Morgunblaðið - 10.06.2015, Blaðsíða 88

88 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 10. JÚNÍ 2015
✝ Pétur Eggerts-son fæddist í
Rifgirðingum á
Breiðafirði 3.
ágúst 1926. Hann
lést á Hjúkrunar-
heimilinu Skjóli 27.
maí 2015.
Foreldrar Pét-
urs voru hjónin
Sigríður Eggerts-
dóttir, f. 1904, d.
1994, og Eggert B.
Pétursson póst- og símstöðv-
arstjóri á Hellissandi og póst-
afgreiðslumaður í Reykjavík, f.
1901, d. 1991.
Pétur kvæntist Ingiríði Hall-
dórsdóttur, f. 1926, d. 2001,
hinn 1. janúar 1952. Ingiríður
var dóttir hjónanna Katrínar
Sigurðardóttur, f. 1906, d. 1998,
og Halldórs Sölvasonar kenn-
ara, f. 1897, d. 1971. Auk hús-
móðurstarfa starfaði hún við
Pétur ólst upp í Rifgirð-
ingum til þriggja ára aldurs og
síðan á Hellissandi til ferm-
ingar. Eftir það nam hann við
Flensborgarskólann í Hafn-
arfirði og lauk þaðan gagn-
fræðaprófi. 1945 hóf hann störf
á Pósthúsinu í Reykjavík og
starfaði þar til 1995, í 50 ár.
Síðustu árin á Pósthúsinu starf-
aði hann sem yfirdeildarstjóri.
Hann sat í stjórn Póstmanna-
félagsins og starfaði í fjölda
nefnda á vegum félagsins auk
þess að taka þátt í starfi BSRB.
Pétur unni náttúru og útivist og
á yngri árum var hann virkur í
Farfuglunum. Pétur og Ingiríð-
ur hófu sinn búskap í Klepps-
holtinu, en lengst af var heimili
þeirra á Laugalæk 13 í Laug-
arneshverfi. 1999 fluttu þau á
Fornhaga 15. Frá því í janúar
2013 og allt til dauðadags dval-
di Pétur á Hjúkrunarheimilinu
Skjóli.
Útför Péturs fer fram frá Ás-
kirkju í dag, 10. júní 2015, og
hefst athöfnin kl. 13.
skrifstofustörf hjá
Happdrætti Há-
skóla Íslands. Synir
Péturs og Ingiríðar
eru: 1) Halldór
Grétar jarðfræð-
ingur, f. 1953,
kvæntur Guðríði
Gyðu Eyjólfsdóttur
sveppafræðingi, f.
1959. Þau eiga a)
Ingiríði, f. 1996. 2)
Eggert myndlistar-
maður, f. 1956, kvæntur Huldu
Hjartardóttur lækni, f. 1962.
Börn þeirra eru: a) Eyvindur, f.
1981, kvæntur Bergrós Hjálm-
arsdóttur, f. 1988. Sonur henn-
ar er Hjálmar Alexander, f.
2006, og sonur þeirra er Frosti,
f. 2015. b) Pétur, f. 1985, dóttir
hans og Maríu Þórólfsdóttur er
Þórhalla Lóa, f. 2011. c) Guðrún
Inga, f. 1995. d) Hjörtur Páll, f.
1998.
Í dag kveð ég tengdaföður
minn, Pétur Eggertsson, eftir 35
ára kynni. Mér reiknast til að
hann hafi verið á svipuðum aldri
og ég er nú þegar við Eggert fór-
um að vera saman. Hann tók mér
afskaplega vel og get ég svo sann-
arlega sagt að aldrei hafi skugga
borið á samskipti okkar. Hann var
svo skemmtilega ófeiminn og ræð-
inn og átti auðvelt með að um-
gangast alla í kringum sig. Hann
vann í miðbæ Reykjavíkur á sjálfu
Pósthúsinu stærstan hluta starfs-
ævinnar og þar þekkti hann alla
fastakúnnana. Hann spjallaði við
fólk þegar hann beið eftir strætó,
afgreiðslufólk í búðum, nágrann-
ana, bæði stóra og smáa. Allir
þekktu Pétur.
