Morgunblaðið - 10.06.2015, Side 86

86 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 10. JÚNÍ 2015
Ingimar Stefán, Lillý mín og Ingi-
mar, systkini sem og aðrir ætt-
ingjar og vinir. Við skulum öll
hafa það í huga að þegar við
syrgjum Völu erum við að gráta
yfir gleðinni í lífi okkar.
Um leið og ég þakka þér, Vala
mín, fyrir umhyggju þína, trygg-
lyndi og lífsgleði, finnst mér við
hæfi að kveðja þig með erindi úr
ljóði Megasar, Tveimur stjörnum:
Já, og andlitið þitt málað. Hve ég
man það alltaf skýrt,
auglínur og bleikar varir, brosið
svo hýrt.
Jú ég veit vel, að ókeypis er allt það
sem er best,
En svo þarf ég að greiða dýru verði það
sem er verst.
(Megas.)
Raggý Guðjónsdóttir.
Ef ég ætti að lýsa vinkonu
minni Völu Ingimarsdóttur í fáum
orðum þá koma fljótlega orðin
fluggreind, hjálpsöm, áræðin og
vönduð upp í hugann.
Hún var eldhugi og á stundum
fannst henni samferðamenn sínir
hreyfa sig fullhægt. Hún lét sig
mörg málefni varða og þegar hún
tók sér eitthvað fyrir hendur,
hvort sem það var á sviði stjórn-
mála, sölu- og markaðsmála, fjár-
mála, lista eða læknavísinda, þá
linnti hún ekki látum fyrr en mál-
ið var í höfn. Þetta gerði hún sam-
hliða því að berjast fyrir lífi sínu.
Hún var mikill mannvinur. Ef
hún vissi um einhvern sem átti
erfitt eða stóð höllum fæti var hún
alltaf fyrst manna til að bjóða
fram aðstoð og jafnvel hringja í
vini til að kanna hvort þeir gætu
einnig komið til hjálpar.
Allt virtist leika í höndunum á
henni. Hún var þó allra flinkust í
því að leiða ólíkt fólk saman og
koma þannig hlutum á hreyfingu.
Ég kynntist Völu fyrst þegar
hún fór að vinna í eignastýringa-
deild Kaupþings. Hún kom inn á
þeim tíma þegar ákveðin deyfð
var yfir þar sem starfsmenn voru
enn að horfa upp á afleiðingar
netbóluviðskipta og glannalegra
og hrokafullra viðskipta sem
tengdust þeim. Það var því á
brattann að sækja að afla nýrra
viðskiptavina. En það verkefni
lenti einmitt á borði Völu. Það
vakti strax athygli mína hversu
áræðin og þorin hún var. Þar sem
ekkert kynningarefni var til kom
hún að máli við mig til að bera
undir mig einhver atriði því
tengd. Þá komst ég að því að hún
hafði ein síns liðs búið til heilmikið
kynningarefni og fljótlega hófst
hún handa við að sækja sér við-
skiptavini. Það leyndi sér ekki
hvað hún hafði gaman af sölumál-
um og hún kunni lagið á að fá fólk
með sér. Við náðum strax mjög
vel saman og það var alveg sér-
staklega gaman að vinna með
henni.
Vala gerði miklar kröfur til
sjálfrar sín og einnig til annarra.
Ég held að það hafi nánast allir
skrifað undir samning sem komu
á fund til hennar. Hún var ein-
beitt í sölunni eða allt þar til
ákveðnum ómöguleika var náð
þ.e. þegar sölumaður missir trúna
á vörunni.
Vinátta okkar hélt áfram þó
svo að við ynnum ekki lengur
saman. Hún veiktist fljótlega og
ég fór til annarra starfa. Við
hringdumst mikið á og töluðum
oft langt fram á nótt. Þeir eru
ekki margir sem kunna samtíma-
söguna jafn vel og Vala gerði.
