Jökull


Jökull - 01.12.1985, Blaðsíða 89

Jökull - 01.12.1985, Blaðsíða 89
ekki lífrænar leifar undir Kambagilshrauninu. Um útlit hraunsins skiptir alveg í tvö horn. Ofan við flatann er það eins og á hraunum, sem runnið hafa á nútíma, ómáð með gjallmúgum en nokkuð ellilegt að sjá. A flatanum og þar fyrir neðan er hraunið ýmist bert eða hulið lausum eða hálfhörðnuðum setlögum. Þar sem hraunið er bert, vantar gjallið ofan á það og hefir jökull og/eða vatn hreinsað það ofan af. Lausu og hálfhörðnuðu setlögin eru allfjölbreytt að gerð og útliti. Ofan á flatanum ber mest á jökulruðningi, sem ýmist er hálfharðnaður eða laus í sér. Hann er yfirleitt orðinn nokkuð harður þar sem hann er sand- eða leirborinn. Á köflum er glöggur jökulgarður, um 30-100 m breiður, en aðeins um 5 m hár. Garðurinn liggur með hlíðinni efst á flatanum og ofan við hann tekur við ómáð hraunið. Framhald garðsins má auðveldlega rekja norður eftir flatanum, langt austur fyrir jaðar Kamba- gilshraunsins. Kambagilshraunið gægist upp úr jökul- ruðningnum á stöku stað og allmikið af gjallkenndu efni er í honum, sumt af því vafalaust komið úr Kamba- gilshrauninu en annað hefir jökull borið með sér innan að. Það sést best á því, að dreif af slíku efni má rekja austur eftir flatanum. Það virðist þó ávallt fylgja jaðri svonefnds Markarfljótsjökuls, sem síðar verður gerð grein fyrir. Jökulruðningurinn hverfur að mestu er fram í brúnina á flatanum kemur. Þar tekur við nokkuð vel harðnaður svartur sandsteinn. Hann er vel lagskiptur. Þykkastur er hann norðan megin í gili Syðstumerkurár og nær þar ríflega 25 m þykkt (4. mynd). Sandsteinninn þynnist norður eftir brúninni og er að mestu horfinn fyrir ofan Mið-Mörk. Næsta víst er, að jökulruðningurinn uppi á flatanum leggst ofan á sandsteininn og er því yngri. Kambagilshraunið er verulega sorfið á köflum í gili Syðstumerkurár, og á stöku stað er það slitið í sundur. Ekki er þó ljóst hvort þar hafi jökull verið að verki eða vatn. Sandsteinninn leggst beint ofan á máð hraunið, en ekki verður vart jökulbergs á milli. Það þarf þó ekki að útiloka, að jöklar hafi sorfið hraunið áður en sand- steinninn myndaðist. Reyndar er það líklegt, því hann virðist alls staðar hvíla á máðu yfirborði hraunsins. f hlíðinni milli Syðstu-Merkur og Merkurár er hraunið víðast aðeins hulið jarðvegi. Niðri á jafnsléttu hverfur hraunið aftur í jökulruðning. Opnur eru fáar og slæmar, því allt er landið gróið og klætt þykkum jarð- vegi. Jarðvegurinn er fokmold með mörgum og áber- andi öskulögum. Þykkt hans er um 4.5 m áð jafnaði. Þó sést í hraunið í lækjardrögum og er það allt sorfið og gjalllaust. Þrír litlir jökulgarðar liggja frá austri til vest- urs, sá syðsti á móts við Syðstu-Mörk en sá nyrsti vestur frá Mið-Mörk (3. mynd). Þeir sjást vel á loftljósmynd- um, en miður vel á jörðu niðri, því þeir eru lágir. Þessir garðar eru yngri en sá sem uppi á flatanum er. Þeir eru endagarðar, en hinn er hliðargarður. Hamragarðahraun á upptök sín í nafnlausum gíg, sem er um 300 m í þvermál. Hann er í grunnri skál milli tveggja móbergshryggja. Barmar gígsins eru ekki ýkja háir og hann er skeifulaga og opinn til vesturs. Megin hraunstraumurinn hefir runnið nær beint í vestur eftir 250 m breiðri hrauntröð, milli tveggja móbergsása (6. mynd) . Hraunið breiðir úr sér þegar vestur fyrir ásana er komið. Þar klofnar það í tvennt. Önnur kvíslin og sú minni fellur vestur eftir hálendisflatanum ofan við Dals- bæina og hefir á einum stað staðnæmst á blábrúninni. Kvíslin fellur lengst í suður í gróf, sem opnast í brúninni ofan við Gljúfurá, en austan Fagrafells. Þar endar hraunið í mjórri totu. Þarna er hraunið mjög sérkenni- legt, gjall vantar að miklu leyti, en hraunið einkennist af stórum flykkjum, sem oft virðast hafa ýst upp úr hrauninu líkt og í súrum hraunum. Hin kvíslin fellur til suðurs fram af lágri brún ofan í dalverpið sem Trölia- mýri er í. Dalverpi þetta er vestasti hluti dalsins sem liggur vestur frá Eyj afjallajökli. Minni hraunstraumur hefir fallið beint frá gígnum til suðurs, í gegnum mjótt skarð milli hans og móbergsássins syðri. Þarna fellur hraunið niður nokkuð bratta hlíð. Innst í dalverpinu er hraunið hulið aur, sem Tröllagil hefir borið fram og sett í það. Allur botn dalsins fyrir neðan Tröllagil er hulinn hrauni og verður ekki greint á milli hraunstraumanna tveggja. Hraunið hefir síðan runnið fram úr dalnum um skarð milli Gljúfurár og Seljalandsár. Það hefir runnið niður dal, sem markast að sunnan af Seljalandsheiði en að norðan af Fagrafelli og hlíðunum inn af því. Hraunið hefir runnið fram úr dalnum í mjóum streng en breiðir úr sér er neðar kemur, og breiðast er það eftir að komið er niður á hjailann ofan við Hamragarðabæinn. Gljúf- urá og Seljalandsá renna meðfram hrauninu sitt hvoru megin, þó krækir Gljúfurá út fyrir smá spildu nokkuð ofarlega eins og sýnt er á 6. mynd. Hraunið hefir runnið fram á klettabrúnina ofan við Hamragarða, en svo er að sjá, sem það hafi ekki streymt fram af nema á tveimur stöðum. Þar ná örmjóar hrauntotur fram á blábrúnina, en ekki virðist mikið hafa farið fram af. Reynt var að finna hraunið í sandinum fyrir neðan brúnina með segulmælingum. Ekki fundust nein merki þess. Hraunið er úfið á köflum, með háum gjallmúgum og djúpum skorningum á milli. Gljúfurá og Seljalandsá hafa báðar grafið alldjúpa farvegi niður með hrauninu og sést víða inn undir það. Hraunið hvílir ávallt á völu- eða hnullungabergi, sem er gráleitt og líkist jökulbergi. Millimassinn er sand- eða leirkenndur og hnullungarnir eru allt að faðmur í þver- mál, en oftast hnefa- til höfuðstórir. Lagið er á stöku stað ógreinilega lagskipt, en yfirleitt er lagskipting eng- JÖKULL 35. ÁR 87
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164

x

Jökull

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Jökull
https://timarit.is/publication/1155

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.