Lífsmátinn einkenndist af
nægjusemi og aðgætni. Hann og
Inga vildu hafa mátulega mikið
fyrir sig og synina, ekki berast á
og ekki eyða um efni fram. Samt
var hann einhver gjafmildasti
maður sem ég hef kynnst og nut-
um við fjölskyldan þess öll. Pétur
tók mikinn þátt í heimilishaldi
þeirra hjóna og þó að hann væri
ekki mikið að stússa í elda-
mennsku þótti honum sjálfsagt að
ganga í öll önnur verk. Honum
fannst gott að hreyfa sig, hafði
alltaf verið góður til gangs, léttur
á fæti. Var í Farfuglunum og hljóp
upp um fjöll og renndi sér á skíð-
um sem ungur maður. Sagði mér
að hann hefði gengið á sjö fjöll
einn daginn þegar hann var ung-
ur. Hljóp með símskeytin fyrir
pabba sinn langar leiðir frá Hellis-
sandi þegar hann var lítill gutti,
það var fyrsta vinnan hans. Helsta
áhugamál hans og Ingu var að
komast út í náttúruna, í sumar-
bústaðinn sem þau byggðu og
ferðast um landið með strákana
sína. Síðar ferðuðust þau mikið
með systrum Ingu og mágum og
fannst ævintýri að komast til út-
landa. Eftir að Inga féll frá ferðað-
ist hann með eldri borgurum og í
einni slíkri ferð hitti hann Ernu
Magnúsdóttur sem varð honum
góður félagi þar til hún lést.
Hann hafði óskaplega gaman af
börnum og þau hændust að hon-
um. Barnabörnin voru hans uppá-
haldsfólk og hann var óþreytandi
að leika við þau í bílaleik og púsla
eða labba með þau út á róló með
viðkomu í sjoppunni eða ísbúðinni.
Þegar við komum til hans nýlega í
Skjól var hann ekki vel upplagður
en var ekki lengi að rísa úr rekkju
þegar hann sá að litla langafas-
telpan var með í för.
Hann var handlaginn og ólst
upp við smíðar og útskurð og
mamma hans kenndi honum að
sauma. Útskurðinn tók hann aftur
til við á efri árum og síðan útsaum-
inn. Þeir skipta tugum púðarnir
sem hann saumaði en í saumspor-
unum má greina þá hægu afturför
sem einkenndi hann síðustu ár.
Minnissjúkdómur ágerðist og
gerði honum erfitt fyrir að búa
einn. Nú um hvítasunnuna lauk
hann við síðasta púðann sinn. Þeg-
ar Eggert bauð honum að byrja á
nýjum vildi hann það ekki og sagði
að þetta væri orðið gott. Næsta
dag var hann allur. Gott líf á enda,
margt verkið unnið, sáttur við að
kveðja.
Hulda Hjartardóttir.
Pétur Eggertsson, mágur minn
til margra ára, hefur lokið lífs-
göngu sinni. Hann var kvæntur
elstu systur minni, Ingu, sem lést
fyrir 14 árum.
Ótal minningabrot líða um hug-
ann við fráfall hans. Ég var ung-
lingur er hann tók að venja komur
sínar á heimili okkar til þess að
hitta elstu systurina.
Þennan vetur var ég svo óhepp-
in að fótbrjóta mig og þurfti að
liggja í rúminu nokkurn tíma. Þá
færði Pétur mér bækur Guðrúnar
frá Lundi og kenndi mér ólsen ól-
sen til þess að stytta mér stundir.
Að lesa námsbækurnar allan dag-
inn hefur honum þótt lítt fýsilegt
fyrir unglinginn. Mér finnst það
alltaf hafa einkennt Pétur að
reyna að gleðja þá sem hann hélt
að ættu erfitt.
En fyrst og fremst átti fjöl-
skyldan hug hans allan. Hann var
iðinn við að dytta að, bæta og
breyta íbúðunum þeirra. Lengst
af bjuggu þau hjón á Laugalæk 13.