Hún var líka einstaklega næm og
gat greint hlutina vel, hvort sem
þeir voru á sviði stjórnmála, við-
skipta eða bara hversdagslegir
atburðir. Hún var góður hlust-
andi og var lagin við að lesa í að-
stæður, samtöl og jafnframt hvað
var ósagt látið. Hún trúði ekki
öllu sem henni var sagt og spáði
meira í hvað menn gerðu en hvað
þeir sögðu.
Vala var vissulega dul en það
duldist engum að fjölskyldan átti
hug hennar allan.
Hún var ættrækin og stolt af
sínum. Stoltust var hún af börn-
unum sínum enda bera þau for-
eldrum sínum og fjölskyldunni
allri fagurt vitni. Þau eru einstak-
lega vel gerð, prúð, listræn og
hæfileikarík.
Á kveðjustund er hugurinn hjá
fjölskyldu Völu: Bjarna Þórði,
Bryndísi Líf og Ingimar Stefáni,
foreldrum hennar og systkinum.
Guð gefi þeim styrk.
Anna María Sigurðardóttir.
Einstök kona er fallin frá. Vala
Ingimarsdóttir og eiginmaður
hennar Bjarni Bjarnason eru bú-
in að vera samferðafólk mitt í
gegnum árin. Eins einkennilega
og það kann að hljóma þá varð
vinátta okkar Völu dýpri og sterk-
ari í byrjun þessa árs þegar hún
var orðin mjög lasin. Vildi ég óska
þess að við hefðum náð þessum
sterku vináttuböndum fyrr. Því
Vala var einstök manneskja og
kom svo sterkt í ljós hvað hún
hafði stórt og fallegt hjarta.
Hún hafði endalausan vilja til
að leita lausna fyrir verkefnið sitt
og ekki síður að finna lausnir fyrir
aðra, því hún hafði svo sannarlega
mikinn áhuga á velferð annarra.
Sem dæmi þegar hún lá bana-
leguna og stóð vart í fæturna þá
dró hún mig í bíltúr langt í burtu
því hún þurfti að sýna mér
ákveðnar lausnir sem hún taldi
sig hafa fundið til þess að hjálpa
mér í mínu verkefni. Svona var
Vala alltaf að hugsa um aðra.
Þvílíkur baráttuandi sem hún
bjó yfir. Við áttum ófá símtöl okk-
ar á milli þar sem við ræddum um
hvað hægt væri að gera til að ná
bug á þessum óvini og um lífið og
tilveruna. Vala var mjög húmor-
ísk og þegar hún lá sína banalegu
þá var húmorinn aldrei langt und-
an.
Ég er sannfærð að Vala er í
jógatíma í sólinni þarna í himna-
ríki að borða Marathi-lamb með
auka puri og súkkulaðimús en
hún var algjör sælkeri og var hún
reglulegur gestur á veitingastað
okkar hjóna og undir það síðasta
þegar hún var orðin rúmföst þá
lét hún ekkert stoppa sig og voru
farnar ófáar ferðir með mat niður
á líknadeild með kræsingar sem
hún kunni svo vel að meta. Hún
var alltaf svo þakklát.
Ég vil enda á því að þakka fyrir
þennan dýrmæta og einstaka
tíma sem við áttum saman þenn-
an síðasta spöl hennar í lífinu. Ég
á eftir að sakna hennar mikið en
ég veit að hún er ekki langt und-
an. Megi fallega vinkona mín
hvíla í friði. Ég vil votta fjölskyldu
Völu mína dýpstu samúð. Guð
gefi ykkur styrk á þessum erfiðu
tímum.
Kittý Johansen.
Ég og Bogi heitinn, eiginmaður
minn, bjuggum lengst af okkar
hjúskaparárum á Flókagötu fyrir
ofan Lönguhlíð. Þar var gott að
vera enda bjó mikið öndvegis fólk
á þeim hluta götunnar. Einn góð-
ur granni var Oddur Ólafsson
læknir og fjölskylda hans, en þau
bjuggu í næsta húsi við okkur.
