Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.10.1979, Qupperneq 101

Tímarit Máls og menningar - 01.10.1979, Qupperneq 101
raunverulega að leggja á framferði hinna ýmsu persóna, sem við sögu koma. Ennfremur skal ekki láta hjá líða að leggja sérstaka áherzlu á það, hversu maður eins og Gunnar Benediktsson, sem mótast að miklu leyti í stjórnmál- um af viðhorfum kreppu- og heims- styraldarára, heldur fullkomnu jafnvægi sínu og raunsæju mati gagnvart stjórn- málahræringum líðandi stundar, bæði að því er varðar þróun innanlands sem utan. Slíkt finnst mér koma einkar vel fram í viðhorfum hans til þeirrar óhjá- kvæmilegu þróunar, sem framvinda tímans hlaut að hafa í för með sér til breytinga á stöðu hinnar sósíalistísku hreyfingar, sem hann lagði lag sitt við, þegar hann fór „að grufla út í þetta“ um árið; þetta birtist líka í því að geta, þrátt fyrir allt, dregið eðlilegar álykt- anir af óhugnanlegu framferði Sovét- ríkjanna með innrás þeirra í Tékkósló- vakíu sumarið 1968, án þess að fyrri afstaða blindaði sýn hans og léti hann daga uppi eins og nátttröll. „Að leikslokum", sem bindur enda- hnút á minningar hans, er beint fram- hald af 2. bindi, „Stiklað á stóru“, en áður hafði hann í „Smngið niður stíl- vopni" getið allmargra þátta, sem grípa inn í síðasta tímabilið. Kannski hefði orðið úr enn heildstæðara rit, ef efnis- atriði úr „Stungið niður stílvopni" og „Að leikslokum" hefðu verið sett á eina bók, a. m. k. fækkað nokkuð endurtekn- ingum, en slíkt kemur þó lítt að sök. „Að leikslokum" skiptist í átta meg- inkafla. I þrem þeim fyrstu fjallar hann mest um hið nýja „trúboð", sem beið hans, þá er hann skipti svo eftirminni- lega um sið með hugarfarsbreytingu sinni. Hann bregður upp ijóslifandi myndum af erindrekstri sínum fyrir málstað hins nýstofnaða Kommúnista- Umsagnir um bcekur flokks og er þar einna minnistæðust för hans til Vestfjarða vorið 1935, en hún er táknrænt dæmi um eðli köllunar hans og þau skilyrði, sem hreyfingin unga bjó við, þá er hann ferðaðist fótgang- andi um fjöll og firnindi í ókunna staði, án þess að eiga hvorki vísan næturstað né þann sjálfsagða beina, sem lúnum ferðalangi bar að hafa; úr öllu rættist þó giftusamlega, því að víða voru fórn- fúsir félagar, sem hlupu undir bagga, eða þá góðviijaðir andstæðingar, sem höfðu ánægju af alþekktum gesti og létu þá alla pólitík lönd og leið, en nutu þess að spjalla við „trúboðann"; hann átti þá líka létt með að segja skilið við boðskapinn eina næturstund og ræða um fróðleg viðfangsefni í þjóðlegum stíl, er huga hans stóðu nærri. Það er heldur ekki nokkur vafi á því, að Gunn- ar hefur einmitt verið þeim gáfum og hæfileikum gæddur að vera einkar ákjós- anlegur fulltrúi fyrir hreyfingu sína, þar sem reynsla hans, menntun, lundarfar og fjölþætt áhugamál á íslenzka, þjóð- lega vísu hafa aflað honum velvildar al- þýðu manna, en það kom hreyfingunni ótvirætt til góða. Eg hygg að Gunnar hitti naglann á höfuðið, þar sem hann segir (bls. 11): „Það var flokknum engin ný uppgötvun, hve mikilvægt það var að geta smeygt sinni rödd að, þar sem fjölmenni var saman komið á góðum stundum. Til þess að gegna því starfi sem bezt þurfti ekki aðeins mann, sem var vel máli farinn, á hinu valt ekki minna, að hann væri létmr í tali, gæti lagað sig eftir áhugaefnum viðmælenda og þætti eftir- sóknarverður til viðræðna. Eg þótti sýna umtalsverða hæfileika í þessum grein- um.“ Hér við bættist, að íslenzkt þjóð- félag þessa tima hafði upp á svo fá- breytt félagslíf að bjóða, að hverjum 347
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104
Qupperneq 105
Qupperneq 106
Qupperneq 107
Qupperneq 108
Qupperneq 109
Qupperneq 110
Qupperneq 111
Qupperneq 112
Qupperneq 113
Qupperneq 114
Qupperneq 115
Qupperneq 116
Qupperneq 117
Qupperneq 118
Qupperneq 119
Qupperneq 120
Qupperneq 121
Qupperneq 122
Qupperneq 123
Qupperneq 124
Qupperneq 125
Qupperneq 126
Qupperneq 127
Qupperneq 128
Qupperneq 129
Qupperneq 130
Qupperneq 131
Qupperneq 132

x

Tímarit Máls og menningar

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.