Þangað var gott að koma og gest-
risni í fyrirrúmi. Ef meðlimir stór-
fjölskyldunnar þurftu að fara í
miðbæinn var ferðin dapurleg ef
ekki var komið við á Laugalækn-
um á heimleið.
Pétur hafði gaman af að
ferðast. Hann hafði ferðast þó-
nokkuð um landið með „Farfugl-
um“ áður en hann kom í fjölskyld-
una.
Er hann hafði tekið bílpróf, þá
kominn með fjölskyldu, fjárfesti
hann í „Bjöllu“ og lagði land undir
fót. Seinna ferðuðust þau Inga til
útlanda og fyrstu utanlandsferð-
ina fóru þau með okkur Birgi til
Spánar. Einnig fóru þau í ferðir
með okkur innanlands á húsbíln-
um. Þau voru góðir ferðafélagar
og sögðu skemmtilega frá og það
brást ekki að Pétur keypti eitt-
hvað gott á grillið.
Skömmu fyrir aldamótin 2000
fluttu þau Inga á Fornhaga 15.
Eftir að hún lést bjó Pétur þar
áfram skammt frá Eggerti yngri
syni sínum, sem annaðist hann
ásamt fjölskyldu er árin færðust
yfir og heilsu hans hrakaði.
Pétur var mjög stoltur af son-
um sínum, tengdadætrum og
barnabörnum enda hæfileikaríkt
fólk.
Við Birgir sendum aðstandend-
um Péturs innilegar samúðar-
kveðjur.
Far þú í friði, kæri mágur.
Sigrún Halldórsdóttir.
Við viljum í fáeinum orðum
minnast Péturs frænda, eins og
við kölluðum hann. Pétur var
maður Ingu móðursystur og var
mikill samgangur milli fjöl-
skyldna okkar. Inga og Pétur
byggðu sumarbústað með for-
eldrum okkar þar sem við dvöld-
um flest sumur. Þetta var dá-
semdarstaður og var það ekki síst
Pétri að þakka því hann var iðinn
við að snyrta og gera fallegt á lóð-
inni. Hann hlóð skjólveggi, hlóðir
og falleg gróðurbeð. Hann smíð-
aði hús fyrir krakkahópinn sem
nýttist til margvíslegra leikja.
Pétur var ótrúlega hugmyndarík-
ur og duglegur að fá okkur krakk-
ana til að hjálpa til. Sumar-
bústaðaárin eru meðal okkar
bestu æskuminninga og leikur
Pétur þar stórt hlutverk.
Við erum þakklát fyrir það.
Við sendum samúðarkveðjur til
Halldórs, Eggerts og fjölskyldna
þeirra.
Katrín, Sigrún, Sólveig
og Halldór Sölvi.
Pétur Eggertsson
✝ Guðrún Rann-veig Péturs-
dóttir fæddist í
Vestmannaeyjum
10. desember 1939.
Hún lést 19. maí
2015 á Hrafnistu í
Reykjanesbæ.
Foreldrar henn-
ar voru hjónin Pét-
ur Guðjónsson frá
Oddstöðum í Vest-
mannaeyjum, f.
1902, d. 1982, og Lilja Sigfús-
dóttir frá Egilsstaðakoti í Flóa,
f. 1917, d. 1990. Guðrún átti átta
systkini, þar af fimm hálfsystk-
ini samfeðra. Móðir þeirra hét
Guðrún Rannveig, sem Bíbí var
síðan skírð eftir. Systkinin eru:
Jónína Ósk, f. 1926, Guðlaug, f.
1928, Guðlaugur Magnús, f.
1931, Jóna Halldóra, f. 1933, og
Guðjón, f. 1935, d. 1985. Alsystk-
ini Bíbíar eru Árni,
f. 1941, d. 1996,
Brynja, f. 1946, og
Herbjört, f. 1951, d.
1999.
Hinn 10. október
1958 giftist hún Jó-
el Guðmundssyni
frá Háagarði í
Vestmannaeyjum,
f. 1936, d. 4.3. 1981.
