Morgunblaðið - 10.06.2015, Blaðsíða 12

Morgunblaðið - 10.06.2015, Blaðsíða 12
Skólalíf F.v. nemendur í B-bekknum, hver með sína hallærislegu inniskó, á A-bekkjarmyndinni er Aldís Unnur fimmta frá vinstri og Jörgen yst til vinstri í efstu röð, nemendur í skólaferðalagi. Valgerður Þ. Jónsdóttir vjon@mbl.is Aldís Unnur Guðmundsdóttirí A-bekknum var fyrstistúdentinn í fyrsta árgangistúdenta sem útskrifuðust frá Menntaskólanum við Hamrahlíð. Fyrir 45 árum, hinn 15. júní 1970, beið hún að eigin sögn svolítið sveitt í lófunum í hátíðarsal skólans eftir að Guðmundur Arnlaugsson rektor kall- aði hana upp á svið til að afhenda henni prófskírteinið. Athöfnin þótti svo merkur viðburður að sjónvarpið var mætt á staðinn og ábúðarmiklir menntamálaráðherra og borgarstjóri vermdu þar bekki. „Aðstæður mínar voru svolítið sérstakar, ég eignaðist barn í miðjum stúdentsprófum og var nánast nýstig- in af sæng í útskriftinni. Þegar ég horfði á upptöku RÚV mörgum árum síðar sá ég greinilega hversu tauga- óstyrk ég var. En athöfnin var mjög ánægjuleg og ég segi stundum að helsta afrekið á mínum ferli sé að hafa verið fyrsti stúdentinn sem út- skrifaðist frá MH, segir Aldís. Mikil er þeirra ábyrgð Þá þótti einnig merkilegt þegar téður árgangur mætti við skólasetn- ingu haustið 1966. Fjölmiðlar létu þann viðburð heldur ekki framhjá sér fara og í texta við mynd af hluta hóps- ins sem birtist í einu dagblaðanna stóð: „Alla sína menntaskólatíð verða þeir í efsta bekk skólans og á þeim hvílir sú ábyrgð að skapa þann anda sem ríkja mun í skólanum í framtíð- inni.“ Þessir ábyrgðarmiklu fyrrver- andi nemendur skólans fagna út- skriftarafmæli sínu um helgina eins og þeir hafa gert með mismunandi hætti á fimm ára fresti síðan þeir settu upp hvítu húfurnar. Núna er meiningin að keyra í rútu og ganga um Hvalfjörðinn, síðan verður fagnað með kvöldverði og glasaglaumi á Nauthóli eins lengi og úthaldið leyfir. Aldís verður ræðumaður kvöldsins. Trúlega er hún sú samstúdenta sinna sem mest tengsl hefur haft við sinn gamla skóla því lungann úr starfsævinni var hún sálfræðikennari í MH, samtals í rúman aldarfjórðung. Eiginmaður hennar og samstúdent, Jörgen Pind, sálfræðiprófessor við HÍ, kenndi þar líka um margra ára skeið. Ástin kviknaði í sameiginlegum boðum í kjölfar stúdentsprófsins. „Við vorum bekkjarsystkini í 7 og 8 ára bekk í Ísaksskóla og síðan aftur síðustu tvö árin í latínudeild MH. Mér fannst hann svolítið vilja leiða umræðurnar í tímunum, draga að sér athyglina og fara út í eitthvað allt annað en kennarinn vildi tala um,“ rifjar Aldís upp. „En við höfum átt farsælt hjónaband,“ bætir hún við. Innanskólahjónabönd Í árganginum 1970 urðu til fleiri hjónabönd, kannski óvenjumörg segir Aldís vegna þess að fyrsta árið a.m.k. var hvorki hægt að horfa til neðribekkinga né efribekkinga eftir kær- ustum. Og það sem meira er, bætir hún við, hafi flest hjónaböndin haldist, t.d. hjónaband Kristínar Björg- vinsdóttur, fyrrverandi bóka- safnsstjóra í FA, og Kára Kaaber, framkvæmdastjóra Stofnunar Árna Magnússonar, Matthildar Helgadóttur og Tómasar Óla Jónssonar viðskiptafulltrúa, bú- sett í Hamborg, Mörtu Ólafsdóttur líffræðings og Sigurðar Stefánssonar læknis, Þóru Kristinsdóttur kennara, og Þorvalds Karls Helgasonar guð- fræðings. „Svo þegar annar árgangur kom í skólann eignuðust einhverjir kærustur úr honum, Gestur Jónsson lögfræðingur og Margrét Geirsdóttir bókasafnsfræðingur urðu hjón sem og Eiríkur Tómasson lögfræðingur og Þórhildur Líndal, lögfræðingur og fyrrverandi umboðsmaður barna.