Eftir að Oddur féll frá og fjöl-
skyldan hafði flutt úr götunni
flutti elsta dóttir hans, Lillý Val-
gerður, aftur í sama hús, en hún
og Ingimar höfðu þá stofnað fjöl-
skyldu og eignast Völu. Fljótlega
fór litla stúlkan að venja komu
sína yfir í húsið til mín og þá
stofnaðist vinskapur milli okkar
sem stóð allt þar til yfir lauk.
Árin liðu hratt og allt í einu var
Vala orðin stúdent og síðan
stjórnmálafræðingur. Hún og
Bjarni stofnuðu fjölskyldu og
eignuðust Bryndísi Líf og Ingi-
mar Stefán. Heimili þeirra var
fallegt og alltaf var efnt til hátíð-
arhalda þegar viðburðir voru hjá
fjölskyldunni. Þaðan á ég margar
góðar minningar. Við Vala bröll-
uðum líka ýmislegt saman og
meðal annars eru mér minnis-
stæðar innkaupaferðir okkar fyr-
ir jól með viðkomu á veitingastað.
Einnig fórum við vorið 2012 í
vikuferð til Boston en ekki var
hægt að hugsa sér betri ferðar-
félaga en Völu. Við höfðum rætt
að fara aftur saman til útlanda en
svo leið tíminn og allt í einu var
það orðið of seint. Eftir sit ég og
sakna sárt minnar góðu vinkonu
sem hafði svo margt að bjóða.
Nú kveð ég Völu með þessu
ljóði og votta Bjarna, börnum
þeirra, foreldrum hennar og öðr-
um ættingjum mína dýpstu sam-
úð.
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Sigrún Sigurþórsdóttir.
Strax við fyrstu viðkynni fund-
um við að Völu einkenndi kraftur,
gleði og ákveðni. Vala var eigin-
kona æskuvinar okkar Bjarna
Þórðar. Hún hafði góða og sterka
nærveru og það þurfti ekki marg-
ar samverustundir til að komast
að því hversu atorkusöm og dríf-
andi Vala var. Hún hafði skoðan-
ir, var mjög lausnarmiðuð og
hrinti þeim hugmyndum í fram-
kvæmd sem henni fannst vit vera
í.
Vala var glæsileg kona og hafði
næman smekk fyrir því sem var
gott og fagurt. Heimili Völu og
Bjarna ber þess glöggt merki, er
fallegt og einkennist af hlýju. Við
hugsum með söknuði til Völu og
erum þakklát fyrir góðar sam-
verustundir. Hugur okkar er hjá
Bjarna Þórði, Bryndísi Líf og
Ingimar Stefáni og við sendum
þeim, foreldrum og systkinum
Völu okkar innilegustu samúðar-
kveðjur.
Gunnar Alexander Ólafsson,
Ingibjörg Lilja Ómarsdóttir.
Vala kom inn í stóran og sam-
heldinn vinahóp okkar þegar hún
og Bjarni Þórður kynntust. Á
þessum árum vorum við mörg
hver erlendis og hittum því Völu
fyrst við mismunandi tilefni. Það
var þó sameiginleg upplifun okk-
ar allra hve Vala var glæsileg og
ófeimin. Hún var sérstaklega
glaðvær og hláturmild. Það gust-
aði af henni.
Vala var líka óvenjulega
áhugasöm kona, bæði um menn
og málefni. Hún hafði sterkar
skoðanir og lá ekkert á þeim.
Hins vegar gat hún alveg unnt
fólki að hafa sína skoðun. Það var
gaman að rökræða hlutina við
Völu, hvort sem menn voru sam-
mála eða ekki. Henni nægði þó
ekki að hafa skoðanir á málum,
því hún var kona athafna. Ef það
var eitthvert mál sem henni
fannst mikilvægt þá dreif hún í að
koma því á framfæri og fylgja því
eftir uns það var komið í höfn.