Börn þeirra eru: 1)
Guðmundur Eyjólf-
ur, f. 1958, maki hans er Riduan.
2) Sævar Ingi, f. 1963. 3) Lilja, f.
1965, maki hennar Guðjón Vilm-
ar Reynisson, þau eiga þrjú börn
og eitt barnabarn. 4) Sigrún, f.
1969, maki hennar er Baldvin
Vilhjálmsson, þau eiga samtals
fimm börn og eitt barnabarn.
Útför Guðrúnar fór fram frá
Útskálakirkju í Garði 26. maí
2015.
Ég vil fyrir hönd okkar fé-
lagskvenna í Slysavarnadeildinni
Unu í Garði skrifa nokkur minn-
ingarorð um Guðrúnu R. Péturs-
dóttur, fyrrverandi formann
deildarinnar til 30 ára.
Guðrún gekk í slysavarnadeild-
ina stuttu eftir að hún flutti í
Garðinn ásamt stórum hópi Vest-
mannaeyinga eftir gosið í Eyjum.
Stjórn deildarinnar hafði boðið
henni ásamt fleiri konum frá
Vestmannaeyjum á fund í deild-
inni og var það gæfuspor fyrir
okkur, því margar þeirra áttu eft-
ir að starfa af krafti að slysa-
varnamálum í byggðarlaginu allt
fram á þennan dag.
Guðrún tók fljótlega við for-
mannsembættinu af Ásdísi Kára-
dóttur og sinnti því starfi af mik-
illi röggsemi og hugsjón. Ég
starfaði með Guðrúnu í stjórninni
í 24 ár og fylgdist með krafti
hennar og dugnaði. Hún hélt allt-
af stjórnarfundina á fallega heim-
ilinu sínu og bar fram veitingar
með kaffinu.
Alltaf var glatt á hjalla í návist
Guðrúnar, hún var létt í lund,
glæsileg, hafði fallega framkomu
og var góð fyrirmynd okkar fé-
lagskvenna.
Undir stjórn Guðrúnar stóð
slysavarnadeildin ásamt öðrum
félögum í Garðinum að góðum
málum sem efldu félagsandann og
stuðluðu að góðu mannlífi í bæn-
um. Þar má nefna samstarf deild-
arinnar, kvenfélagsins Gefnar og
verkalýðs- og sjómannafélagsins í
hátíðarhöldum sjómannadagsins.
Öll félög í Garðinum stóðu til
margra ára saman að hátíðar-
höldum 17. júní og þrettánda-
gleði. Ég minnist dugnaðar henn-
ar og Brynju systur hennar við
uppbyggingu leikvallar við Sæ-
borgu sem sjómannadagsráð
Garðs byggði upp af mikilli hug-
sjón árið 1991. Þar unnu félagar
við að tyrfa, smíða og helluleggja.
Leikvöllurinn var síðan afhentur
bænum við hátíðlega athöfn á sjó-
mannadaginn og var það Guðrún
sem afhenti völlinn með fallegri
ræðu.
Við Garðbúar eigum Guðrúnu
mikið að þakka, hún lét svo margt
gott af sér leiða í bænum okkar.
Við sendum fjölskyldu Guðrúnar
okkar innilegustu samúðarkveðj-
ur og þökkum henni gefandi og
gott samstarf að slysavarnamál-
um.
Kristjana H. Kjartansdóttir.
Eftir eldgosið í Vestmannaeyj-
um fluttist í Garðinn margt af
Kirkjubæjarfólkinu. Þetta var allt
sómafólk sem hefur sett sinn svip
á bæinn, þar á meðal voru Guðrún
og hennar fjölskylda. Ég minnist
Lilju og Péturs, foreldra Guðrún-
ar, með hlýju, þau voru prýðis-
hjón, Pétur hafði húmorinn í lagi.
Við Guðrún unnum saman í
tæp 30 ár á Pósti og síma í Garði.
Guðrún var dugleg og áreiðanleg
og skilaði öllu vel sem hún tók sér
fyrir hendur. Hún var virk í fé-
lagsmálum hér í Garðinum.
