Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.10.2011, Blaðsíða 61

Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.10.2011, Blaðsíða 61
Tímarit hjúkrunarfræ›inga – 5. tbl. 87. árg. 2011 57 Ritrýnd fræðigrein SCIENTIFIC PAPER Algengt er að beita lyfjameðferð við þunglyndi og kvíða en lyf eru oft dýr bæði fyrir þjóðarbúið og einstaklinginn sem notar þau. Kostnaður vegna tauga­ og geðlyfja vegur mest í heildarlyfjakostnaði þjóðarinnar (Tryggingastofnun ríkisins, 2008). Lyfjameðferð fylgja stundum erfiðar aukaverkanir, þessu til viðbótar hefur örorka á Íslandi vegna geðröskunar aukist bæði hjá körlum og konum síðan 1990. Geðröskun hrjáði 40% þeirra karla sem voru á skrá hjá Tryggingastofnun ríkisins árið 2005 vegna örorku en algengustu orsakir örorku hjá konum voru stoðkerfisvandamál (35%) og geðröskun (31%) (Sigurður Thorlacius o.fl., 2007). Mörg úrræði eru í notkun í heilbrigðiskerfinu við þunglyndi og kvíða, svo sem lyf, rafmeðferð, viðtalsmeðferð, hugræn atferlismeðferð og fleira en samt sem áður virðist þörf fyrir fleiri úrræði miðað við þá sjúkdómsbyrði sem þunglyndi veldur. Mikilvægt er að hjúkrunarfræðingar og aðrir leiti fleiri leiða til að aðstoða þunglynda og kvíðna einstaklinga við að ná tökum á sjúkdómseinkennum sínum en þar getur svæðameðferð verið góð viðbót. Svæðameðferð Svæðameðferð teygir rætur sínar til tveggja mismunandi kenninga. Í fyrsta lagi eru það kenningar hefðbundinnar kínverskrar læknisfræði. Sá hluti kínverskrar læknisfræði, sem sterkast tengist vestrænni svæðameðferð, byggist á kenningunni um orkuflæði, orkubrautir og orkubrautarpunkta og að orkubrautir liggi og tengist eins og „þráðlaust net“ um líffæri og líkamshluta. Komi hindranir í orkuflæðið getur það truflað líkamsstarfsemi og valdið vanheilsu (Dougans, 2001; Överbye, 1982). Í öðru lagi má rekja ræturnar til kenninga vestrænnar svæðameðferðar sem kenndar eru við Eunice Ingham en þær ganga út á að allur líkaminn, líffæri, kirtlar, vöðvar og bein, endurspeglist í fótum og höndum og að samband sé milli samsvarandi svæða (Dougans, 2001). Svæðameðferð (zone therapy, reflexology) er sérhæfð þrýstinuddmeðferð þar sem ákveðin svæði, til dæmis fætur eða hendur, eru meðhöndluð með þrýstinuddi til að hafa áhrif annars staðar í líkamanum og þrýstingi er beitt á punkta á orkubrautum líkamans. Við meðhöndlun er farið eftir kortum af orkubrautum líkamans og kortum af fótum og höndum sem endurspegla líkamann. Áhrif svæðameðferðar eru fjölmörg en meðferðin er talin losa hindranir í orkuflæði samhliða því að örva losun úrgangsefna þar sem ferli hreinsunar fer af stað (Ingham, 1984; Gunnarsdottir og Jonsdottir, 2010). Í svæðameðferð eru notaðar ákveðnar aðferðir til að ná fram slökun til þess að draga úr kvíða og lífeðlisfræðilegum viðbrögðum líkamans við streitu og stuðla að úrvinnslu tilfinninga. Allt þetta veitir vellíðan og bætir stjórn á aðstæðum (Poole, Glenn og Murphy, 2007). Svæðameðferð er talin virkja náttúrulegan kraft manneskjunnar til að ná jafnvægi eða bata. Markmið hennar er að styrkja líkamann til sjálfshjálpar og hjálpa einstaklingum að takast á við sjúkdóminn fremur en að lækna hann (Alderson, 2007). Bakgrunnur rannsóknar Wang og félagar (2008) gerðu kerfisbundna úttekt á áhrifum svæðameðferðar