Vala var virk í félagsmálum og
viðskiptum en líka virkur þátt-
takandi í lífi fólks og vel inni í
málefnum líðandi stundar. Vala
bjó yfir þeim hæfileika að tengja
saman fólk með mismunandi
þekkingu og bakgrunn til þess að
koma hlutum í kring.
Þrátt fyrir langvinn veikindi
Völu og misjafna líðan, þá var
samstaða, dugnaður og æðruleysi
hennar og Bjarna ótrúlegt. Vala
lagði oft mikið á sig til þess að
verja tíma með vinum sínum. Við
höfum átt margar ánægjustundir
saman: matarklúbb, árlega sum-
arhátíð í sveitinni og jólaboð. Við
munum sakna Völu og minnast
hennar með mikilli hlýju. Við
vottum Bjarna, Bryndísi, Ingi-
mari og öðrum aðstandendum
innilega samúð okkar.
Ari og Sigrún Elva,
Ágúst og Chien Tai,
Árni Oddur og Eyrún Lind,
Börkur og Elín,
Egill og Lilja Björk,
Gísli og Guðrún,
Þórir og Valdís.
Vala vinkona mín kvaddi of
snemma. Ég fékk að fylgja henni
síðasta spölinn og sá hvernig
kláraðist úr stundaglasinu, hægt
og bítandi. Vala tók örlögum sín-
um af reisn og hugrekki. Það lýsir
henni vel að alveg til hins síðasta
var hún að velta fyrir sér högum
og líðan annarra. Ég var undirbú-
inn þegar tíðindin bárust en engu
að síður var kveðjan erfiðari en
ég bjóst við. Eftir baráttu Völu
síðustu ár velti fyrir mér réttlæti
og sanngirni og ég velti einnig
fyrir mér hvernig hver og einn
tengist á lífsleiðinni. Eftir stend-
ur að Vala og Bjarni hafa verið
sannir vinir mínir í langan tíma,
það er ekkert dýrmætara á lífs-
leiðinni en að hafa gott fólk í
kringum sig. Skarð Völu verður
ekki fyllt, tengingu okkar verður
ekki lýst á annan hátt en að á milli
okkar hafi verið ósýnilegur þráð-
ur. Það er gott að hafa vissu um
vin, við áttum öruggt bakland
hvort í öðru. Völu tókst að búa til
svona teningar víðsvegar með
alls konar fólki. Faðmur hennar
var víður sem gerði hana að mikl-
um húmanista. Vala var líka
frumkvöðull, hugmyndarík og
framkvæmdaglöð, sem er besta
blandan. Það var alltaf gaman að
ræða við hana um stjórnmál, þar
hafði hún sterkar skoðanir og var
óhrædd. Svo áttum við skap sam-
an, það er órætt hugtak en svo-
leiðis var það.
Margra ára veikindi mörkuðu
Völu en hún lifði ekki í skugga
veikindanna heldur í von og hún
barðist. Á hálfri ævi áorkaði hún
meiru en margir ná á heilli. Ég
lærði margt af Völu og er fyrst og
fremst þakklátur fyrir tímann
okkar saman.
Kæru Bjarni, Bryndís og Ingi-
mar, ég, Sunna og stelpurnar
vottum ykkur okkar innilegustu
samúð, þið eigið allan okkar kær-
leik og vináttu, nú sem og alltaf.
Birgir Örn Birgisson
og fjölskylda.
Saga Völu Ingimarsdóttur er
hetjusaga. Hún fékk það hlutverk
í lífinu að berjast við erfiðan sjúk-
dóm. Sem sá frumkvöðull og eld-
hugi sem hún var lét hún ekki
bugast, heldur leitaði leiða sem
gætu gagnast henni sjálfri og
ekki síður öðrum í svipuðum
sporum. Hún var óþreytandi að
kynna sér nýjungar og möguleika
við meðhöndlun krabbameins.
Hún stofnaði fyrirtækið ValaMed
sem hafði að markmiði að sníða
krabbameinslyfjameðferð að
hverjum einstaklingi. Vala var
einstakt dæmi um manneskju
sem tekur fulla ábyrgð á eigin lífi.
