Gerðir kirkjuþings - 01.01.2012, Qupperneq 64

64 65
Nefndarálit allsherjarnefndar um skýrslu kirkjuráðs.
Á fund nefndarinnar komu framkvæmdastjóri kirkjuráðs, vígslubiskup í Skálholti og
biskup Íslands.
Nefndin hefur fjallað um skýrslu kirkjuráðs og fylgiskjöl með henni, ásamt ræðum og
ávörpum við upphaf kirkjuþings. Tekið er undir þakkir í skýrslu kirkjuráðs til fráfarandi
forseta kirkjuþings, Péturs Kr. Hafstein. Einnig tekur allsherjarnefnd undir þakkarorð til
fráfarandi biskups, Karls Sigurbjörnssonar og fyrrum vígslubiskups á Hólum, Jóns Aðalsteins
Baldvinssonar ásamt fráfarandi forseta kirkjuþings, Margrétar Björnsdóttur sem tók við
forsetastörfum í byrjun þessa árs, auk Þorvaldar Karls Helgasonar, fráfarandi biskupsritara.
Þá býður allsherjarnefnd nýjan biskup Íslands, Agnesi Sigurðardóttur, velkomna til
starfa og einnig nýjan vígslubiskup á Hólum, Solveigu Láru Guðmundsdóttur. Nýjum
biskupsritara, Þorvaldi Víðissyni er einnig heilsað sem og nýjum forseta kirkjuþings,
Magnúsi E. Kristjánssyni. Óvenjulegt er að svo miklar mannabreytingar verði á svo
skömmum tíma í yfirstjórn þjóðkirkjunnar, en aðeins er eitt ár frá því að Kristján Valur
Ingólfsson tók við embætti vígslubiskups í Skálholti.
Tillögur um nýja stjórnarskrá
Niðurstaða ráðgefandi þjóðaratkvæðagreiðslu um tillögur stjórnlagaráðs að frumvarpi til
stjórnskipunarlaga er skýr. Hún tjáir ljóslega vilja þjóðarinnar um stöðu þjóðkirkjunnar
og hlutverk hennar í íslensku samfélagi, þar sem meirihluti þeirra sem kusu var fylgjandi
því að hafa ákvæði um þjóðkirkjuna í stjórnarskrá. Allsherjarnefnd er sammála því að
greinar um þjóðkirkju í núverandi stjórnarskrá (62. og 79. grein) komi óbreyttar inn í nýja
stjórnarskrá sbr. frumvarp til stjórnskipunarlaga (19. grein).
Um þetta sagði biskup í ræðu sinni við upphaf kirkjuþings: „Niðurstaðan kom einhverjum
á óvart, mörgum þó gleðilega á óvart, en hún er liður í því að efla og styrkja sjálfsmynd
kirkjunnar. Í ljós kom að það góða starf sem unnið er í söfnuðum landsins er metið að
verðleikum...“. Þá minnti biskup á að ábyrgð þjóðkirkjunnar væri mikil þar sem „meirihluti
þjóðarinnar treystir henni til áframhaldandi góðra verka og forystu í þágu kristni hér á
landi“. Síðar í ræðu sinni kom biskup aftur inn á hið mikilvæga hlutverk sem kirkjan hefur
að gegna í samfélaginu sem sameiningarafl á stundum gleði og sorgar: „Hún [kirkjan]
heldur á lofti lífsgildum sem eru grunnstoðir samfélagsins og hún viðheldur minningu og
menningu þjóðarinnar“.
Í setningarræðu Magnúsar E. Kristjánssonar kemur fram svipað viðhorf sem allsherjarnefnd
tekur undir:
„Traust á þjóðkirkjunni fer vaxandi. Íslenska þjóðin vill að hennar sé getið í stjórnarskrá.
Fólkið vill að hin evangelíska lúterska kirkja sé samferða því í okkar íslenska þjóðfélagi.
Við gleðjumst yfir því, fögnum þeirri niðurstöðu en gerum okkur jafnframt grein fyrir
því að við þurfum að standa undir því trausti og af auðmýkt og trúmennsku uppfylla þær
væntingar sem til þjóðkirkjunnar eru og verða gerðar“.
Í ávarpi innanríkisráðherra, Ögmundar Jónassonar, kom fram sú sýn á þjóðkirkjuna að
hún sé „óttalaus, staðföst og sterk. Það er sú kirkja sem þjóðin greiddi atkvæði um“, sagði