Morgunblaðið - 14.12.2017, Blaðsíða 90

90 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 14. DESEMBER 2017
✝ Michael Valdi-marsson flug-
stjóri fæddist í
Reykjavík 22.
ágúst 1961. Hann
lést á háskóla-
sjúkrahúsinu í Ma-
inz í Þýskalandi 16.
nóvember 2017.
Foreldrar Mich-
aels voru Valdimar
Jónsson, fyrrver-
andi forstjóri, f. 3.
mars 1927, d. 20. nóvember
2000, og eiginkona hans, Rann-
veig Sigurðsson, f. 29. maí
1932, d. 28. júní 1970.
Systkini Michaels: Barði, f.
19. júní 1950, kvæntur Evu Övr-
elight Valdimarsson, f. 14. jan-
úar 1950. Börn þeirra eru
Fríða, f. 5. febrúar 1978, og
Þorsteinn Snorri, f. 5. mars
1980. Þorbjörg, f. 17. sept-
við Fjölbrautaskóla Suðurnesja
árið 1986 og öðlaðist atvinnu-
flugmannsréttindi sama ár.
Hann starfaði næstu ár sem
flugkennari og flugmaður hjá
ýmsum félögum, m.a. hjá Em-
irates Air Service í Sameinuðu
furstadæmunum. Hann hóf
störf hjá Air Atlanta árið 1993
við flugumsjón hérlendis og er-
lendis en frá 1998 starfaði hann
sem flugmaður og síðar flug-
stjóri þar til hann veiktist vorið
2016.
Börn Michaels og Guðrúnar
Ólafar eru: Þórunn Elísabet
læknanemi, f. 10. október 1991,
og Daníel Hlynur vínþjónn, f.
18. apríl 1993. Stjúpsonur Mich-
aels er Ragnar Tjörvi Bald-
ursson lögfræðingur, f. 8. júní
1983, sambýliskona Hulda
Freyja Ólafsdóttir, f. 12. sept-
ember 1974, börn þeirra eru
Ólöf Kamilla, f. 26. apríl 2010,
Hulda Theódóra, f. 8. júlí 2012,
og Aðalheiður Ylfa, f. 7. sept-
ember 2015.
Minningarathöfn fer fram í
Kópavogskirkju í dag, 14. des-
ember 2017, klukkan 14.
ember 1954. Björn,
f. 8. janúar 1958,
kvæntur Hafdísi
Aðalsteinsdóttur, f.
1. júní 1962. Börn
þeirra eru tvíbur-
arnir Emil Steinar
og Thelma Björg, f.
25. mars 1996.
Michael kvæntist
18. október 1992
Guðrúnu Ólöfu
Jónsdóttur, hjúkr-
unarfræðingi og ljósmóður, f.
22. janúar 1959. Hún er dóttir
Jóns bassa Sigurðssonar tónlist-
armanns, f. 14. mars 1932, d.
30. apríl 2007, og Jóhönnu G.
Erlingsson, skrifstofumanns og
þýðanda, f. 16. janúar 1932.
Michael ólst upp í Reykjavík
og í Danmörku þaðan sem móð-
ir hans var ættuð. Hann lauk
stúdentsprófi af flugliðabraut
Kær mágur minn er fallinn frá
eftir tæplega tveggja ára erfið
veikindi. Þessi tími hefur verið
fjölskyldu hans þungbær, oftar
en einu sinni hefur staðið tæpt
en þá hefur heilsa Mikka snúist
aðeins til betri vegar og gert
hann nógu sterkan til að þola
fleiri meðferðir, stofnfrumu-
skipti í tvígang og erfiðar lyfja-
gjafir. Hið illvíga hvítblæði
reyndist öflugra en við varð ráð-
ið, þrátt fyrir að hann væri undir
handarjaðri færustu sérfræði-
lækna Þýskalands . Ég fékk að
sitja með elsku Lóló minni og
börnum þeirra yfir beði hans úti
í Mainz nokkra síðustu dagana
sem hann lifði. Það var magnað
að verða vitni að því að þótt
kraftar hans væru eiginlega
þrotnir, þá var stutt í brosið og
kímnina í fallegu augunum eins
og hann væri að undirbúa næsta
brandara eða fyndna sögu til að
skemmta okkur hinum.