Að gefast upp eða leggja árar í
bát voru hugtök sem ég held hún
hafi ekki skilið. Hún var jákvæð
og létt í lund, hafði góða nærveru
og kímnigáfu.
Þó að við Vala værum náskyld
þekktumst við ekki mikið framan
af. Ég var svo lánsamur að kynn-
ast Völu þegar hún fór þess á leit
við mig að ég kæmi inn í fyrirtæki
hennar og tæki sæti í stjórn.
Þetta leiddi til afar ánægjulegs
samstarfs og í kjölfarið góðra
kynna við Völu og Bjarna. Ég og
kona mín þökkum hlýjar mót-
tökur á fallegu og rausnarlegu
heimili þeirra á Einimel. Við
Vala
Ingimarsdóttir
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
MATTHILDUR JÓNSDÓTTIR,
Réttarholti á Skagaströnd,
áður búsett í Brekku á Djúpavogi,
lést á dvalarheimilinu Sæborg á
Skagaströnd föstudaginn 5. júní.
Útförin fer fram frá Hólaneskirku laugardaginn 13. júní kl. 14.
.
Sigurbjörn Björgvinsson,
Guðrún Jóna Björgvinsdóttir,
Rögnvaldur Ottósson,
Bjarni Ottósson,
Ársæll Anton Ottósson,
Erlingur Sigurjón Ottósson,
Áslaug Ottósdóttir.
Okkar elskulega mamma og amma,
BRYNDÍS M. FRIÐÞJÓFSDÓTTIR,
Álfkonuhvarfi 37,
Kópavogi,
kvaddi þennan heim 7. júní eftir
virðingarverða baráttu við krabbamein.
Fallegri og yndislegri manneskju er ekki hægt að finna og
hennar verður sárt saknað.
Jarðarförin verður þriðjudaginn 16. júní kl. 15 í Grafarvogskirkju.
Blóm og kransar eru afþakkaðir en þeim sem vilja minnast
hennar er bent á líknarfélög.
.
Hanna Maja, Elísabet Hanna og Óskar.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
SVANA EYJÓLFSDÓTTIR,
Bræðraborgarstíg 38,
Reykjavík,
sem lést 29. maí, verður jarðsungin frá
Fossvogskirkju föstudaginn 12. júní kl. 13.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Blindrafélagið,
Umhyggju eða önnur líknarfélög.
.
Sigurður Rúnar Gíslason,
Karl Helgi Gíslason, Guðrún Bjarnadóttir,
Kjartan Gíslason, Auðna Ágústsdóttir,
Hjalti Gíslason, Svanfríður Snorradóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir,
amma og systir okkar,
JÓHANNA GUÐJÓNSDÓTTIR,
Grund í Skorradal,
andaðist á líknardeild Landspítalans í
Kópavogi aðfaranótt laugardagsins
6. júní.
Útför hennar verður gerð frá Reykholtskirkju föstudaginn
12. júní kl. 15.
.
Davíð Pétursson,
Pétur Davíðsson, Þórhildur Ýr Jóhannesdóttir,
Jens Davíðsson, Sigrún J. Steindórsdóttir,
Guðrún Davíðsdóttir, Njörður Stefánsson,
Guðjón Elías Davíðsson, Þuríður Kr. Sigurðardóttir,
Skúli Guðjónsson,
Friðrik Guðjónsson
og barnabörn.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
ÞÓRGUNNUR ÞORGRÍMSDÓTTIR,
Seljalandi 7,
Reykjavík,
andaðist á líknardeild Landspítalans í
Kópavogi 5. júní.
Útför hennar fer fram frá Bústaðakirkju
mánudaginn 15. júní kl. 13.
.
Margrét Guðmundsdóttir, Andri Jónasson,
Steinunn Ó. Guðmundsdóttir,
Guðrún G. Guðmundsdóttir, Sigmundur Guðmundss.,
Guðmundur I. Guðmundsson, Danuta Mamczura,
barnabörn og barnabarnabörn.