Félagsbréf - 01.12.1959, Qupperneq 45

ERIK SÖNDERHOLM, sendikennari:
H. C. Branner
Hans Christian Branner fæddist árið
1903 í Ordrup við Kaupmannahöfn.
Faðir hans var rektor við menntaskólann
og átti Branner til embættismanna að
telja langt í ættir fram.
Hann fetaöi ekki í fótspor feðra sinna.
AS afloknu stúdentsprófi árið 1921 ætlaöi
hann að gerast leikari. Honum mistókst
hrapallega og sannfærðist þá skjótt um,
að hann hefði enga leikarahæfileika. —
Vonbrigðin urðu honum svo sár, að allir
listamannsdraumar hans hrundu í rústir.
Árið 1923 réðst hann því að stóru út-
gáfufyrirtæki í Kaupmannahöfn.
Hann kvæntist árið 1930 og tveimi.r
árum síðar sagði hann upp hinni öruggu
stöðu sinni hjá bókaútgáfunni og gerð-
ist rithöfundur.
Það var þó ekki fyrr en árið 193ó,
að honum tókst að fá skáldsögu sína
„Legetoj" (Barnagull) gefna út. Hún gerði
liann frægan á svipstundu, og síðan heíur
hver ný bók frá hans hendi aukiö hróð-
ur hans og fest hann í sessi sem höfuð-
skáld Dana á vorum dögum.
Ritverk Branners eru ekki ýkjamikil að
vöxtum en efnið að sama skapi þyngra
á metunum. Helztu skáldsögur hans eru
„Legetoj" (Barnagull) 1936, „Drommen
■om en kvinde" (Draumurinn um konu)
1941, „Rvtteren" (Reiðmaðurinn) 1949 og
„Ingen kender natten“ (Enginn þekkir
nóttina) 1955.
Auk þess hefur hann samið fjölda úl-
varpsleika og sjónleika. Leikrit hans
„Soskende“ (Systkin) 1952 hefur náð íá-
dæma hylli víðs vegar á Norðurlöndum og
f Þýzkalandi.
Langflestir munu þó þeir, sem lesið
hafa hinar snilldarlegu smásögur hans.
Þær beztu komu út í smásagnasöfnunum
„Om lidt er vi borte" (Á bráðfleygri
stund) 1939 og „To minutters stilhed“
(Tveggja minútna þögn) 1944 og „Bjerg-
ene“ (Fjöllin) 1953. Þau eru meðal önd-
vegisrita danskra bókmennta.
Viðfangsefni Branners er staða manns-