Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.05.2010, Side 197

197
vart hlutlægum veruleika lengur heldur er það orðið huglægt og er nú að
finna jafnt á öldum ljósvakamiðla og í vitundinni.
Þegar litið er á þá margradda mynd sem dregin er upp af viðfangsefn-
inu má segja að 11'09''01 takist beint á við það hugmyndafræðilega stríð
sem fylgdi árásunum. Með víðu hnattrænu sjónarhorni sínu hafnar mynd-
in sömuleiðis þeirri einstrengingslegu sýn sem Derian kennir við „MIME-
NET“. Í því samhengi er athyglisvert að sú gagnrýni og mótstaða sem
einkenndi viðtökur 11'09''01 forðaðist að taka upp áleitnar spurningar
myndarinnar. Þess í stað var myndin dæmd sem smekklaus á þeim forsend-
um að árásirnar á Bandaríkin ættu ekki heima í hugmyndafræðilega flók-
inni umræðu. Skýrt dæmi um þetta er að finna í gagnrýni The Village Voice
um myndina. Tilraunum til samanburðar við aðra harmræna atburði er
hafnað og öll notkun á beinum ímyndum árásardagsins er álitin óviðeig-
andi.32 Þannig fær framlag Iñárritus mjög harðan dóm og leikstjórinn er
sakaður um að gera sér á siðlausan hátt mat úr innbyggðum slagkrafti
32 Sama rit. Viðhorfinu sem hér er lýst svipar til þess viðhorfs að helförin sé atburður
sem sé „handan framsetningar“ og að viðleitni til framsetningar sé siðferðilega
vafasöm. David Sterrit hefur skrifað um atburðina ellefta september í þessu sam-
hengi, sjá „Representing Atrocity: From the Holocaust to September 11“, Film
and Television After 9/11, ritstj. Wheeler Winston Dixon, Illinois: Southern Illinois
University Press, 2003, bls. 63–79.
RÁNYRKJA ÍMYNDARINNAR
Stöku sinnum koma fallandi líkamar fólksins sem kastaði sér út úr turnunum stutt-
lega í mynd í framlagi Alejandro González Iñárritu í 11'09''01.