“ Aldís telur heldur ekki ósenni- legt að líkur bakgrunnur hafi hvort tveggja orðið til þess að unga fólkið valdi MH umfram aðra framhalds- skóla sem og að það paraði sig síðan saman í svona miklum mæli. Sjálf fór hún og hennar nánustu vinkonur úr landsprófi frá Gagnfræðaskóla Kópa- vogs í MH fyrir tilstuðlan kennara þeirra, þjóðsagnapersónunnar – eins og hún segir, Jóns Böðvarssonar, sem var að færa sig um set yfir í MH. „Hann nappaði okkur og nánast öll- um landsprófsbekknum með sér í MH. Við höfðum fengið bréf sent heim eftir landsprófið þar sem okkur var gefinn kostur á að velja annað- hvort MH eða MR. Mér finnst eig- inlega skömm frá því að segja að ég ætlaði að velja MR, hélt að þar fengi ég traustari menntun og svo fannst mér meira spennandi að vera líka með eldri nemendum í skóla … og var nú satt að segja frekar að hugsa um piltana í því samhengi,“ segir Al- dís og hlær. Meintur rígur milli MH og MR Þrátt fyrir að hafa haft efasemd- ir í byrjun sér hún ekki eftir að hafa látið nappa sér í MH. „Ég hef þá lífs- skoðun að það sem getur virst von- brigði og er kannski ekki nákvæm- lega það sem maður stefndi að, er manni iðulega til góðs.“ Talið berst að meintum ríg milli MH og MR, en nemendur MH voru upp til hópa taldir hippar og róttækl- ingar. Var hún kannski hvort tveggja? „Ég var ekki fremst í flokki hippamenningarinnar, en var þó rót- tæk í stjórnmálaskoðunum. Ég og fleiri í árganginum ásamt nokkrum kennaranna, til dæmis Jóni Böðv- arssyni og Jóni Hannessyni ensku- kennara, tókum þátt í Keflavíkur- göngunni. Okkur þótti MR-ingar óskaplega borgaralegir og hallir undir ríkjandi skoðanir í þjóðfélaginu. Mig rámar í að einhvern tímann hafi hópur MH-inga farið í heimsókn í MR og komið hafi til einhverra pústra, en annars held ég að þetta hafi verið meira í nösunum á okkur. Enginn ríg- ur var á milli MH og Versló á þessum árum svo ég muni, en síðar þegar ég fór að kenna í MH varð ég vör við að nemendur mínir höfðu þá staðalímynd að þar væru pabbadrengir og upp- rennandi kaupsýslumenn.“ Aldís hætti kennslu fyrr en hún ætlaði sér vegna þess að þeim hjónum bauðst vetrardvöl í Kaupmannahöfn í fyrra og þá ákvað hún að fara á eft- irlaun. „Árgangurinn minn verður 65 ára í ár og er því samkvæmt þroska- sálfræðinni kominn á elliárin. Ég held að fæstir úr mínum árgangi upplifi sig þannig, flestir eru enn að vinna og sjálf lít ég á árin sem eftir eru sem skemmtilegt æviskeið.“ Ljúfir og tilfinningalega opnir En fannst Aldísi einhver munur á nemendum sínum annars vegar og samnemendum sínum hins vegar? „Því er oft haldið fram að ung- lingarnir séu óalandi og óferjandi, en það er ekki mín reynsla. Unga fólkið er afskaplega vel gert og hefur til að bera ýmsa eiginleika sem síður ein- kenndu okkur, það er tilfinningalega opnara og hreinlega ljúfara í viðmóti, bæði gagnvart hvert öðru og kenn- urum og starfsmönnum skólans. Mér fannst óskaplega gefandi að kenna þessum ungmennum og hef ekki áhyggjur af framtíð þjóðarinnar.“ Árgangurinn 1970 samanstóð af rúmlega 120 nemendum, þar af voru stelpur innan við 30%. Undanfarið segir Aldís að hlutfallið hafi nánast snúist við, aukinheldur sem stelpur taki til sín flest verðlaun fyrir góðan námsárangur og kynjahlutfall hafi breyst meðal kennara. Hún segir að sinn árgangur hafi átt því láni að fagna að hafa haft framúrskarandi kennara. Auk Jóns Böðvarssonar eru henni minnisstæðastir Teitur Bene- diktsson latínukennari og Vigdís Finnbogadóttir frönskukennari. Úr skólalífinu er henni einna minnisstæðust sagan af Jóni Böðv- arssyni og inniskónum. „Þegar við hófum skólagöngu var einungis komin ein álma byggingarinnar og framkvæmdir stóðu yfir. Nemendur þurftu því að ösla í mikilli for til að komast inn í skólann. Ein skólasyst- ir mín og vinkona hafði keypt handa okkur forláta, hvít, uppreimuð stíg- vél, sem okkur hafði dreymt um að spóka okkur í innan veggja skólans. Þeir draumar rættust ekki því Jón Böðvarsson, sérskipaður inniskóa- meistari, skipaði öllum að fara úr skónum og ganga í inniskóm. Svo stóð hann í stigaganginum, strang- ur á svip, og horfði á fæturna á okk- ur.