Húnavaka - 01.05.1976, Blaðsíða 126

/ . q
\ - sq, ^-ys/s/ðaéuqw
Jrr0t/*d}/éiíPi0ÍL /fí f'Ayrtm Mujkpv, J06&?&#U
f &//■**, s/Uca/i/f ff Jzsrzcéec/
k / ■ - 7 (/
li ^ if I SL . ....... / %±æ*. '
Framhalá.
Okkur gekk ferðin heldur vel. Yfir hafið fengum við að vísu lengst
af norðvestan storm og þar af leiðandi töluverðan mótvind, en þrátt
fyrir það gekk ferðin heldur fljótt. Skipið (Grecian) gekk 12 enskar
mílur á klukkutíma, ef ekkert hindraði það (en Camoens ekki nema
8).
Við höfðum heldur góðan viðgjöming á línu-skipinu, að mínu
áliti og hér um bil nægan aðgang að vatni, bæði köldu og heitu. Þó
kom stundum fyrir, að ekki gekk vel að fá heitt vatn, þegar margir
þurftu á því að halda, til að þvo úr fatnað sinn. Eitt barn dó á leið-
inni frá Glasgow til Quebec og tvö fæddust. Barninu, sem dó, var
kastað fyrir borð (í sjóinn), án þess að smíðað væri utan um líkið.
Stundum var það rugg á skipinu, að allt, sem lauslegt var, hrundi
niður og stundum á nóttinni gat fólk ekki sofið fyrir þeint ósköpum,
sem gengu á. Einnig kom oft fyrir að sjórinn gekk meira og minna
yfir þilfarið.
10. sept. kl. 12 á hádegi sáum vér Labrador (Norð-austasta tangann
af Ameríku), en Nýfundnaland (Newfoundland) kl. 1 e. h. Daginn
eftir (11. se]Dt.) um kl. 10 f. h. sáum við eyna Anticvoti, sem liggur á
miðjum Lawrance-flóanum. Við sigldum lengi fram með eynni að
sunnanverðu. Þennan dag (11. sept.) var öllum, sem ekki sást bólu-
ör á sett bólan af skipslækninum. 13. sept. kl. 8 f. h. kom læknir um
borð í skipið, hann kom úr eynni Orlean, það er lítil eyja innan til
á Lawrence-flóanum. Erindi lians var að vitað hvort nokkrir væru
veikir á skipinu. Hann lét 23 af íslenzku vesturförunum fara til
eyjarinnar með sér. Þeir voru að vísu ekki allir veikir, en hann lét