Jón á Bægisá - 01.09.2003, Qupperneq 97

Erlendir böfundar
fyrri hluta 20. aldar. Hann hefur einnig skrifað og ritsfyrt fræðiritum, m.a.
Trajekt, og frásögnina Fluchtfdhrte (1999), skáldsævisögulegt uppgjör við
æskuár Þýskalandi nasismans. Hann hlaut Peter Huchel-verðlaunin árið
1984. Síðasta ljóðabók hans Hier ist gegangen wer kom út árið 2001.
Adel Karasholi (/farteski og önnur Ijóií bls. 31) fæddist í Damaskus árið
1936. Hann var yngsti höfundur í sýrlenska rithöfundasambandinu er
hann þurfti að flýja land árið 1959. Hann fór fyrst til Beirút, þaðan til
Múnchen, Vestur-Berlínar og endaði loks í Leipzig þar sem hann býr
enn. Hann stundaði þar nám hjá hinum fræga kennara Georg Maurer
sem kenndi mörgum af helstu skáldum Austur-Þýskalands á sjöunda ára-
tugnum. Hann lauk doktorsprófi um leikhús Brechts árið 1970. Hann
starfaði sem lektor frá 1968-1993 við háskólann í Leipzig, en hefur síðan
stundað ritstörf eingöngu. Arið 1985 fékk hann listamannaverðlaun
Leipzig-borgar, 1992 Adelbert-von-Chamisso-verðlaunin fyrir höfunda
af erlendum uppruna sem skrifa á þýsku. Ljóðabækur hans á þýsku eru:
Wie Seide aus Damaskus (1968); Umarmung der Meridiane (1978); Da-
heim in der fremde (1984); Wenn Damaskus nicht wdre (1992); Also sprach
Abdulla (1995).
Miyamoto Musashi (TómiS bls. 41) f. 1584, japanskur skylmingameistari,
skáld og teiknari, kallaður „sverðadýrlingur“, ritaði „Bók fimm hringja“,
hún gæti kallast Hringfimma. Þar er fjallað um Kendo, stríðslistina, og
það hugarfar sem henni fylgir. Musashi lést einsetumaður — hellisbúi — árið
1645.
Nizar Qabbani (Teiknitími bls. 24) fæddist í Sýrlandi 1923, lagði stund á
lögfræði við háskólann í Damaskus en tók síðan til starfa hjá utanríkis-
þjónustu Sýrlands og var fulltrúi lands síns í ýmsum höfuðborgum heims
til 1966, meðal annars í London, en þar settist hann að er hann lét af störf-
um. Hann stofnaði í London eigið bókaforlag 1967 og gerði það að öflug-
um málsvara fyrir málstað araba sem einatt áttu í vök að verjast eftir ósig-
urinn fyrir Israelum það ár en hann var alla tíð eldheitur þjóðernissinni og,
einkum á efri árum, einlægur baráttumaður gegn hverskonar valdstjórn og
sér í lagi gegn kúgun kvenna. Qabbani var fyrst og fremst ljóðskáld; eftir
hann liggur hálfúr þriðji tugur ljóðabóka en auk þess fjöldi ritgerða og
blaðagreina. Ljóð hans eru, auk pólitískrar baráttugleði, sögð vitna um við-
kvæma lund og rómantík. Þá er hann einnig sagður hafa bylt um hinni
íhaldssömu arabísku ljóðhefð og rutt nýjar brautir í ljóðagerð. Hann lagði
sig fram um að yrkja á einföldu skiljanlegu máli og og ýmis ljóð eftir hann
á .ÁSaprdíá — Þegar stríð að stríðinu verður
95