Saga - 2004, Qupperneq 161

um, en árið 1904 lönduðu Norðmenn fyrstu snurpunótarsíldinni á
Siglufirði. Einnig er greint frá menningarlegum áhrifum, til að
mynda nýyrðum í íslenskunni sem tengjast síldarverkun. Það er
engum vafa undirorpið að síld var að minnsta kosti fram yfir miðja
20. öld ein mikilvægasta útflutningsvara þjóðarinnar og til að und-
irstrika það er í fjórða og fimmta rýminu skýrt frá síldarútflutningi,
sýndar myndir frá síldarstöðum og gerð stutt grein fyrir starfsemi
Síldarútvegsnefndar og Síldarmati ríkisins. Myndunum af síldar-
stöðunum fylgir stutt greinargerð og staðsetning þeirra er sýnd á
Íslandskorti. Í rými því þar sem starfsemi Síldarútvegsnefndar og
Síldarmati ríkisins eru gerð skil má sjá á stöplariti magn söltunar og
útflutnings. Þar getur einnig að líta myndir af helstu forvígismönn-
um þeirrar starfsemi og er þeim haganlega komið fyrir í litlum
römmum á skrifborðspúlti.
Á stafnvegg brakkans má sjá feiknastóra mynd af Siglufirði frá
1946. Þar er sýnt með myndum og greint frá með texta hvernig
„Sigló“ breyttist á tímabilinu 1903 til 1968 úr örfáum húsum og
miðstöð hákarlaveiða í „höfuðborg síldarinnar“, þéttbýli sem iðaði
af atvinnulífi, mannlífi og menningu. En ekki má gleymast að sam-
fara síldarútgerðinni blómstraði öflugt félagslíf og menning, Sigl-
firðingar fengu til að mynda sitt fyrsta bíó árið 1913. Texti er góður
og hnitmiðaður og greinir frá upphafi síldarútvegs á Siglufirði árið
1903, „Norðmannatímanum“ svokallaða sem stóð fram til 1918,
einnig blómaskeiðinu frá 1938 til 1950 og svo hnignuninni sem varð
eftir það.
Í síðasta rýminu er sagt frá síldarafurðum, það er að segja nið-
urlagningu og reykingu. Hér er notast við ljósmyndir og muni.
Vörumerki og umbúðir gefa góða mynd af útbreiðslu Íslandssíldar
sem hráefnis í niðurlagningariðnaðinum. Sagt er í stuttu máli frá
tveimur vörumerkjum frá Siglufirði „Siglósíld“ frá 1962 og „Egils-
síld“ frá 1954 (sem er enn starfrækt). Þar með lýkur yfirferð á rým-
um þessum þar sem teknir eru fyrir valdir þættir úr síldarsögunni.
Þessi hluti sýningarinnar er byggður upp á hefðbundinn hátt þar
sem notaðir eru munir, ljósmyndir og texti til að gera ákveðnum
þáttum skil. Textar eru hafðir við hlið gripa eða á vegg hjá ljós-
myndum. Þeir eru stuttir en hnitmiðaðir. Fyrir erlenda gesti bjóðast
textaspjöld á ensku sem er haganlega komið fyrir í litlum hólfum í
hverju rými.
Þessi hluti safnsins má teljast sá sem gagngert gefur gestum yf-
irlit yfir síldarsögu Íslands. Það sem tekið er fyrir er að jafnaði vel
S I L F U R H A F S I N S 161
Saga haust 2004 - NOTA 30.11.2004 11:33 Page 161