Jón á Bægisá - 01.09.2003, Blaðsíða 83

Þýðingar á islenskum markaSi 2001
tækja, sameiningar- og yfirtökulýsingar, kaup- og sölusamningar, aðrir
samningar, samþykktir fyrirtækja, skýrslur af ýmsum toga o.fl.
Lagatextar: samningar lagalegs eðlis, dómsskjöl, lög, reglugerðir, umboð,
framsöl, afsöl o.fl.
Viðskiptatextar: bréf, bæklingar, skýrslur, kynningarefni og „minnisblöð“.
Vottorð: heilbrigðisvottorð, hreinlætisvottorð, ferilskrár, prófskírteini,
bólusetningarvottorð, læknisvottorð, gæðavottorð, sakavottorð, innflutn-
ingsskírteini, leyfisskírteini o.fl.
Neytendatextar: alls konar auglýsingar og auglýsinga- og kynningarefni,
innihaldslýsingar o.fl.
Til að nálgast upplýsingar um þennan flokk þýðinga var leitað til tveggja
löggiltra skjalaþýðenda og dómtúlka, Jóns Skaptasonar og Lars Andersens,
Verðbréfaþings íslands, fyrirtækisins Marels, þýðingastofunnar SPROK,
lögmannsstofu Svölu Thorlacius, þýðingamiðstöðvar utanríkiráðuneytis-
ins og dómsmálaráðuneytisins. Það eru einkum stærri fyrirtæki, borgar- og
ríkisrekin fyrirtæki, sem nýta sér þessa þjónustu. Þörfin virðist vera nokk-
uð mikil og fara vaxandi. Það er athyglisvert hvernig hún hefur breyst, því
á árum áður var megináherslan á þýðingar af ensku yfir á íslensku en í
breyttu markaðsumhverfi dagsins í dag er þetta öfugt. Með auknum sókn-
arfærum íslenskra fyrirtækja á erlenda markaði er mun meiri þörf fyrir
þýðingar úr íslensku á ensku. Það hefur einnig færst í vöxt að erlend stór-
fyrirtæki leiti til íslenskra þýðenda til að þýða fyrir sig texta yfir á íslensku.
Enskan er tvímælalaust fyrirferðarmest.
Þrátt fyrir að mikill vaxtarbroddur sé í starfsemi þýðingastofa og sjálf-
stætt starfandi þýðenda á íslandi er það afar algengt að fyrirtæki notist við
innanhússþýðingar. Islensk fyrirtæki sem hafa náð fótfestu á erlendum
mörkuðum hrærast að miklu leyti í ensku málumhverfi. Þá er enskan oft
tungumál númer eitt og textar, eins og handbækur og slíkt, frumsamdir á
ensku. Sú krafa er þá gerð til starfsmanna að þeir geti lesið og notast við
texta á ensku. Starfsmaður sem er vel að sér í einhverju tungumáli er ekki
sjálfkrafa fær um að skrifa góðan texta. Eins og Jón Pétur Friðriksson, þýð-
ingatæknistjóri hjá SPROK, komst að orði þá þýðir ekki að láta Lalla á lag-
ernum þýða flókinn texta úr dönsku bara af því hann bjó í Danmörku í
mörg ár. Viðmælendur okkar virtust vera sér nokkuð meðvitaðir um þetta
og velja af kostgæfni starfsmenn til að fást við innanhússþýðingar. Þegar sá
hátturinn var hafður á að láta starfsmenn sjálfa sjá um þýðingarnar var
textinn yfirleitt fullunninn innanhúss, þ.e. prófarkalestur og slíkt.
á — Þegar strið að striðinu verður
81