Þjóðmál - 01.03.2014, Blaðsíða 18

Þjóðmál voR 2014 17
leitt í Evrópu . Með bréfaskriftum og
rann sóknum, sem Kostur lét framkvæma
er lend is, gátum við komið í veg fyrir að
stjórn völdum í Brussel tækist að stýra neysl­
unni hér heima og þau jafnvel komið í veg
fyrir að inn flytjandinn á þessari ágætu vöru
yrði fyrir gríðar legu tjóni . Við bíðum enn
eftir jólakorti frá honum . Alla vega er það
ekki honum að þakka að við getum keypt
gamla góða Cocoa Puffs í Kosti .
Með þessu tók ráðherra undir kröfur ís­
lenskra neytenda um mikilvægi þess að geta
valið þær vörur þeir vilja neyta, í stað þess
að láta stjórnvöld í Brussel velja fyrir sig .
Írekstri Kosts hef ég rekið mig á tvenns konar hindranir: Tækni legar hindr anir
Evrópusambandsins, sem íslensk stjórn völd
hafa samþykkt, og síðan offors ís lenska eftir­
litsiðnaðarins sem helst má líkja við einelti,
þar sem reglan er sú að ég sé sekur maður
fyrir það eitt að flytja til lands ins amerískar
matvörur . Ein af þessum hindr unum er
inni haldslýsingar og merk ing ar mál .
Kostnaður við kröfur Evrópusambands­
ins um merkingar er gríðarlegur . Ég tel
hann skipta hundruð milljónum króna á ári
hverju . Við urðum að ráða til okkar mat­
væla fræðing sem umbreytir innhaldslýsing­
um yfir í ESB­staðal . Einnig þurft um við
að kaupa dýr tæki og ráða tvo starfs menn í
vinnu við að líma miða á dósir sem enginn
les . Bandarísku vörurnar eru nú þegar með
fullkomnar innihaldslýsingar og ef eitt hvað
er, mun einfaldari og auðskiljan legri að
mati viðskiptavina okkar en þær evrópsku,
að ég tali nú ekki um þær íslensku . Ef sumar
íslenskar framleiðsluvörur eru skoðaðar þá
stendur nánast ekkert á pakkningunni .
Ég hef ekkert á móti eftirliti en þessi
enda leysa, að líma miða á vörur sem eru
full komlega merktar fyrir er ekkert annað
en gríðarlegur aukakostnaður fyrir íslenska
neyt endur . MAST ætti frekar að beina kröft ­
um sínum að innlendum mat væla fram­
leiðendum en að endur taka allt það eftirlit
sem bandarískir mat væla fram leiðendur eru
þegar búnir að ganga í gegnum hjá Mat­
vælastofnun Banda ríkj anna, FDA .
Í samskiptum við eftirlitsiðnaðinn hef
ég búið við öfuga sönnunarbyrði . Búið er
að ákveða fyrirfram að varan sé ólögleg og
þar af leiðandi bönnuð . Grundvallar atriði
réttar kerfisins virðast ekki eiga við í af­
skiptum MAST af innflutningi frá Banda ­
ríkj un um .
Lítum á merkilegt og reyndar stór furðu­legt mál, sem stjórnvöld og eftir lits­
iðnaðurinn hér heima hafa tekið þátt í,
en það er bann á sölu á Season All­krydd­
blöndunni sem seld var hér á landi árum
saman .
Ástæða innflutningsbannsins er sögð
sú að kryddið innihaldi litarefnið E­160 .
Þetta er náttúrulegt litarefni sem unnið er
úr Annatto­fræjum og hefur verið notað til
matargerðar allt frá 16 . öld .
Þetta er undarleg ástæða í ljósi þess að
Annatto hefur verið notað í matvæli öldum
saman og er sannarlega notað í evrópsk
Í rekstri Kosts hef ég rekið mig á tvenns konar hindranir:
Tækni legar hindr anir Evrópu­
sambandsins, sem íslensk stjórn ­
völd hafa samþykkt, og síðan
offors ís lenska eftir litsiðnaðarins
sem helst má líkja við einelti, þar
sem reglan er sú að ég sé sekur
maður fyrir það eitt að flytja til
lands ins amerískar matvörur . . .