Gerðir kirkjuþings - 01.01.2012, Qupperneq 31

31
Ávarp biskups Íslands, Agnesar M. Sigurðardóttur
Innanríkisráðherra, forseti kirkjuþings, kirkjuþingsfulltrúar, vígslubiskupar, góðir gestir.
Síðastliðið ár hefur verið ár mannaskipta í yfirstjórn kirkjunnar. Ég stend hér við setningu
kirkjuþings í fyrsta skipti sem biskup Íslands ef frá er talið aukakirkjuþingið sem haldið var
þann 1. september síðast liðinn. Einnig hefur tekið við nýr forseti kirkjuþings. Fyrir mína
hönd og kirkjunnar í landinu þakka ég fráfarandi biskupi, herra Karli Sigurbjörnssyni fyrir
biskupsþjónustuna sem og fyrrum víglsubiskupi á Hólum Jóni Aðalsteini Baldvinssyni,
sem lét af embætti 1. september s.l. Einnig Pétri Kr. Hafstein sem var forseti kirkjuþings
sem og Margréti Björnsdóttur er tók við af honum í byrjun þessa árs. Ég vænti góðs sam-
starfs okkar biskupanna þriggja Kristjáns Vals Ingólfssonar og Solveigar Láru Guðmunds-
dóttur og ykkar kirkjuþingsfulltrúanna. Þið eruð reynd sem og margt af því starfsfólki
biskupsstofu sem undirbúið hefur þingið og vinnur hér á þinginu. Ég þakka þeim undir-
búninginn svo og þeim er flutt hafa tal og tóna hér í dag.
Þið kirkjuþingsfulltrúar hafið setið hér áður, sum fleiri kjörtímabil. Ég treysti því að ég
deili með ykkur þeim skilningi mínum að við biskupar og kirkjuþingsfulltrúar séum að
vinna sameiginlega að því að efla kirkjuna okkar, sem flytur þjóðinni erindi fagnaðar og
kærleika. Eitt af hlutverkum biskups er að fylgja eftir reglum er kirkjuþing setur, sem og
samþykktum þess og markaðri stefnu. Nauðsynlegt er að sátt og eining ríki sem og traust
og heiðarleiki okkar í millum.
Kirkjan okkar er ekki eyland í kirkjusamfélaginu. Hún hefur samstarf við aðrar lúterskar
kirkjur erlendis sem og kirkjudeildir hér á landi. Það var ánægjulegt við biskupsvígsluna
í sumar að aldrei hafa fleiri erlendir biskupar verið viðstaddir biskupsvígslu á Íslandi.
Við eigum því vini í nágrannalöndum okkar og samstarf við aðrar kirkjur. Þar erum við
ekki aðeins þiggjendur heldur höfum við einnig ýmislegt fram að færa. Má þar nefna
að námskeiðið „Konur eru konum bestar“ hefur nú verið flutt út ef svo má segja öðrum
konum til styrktar, en þetta sjálfstyrkingarnámskeið miðar að því að byggja upp sjálfsmynd
kvenna og sjá sjálfar sig í ljósi Biblíunnar.
Á erfiðum tímum kirkjunnar bar á því að sjálfsmynd hennar væri ekki sterk. Í mótlæti
er auðvelt að efast um sjálf okkur og það sem við höfum fram að færa. Það á jaft við um
einstaklinga sem og samfélagið allt þar á meðal kirkjuna. Um tíma var sem sjálfsmynd
okkar væri brotin, fórum næstum með veggjum, eins og við værum með smitandi sjúkdóm.
Létum telja okkur trú um að nærveru okkar væri ekki óskað. Samt vissum við innst inni að
erindi okkar var brýnt, lífgefandi og bætandi. En nú er sem aðeins hafi rofað til í kirkjunnar
sál og eru eflaust nokkrar ástæður fyrir því. Ein þeirra er að þjóðinni gafst kostur á því að tjá
álit sitt á nokkrum atriðum í ráðgefandi þjóðaratkvæðagreiðslu um tillögur stjórnlagaráðs
að frumvarpi til stjórnskipunarlaga og tiltekin álitaefni þeim tengd, þann 20. október s.l. Ein
spurningin fjallaði um þjóðkirkjuna en þar var spurt: „Vilt þú að í nýrri stjórnarskrá verði
ákvæði um þjóðkirkju á Íslandi?“ Niðurstaðan var að meira en helmingur þeirra sem kusu
vildu áfram hafa ákvæði um þjóðkirkjuna í stjórnarskránni. Niðurstaðan kom einhverjum