Glóðafeykir - 01.11.1972, Síða 60

60
GLOÐAFEYKIR
heimsóttu hana höfðingjar hvaðanæva að jafnt og þeir, sem um-
komulitir voru.
Rósmundur Sveinsson, bóndi að Efra-Ási í Hjaltadal, lézt snögg-
lega þ. 10. nóv. 1963.
Fæddur var hann að Háagerði á Höfðaströnd 22. ágúst 1892, son-
ur Sveins bónda þar Stefánssonar og konu
hans Önnu Símonardóttur á Bjarnastöðum
í Unadal. Tveggja ára gamall missti Rós-
mundur föður sinn, þá á bezta aldri. Ómegð
var talsverð og eigi anður í garði. Varð
ekkjan að bregða búi og láta börnin flest
frá sér fara. Ólst Rósmundur upp hjá vanda-
lausu fólki og varð snennna að treysta á
sjálfan sig; kom og fljótt í Ijós, að hann var
gæddur mikilli atorku og ósérhlífni.
Árið 1916 kvæntist Rósmundur Elísa-
betu Júliusdóttur, ættaðri úr Svarfaðardal,
mætri dugnaðarkonu. Reistu þau bú á Ing-
veldarstöðum í Hjaltadal 1921 og bjuggu þar 2 ár, þá á Kjarvals-
stöðum 1923—1947, síðan 1 ár á Fjalli í Kolbeinsdal og loks í Efra-
Ási, er þau keyptu hálfan, frá 1948 til lokadægurs Rósmundar. „Þar
hafðist Rósmundur mikið að um ræktun og byggingar, var djarfur
og stórtækur um framkvæmdir eins og ungur væri". (Kolb. Kr.).
Þau hjón eignuðust 4 börn og ern öll á lífi: Ferdinand, bílstjóri og
bóndi á Lóni í Viðvíkursveit, Friðrik, lengi í Hofsósi og handa-
vinnnkennari þar um skeið, nú fluttur til Hveragerðis, María, húsfr.
í Efra-Ási og Konkordia, húsfr. í Grafargerði á Höfðaströnd.
Rósmundur Sveinsson var í hærra meðallagi á vöxt, hvatlegur í
öllum hreyfingum; ljós á yfirbragð og fölleitur, svipurinn ákveðinn
og festulegur, en nm leið opinn og einlægur, bjartur og hlýr. Hann
var mikill manndómsmaður, hamhleypa til allra starfa og frábær
greiðamaður. „Hann var atorkumaður, verkhagur og starfsglaður
svo að af bar. Kom þó manndómur hans ekki síður fram í því,
hversu mikið honum þótti við liggja að reynast aldrei miður en til
var ætlast og bregðast hvorki skyldu sinni né trausti annarra. Það
var jafnan gott að þiggja af honum boðna hjálp, því að hann vænti
sér engis af öðrum á móti. Lífsgleði hans var holl og hressandi, en
öfgalaus og hógvær eins og maðurinn sjálfur. Bjartsýni hans var
ekki studd með einsýnni óskhyggju, heldur glöggum rökum vel
Rósmundur Sveinsson