“ Smart og sæt Þrátt fyrir allt vildu róttækling- arnir í MH nefnilega vera smart. „Við vorum með forgangsröðina á hreinu,“ upplýsir Aldís og minnist þess að ónefnd skólasystir hennar sagði einu sinni að sér væri alveg sama þótt hún fengi ekki háar einkunnir, bara að hún væri sæt. Hún segir að sem fyrsti árgangur skólans hafi nemendur þurft að byggja upp fé- lagslífið sjálfir. „Við stofnuðum mál- fundafélag þar sem alls konar málefni voru tekin fyrir, sem sýna að við vor- um afskaplega alvarlega þenkjandi og tókum okkur hátíðlega. Til að mynda var rætt um trúmál, stríðið í Víetnam, hægri akstur og kynferð- ismál en reyndar ekki frelsun geir- vörtunnar.“ Ekki var samt allt á svona prúð- um nótum. Að sögn Aldísar var haldið alræmt partí í Bolholti sem ekki var beinlínis til að auka hróður nemenda og var árgangurinn 1970 þar ekki undanskilinn. „Skólaball á vorönn 1968 var leyst upp af því að það þótti ekki fara nægilega vel fram. Nokkrir höfðu leigt húsnæði í Bolholti fyrir eftirpartí og þá tók ekki betra við því allt fór úr böndunum, húsmunir voru brotnir og þvíumlíkt. Lögreglan var kvödd á vettvang og Guðmundur rektor, sem var mjög vandur að virð- ingu sinni og skólans, sá sér ekki ann- an kost en að senda 80 nemendum áminningarbréf og foreldrum þeirra sömuleiðis þar sem þeir voru upp- lýstir um óreglu og óásættanlega framkomu afkvæma sinna.“ Góðir og gegnir þjóðfélagsþegnar Ekki urðu frekari eftirmál, en raunar telur Aldís fullvíst að árgang- urinn 1970 hafi ekki átt stóran hlut að máli og að óboðnir gestir hafi fremur valdið uslanum. Að minnsta kosti urðu flestir í hennar árgangi góðir og gegnir borgarar, þjóðþekktir margir hverjir og sérfræðingar á sínu sviði. „Sláandi margar stúlkur í ár- ganginum fóru í félagsráðgjöf og fé- lagsfræði, allmargar í lífeindatækni, en slík störf þóttu – eins og þá var sagt, heppileg kvennastörf. Á þessum tíma voru bara 11% í hverjum ár- gangi í landinu sem tóku stúdents- próf. Langflestir í mínum árgangi fóru í framhaldsnám eftir stúdents- próf, nokkrir í sálfræði, læknisfræði, lögfræði og í guðfræði,“ segir Aldís, sem hlakkar til að hitta sína gömlu skólafélaga á föstudaginn og rifja upp gamlar minningar. Menntaskóli hippanna – 45 árum síðar Fyrstu stúdentar Menntaskólans við Hamrahlíð ætla að gera sér glaðan dag saman á 45 ára útskriftar- afmæli sínu um helgina – eins og þeir hafa gert á fimm ára fresti síðan þeir settu upp hvítu húfurnar við hátíðlega athöfn í hálfköruðum skólanum forðum daga. Fyrsti stúdentinn, Aldís Unnur Guðmunds- dóttir, úr A-bekknum rifjar upp gamlar minningar. Morgunblaðið/Eggert Þekktir borgarar úr MH Í tilefni út- skriftarinnar gáfu nemendur út bók með teikningum af kennurum og nemendum. Efst t.v. Vigdís Finn- bogadóttir, fyrrverandi forseti Ís- lands og frönskukennari, þá Selma Guðmundsdóttir, píanóleikari og dúxinn í árganginum, Sigtryggur Sigtryggson, fréttastjóri Morg- unblaðsins, og til hægri er Gestur Jónsson lögfræðingur. Aldís í A-bekknum Aldís Unnur var fyrsti stúdentinn sem útskrifaðist frá MH. 12 DAGLEGT LÍF MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 10. JÚNÍ 2015
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.