Við samstarfskonurnar á póst-
húsinu fórum stundum saman í
leikhús og út að borða og einu
sinni fórum við í ógleymanlega
dagsferð til Grænlands. Þetta
voru góðar samverustundir.
Síðustu ár Guðrúnar hafa verið
henni erfið vegna veikinda, þó átti
hún góðan tíma á Garðvangi og
naut félagsskapar Rúnars vinar
síns, þar gátu þau farið saman út
að ganga og nutu þess vel.
Mér er efst í huga þakklæti fyr-
ir okkar góða samstarf.
Ástvinum Guðrúnar votta ég
mína innilegustu samúð.
Kristjana Þ.
Vilhjálmsdóttir.
Guðrún Rannveig
Pétursdóttir
Móðir mín, tengdamóðir og amma,
KRISTÍN ÞORLEIFSDÓTTIR,
Grandavegi 47,
Reykjavík,
lést 4. júní á hjúkrunar- og dvalarheimilinu
Grund.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að hennar ósk.
.
Auður Guðjónsdóttir, Helgi Þorláksson,
Kári Magnússon, Kristín Halla Helgadóttir.
Hjartans þakkir fyrir samúð, kveðjur og
hlýhug við andlát og útför okkar àstkæra
HJÁLMARS STEFÁNSSONAR
fyrrverandi útibússtjóra,
sem jarðsunginn var frá Fossvogskirkju
4. júní.
.
Halla Haraldsdóttir,
Haraldur Gunnar Hjálmarsson,
Þórarinn Hjálmarsson, Bára Alexandersdóttir,
Stefán Hjálmarsson, Unnur Stefansdóttir,
Halla, Bjarki,Trausti, Tinna Mjöll, Hjálmar,
Margrét, Trausti Snær og Hilmar Logi.
Lokað verður eftir hádegi í dag,
miðvikudag, vegnar útfarar
Völu Ingimarsdóttur.
Höfðatorgi, 15. hæð | 105 Rvk.
Innilegar þakkir til allra sem sýndu samúð
og hlýhug við andlát og útför elskulegrar
systur minnar,
HREFNU S. KARLSDÓTTUR,
áður Stigahlíð 81,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks
hjúkrunarheimilisins Sóltúns fyrir frábæra umönnun og hlýju.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
.
Kristinn Karlsson.
Innilegar þakkir til ykkar allra sem sýnduð
okkur hlýhug og samúð við fráfall okkar
elskulegu
GUÐRÚNAR BERGÞÓRSDÓTTUR
vefnaðarkennara,
Gullsmára 10,
Kópavogi.
Sérstakar þakkir sendum við starfsfólkinu í Brákarhlíð í
Borgarnesi fyrir frábæra umönnun og hlýju undanfarin fimm ár.
.
Bjarni Johansen,
Sigurlaug Halldórsdóttir,
Helga Halldórsdóttir,
Anna Björk Bjarnadóttir, Tómas Holton,
Guðrún Harpa Bjarnadóttir, Erlendur Pálsson,
Ragnheiður Lilja Bjarnadóttir,
Halldór Heiðar Bjarnason, Lilián Pineda,
Guðjón Már Magnússon, Steinunn Árnadóttir,
Sigrún Ásta Magnúsdóttir, Steinar Már Sveinsson,
Hákon Örn Magnússon,
langömmubörn og systkini.
Morgunblaðið birtir minningargreinar endurgjaldslaust alla
útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morgunblaðinu greinar eru vinsamlega
beðnir að nota innsendikerfi blaðsins. Smellt á Morgunblaðslógóið í
hægra horninu efst og viðeigandi liður, „Senda inn minningargrein,“
valinn úr felliglugganum. Einnig er hægt að slá inn slóðina
www.mbl.is/sendagrein
Skilafrestur | Ef óskað er eftir birtingu á útfarardegi verður greinin
að hafa borist eigi síðar en á hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á
föstudegi ef útför er á mánudegi eða þriðjudegi).
Minningargreinar