þar sem meðferðin hafði verið rannsökuð með framvirku, slembuðu rannsóknarsniði (RTC). Af þeim 27 rannsóknum, sem birtar höfðu verið frá 1996 til 2007, reyndust aðeins fimm rannsóknir uppfylla skilyrði fyrir úttekt þeirra. Viðfangsefni þessara fimm rannsókna var mjög breytilegt: Rannsökuð voru áhrif svæðameðferðar á einkenni breytingaskeiðs, mænusigg, astma, órólegan eða ertandi maga og bjúg á fótum við lok meðgöngu. Wang og félagar herma að úttekt þeirra hafi sýnt að ekki sé hægt að segja að svæðameðferð hafi áhrif nema á einkenni frá þvagfærum meðal fólks með mænusigg. Þeir telja að engin merki hafi fundist um að svæðameðferð hafi valdið þátttakendum skaða. Áhrif svæðameðferðar hafa verið rannsökuð á verki (Kober o.fl., 2002; Launsö og o.fl., 1999). Rannsókn Kober og félaga sýndi að þrýstipunktameðferð hafði áhrif á verki sjúklinga sem verið var að flytja á slysadeild eftir áverka sem ekki töldust lífshættulegir, svo sem beinbrot eða mar, þar sem sjúkraflutningamönnum er ekki leyft að gefa lyf í æð. Rannsóknin fór fram í Vín í Austurríki og var 60 sjúklingum skipt í þrjá hópa. Hjá hóp A var þrýst á virka punkta en það eru þrýstipunktar á orkubrautum sem hafa áhrif á verki. Hjá hóp B var þrýst á sham­punkta en það eru sýndarpunktar eða óvirkir punktar og hjá hóp C var engin meðferð veitt. Matstæki rannsóknarinnar voru verkjakvarði (visual analog scale) auk þess sem lífsmörk voru mæld. Þátttakendur voru meðhöndlaðir með þrýstipunktameðferð í 3 mínútur áður en þeir voru bornir í sjúkrabílinn að C­hóp undanskildum. Við komu á slysadeild reyndust þeir sem fengu virka þrýstipunktameðferð hafa marktækt minni verki, hægari hjartslátt og voru með minni kvíða heldur en hinir hóparnir tveir. Ályktanir af niðurstöðum voru þær að meðferðin reyndist áhrifarík, einföld í notkun og bætti ástand og meðferð þeirra sem fengu virka þrýstipunktameðferð. Framvirk rannsókn Launsö og o.fl. (1999) beindist að áhrifum svæðameðferðar á mígrenihöfuðverk 220 sjálfboðaliða. Gögnum var safnað á 6 mánaða tímabili, úr dagbókum, viðtölum, skráningarskemum frá meðferðaraðilum og spurningalistum. Mat þátttakenda sýndi að 78% þeirra töldu sig hafa fengið bata eða lækningu á mígreni en hluti þeirra hafði breytt lífsstíl sínum. Höfundar komust að þeirri niðurstöðu að svæðameðferð bætti almenna líðan og yki orku, líkamsmeðvitund og skilning á ástæðum höfuðverkjarins. Þrátt fyrir annmarka gefur rannsóknin til kynna góð almenn áhrif af svæðameðferð og áhrif á höfuðverk. Áhrif svæðameðferðar á kvíða hafa verið rannsökuð með framvirku, slembuðu rannsóknarsniði (Gunnarsdottir og Jonsdottir, 2007; Quattrin o.fl., 2006; Stephenson o.fl., 2000; Ross o.fl., 2002; Vicar o.fl., 2007). Rannsókn Vicar og félaga var gerð í þeim tilgangi að kanna hvers konar rannsóknarsnið væri árangursríkt til að rannsaka áhrif svæðameðferðar á kvíða. Rannsóknaraðferðin var tilraunasnið (cross­over design) þar sem hver hópur verkaði sem eigin samanburðarhópur. Kvíði var metinn með kvíðakvarða Spielberger og lífsmörk
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Tímarit hjúkrunarfræðinga

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit hjúkrunarfræðinga
https://timarit.is/publication/1159

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.