Mikki og Lóló, systir mín,
kynntust snemma á tíunda ára-
tugnum og strax hvíslaði hún því
að okkur að þessi ungi flugmaður
yrði maðurinn hennar, þótt hann
yrði að bíða um hríð. Hann var
enda hér og þar um heiminn, að
fljúga fyrir erlend flugfélög og
mikið í burtu. Flugið var honum
meira en starf, það var hans
ástríða, lífsstíll og félagslega
akkeri. Vera hans erlendis gerði
það auðvitað að verkum að sam-
gangi okkar fjölskyldunnar við
hann voru takmörk sett, en þeg-
ar hann var kominn heim var
eins og enginn fjarvera hefði
nokkru sinni átt sér stað, þráð-
urinn í samtalinu var tekinn upp
og frá Mikka stafaði alltaf sama
hlýleikanum, sömu kímninni,
sama jafnaðargeðinu. Og hann
átti það líka til að hringja frá
fjarlægum heimshornum og ég
get sagt það hér að það eru ekki
margir karlmenn sem ég hef átt
að vinum þar sem lengdin á sím-
talinu er allt í einu komin á ann-
an klukkutímann áður en fyrsta
viðtalsbilið var liðið.
Ég uppgötvaði að samtalslist-
in og kímnin var meira en skap-
gerðareiginleiki hjá Mikka þegar
þau Lóló bjuggu með börnum
sínum hjá foreldrum okkar Lóló-
ar í Karfavoginum einu sinni
þegar þau voru á milli íbúða.
Föður okkar varð seint lýst sem
miklum samræðusnillingi, hann
gerði meira en hann talaði. En
þegar Mikki var sestur inn í
stofu eða við borðstofuborðið
með pabba, var pabbi iðulega
kominn á flug í samræðunni,
sagði hverja söguna á fætur ann-
arri frá löngum og farsælum ferli
sínum í tónlistinni, sumar sem
við systkinin höfðum varla heyrt
áður. Og þeir hlógu saman.
Mikki var ekki aðeins mikill
spjallari og sögumaður, hann var
líka góður hlustandi og hann lað-
aði fram sögur viðmælenda
sinna, hann opnaði samtals- og
frásagnaræðar annarra. Það er
snilligáfa sem Mikki hafði í rík-
um mæli. Myndin af þeim
tengdafeðgunum í fjörlegum
hrókasamræðum mun aldrei líða
mér úr minni.
Elsku mágur. Núna hefurðu
tekið lengra flug en nokkru sinni
áður og þessa för þarftu að fara
einn. Við skulum passa Lóló og
yndislegu börnin þín sem þú
varst svo stoltur af. Allur sá tími
sem við höfum átt með þér á
þeim lendingarstað sem þetta
jarðlíf er mun aldrei fara neitt,
sá tími er núna hluti af okkar
tíma, af okkar lífi – og mun halda
áfram að vera það. Góða ferð,
elsku vinur.
Hildur Jónsdóttir.
Þegar mér barst fregnin um
lát vinar míns, Mikka Vald.,
brutust fram í huga mér ljúfar
endurminningar um góðan vin og
starfsfélaga til margra ára.
Það er erfitt að sætta sig við
slík þáttaskil og þeim mun
þyngra þegar stutt var á milli
samfunda þar sem glettni og
góðir dagar voru rifjaðir upp.
Fyrir nokkrum árum settist
Mikki að í Þýskalandi, byggði
sér hús og kom sér upp fallegu
heimili ásamt konu sinn Lóló.
Hann lést á sjúkrahúsi í Mainz
í Þýskalandi 16. nóvember eftir
hetjulega baráttu við erfið veik-
indi sem hann hafði glímt við frá
vorinu 2016.
Kynni okkar hófust fyrir tæp-
lega 40 árum þegar við lögðum
stund á flugnám og þrátt fyrir að
himinn og haf hafi oft aðskilið
vegna starfa okkar tókst alltaf að
halda góðu sambandi og hittast
reglulega.
Vegir okkar lágu svo saman
að nýju þegar við hófum að
starfa fyrir flugfélagið Air Atl-
anta og var heimhöfn okkar að
miklu leyti í Jeddah í Sádi-Arab-
íu. Þeir eru ófáir kaffibollarnir
sem búið er að drekka á Crown
Plaza-hótelinu og skeggræða um
málefni líðandi stundar eða rifja
upp gamlar hetjusögur úr flug-
inu.
Mikki átti auðvelt með að að-
lagast og kynnast fólki í starfi
sínu sem flugmaður og það var
eiginlega alveg sama hvar maður
kom – hvort sem það var Hong
Kong, New York eða allt þar á
milli, alltaf kannaðist einhver við
Mikka, því hann gaf sér tíma til
að spjalla og kynnast fólki, þá
breytti engu hvar í metorðastig-
anum viðkomandi var.
Að leiðarlokum er margs að
minnast og þakka. Eigingirni var
honum fjarstætt hugtak en
hjálpsemi átti hann í ríkum mæli
og taldi ekki eftir sér mörg spor
og fyrirhöfn.
Elsku Lóló, Daníel Hlynur,
Þórunn Elísabet, Ragnar Tjörvi
og aðrir aðstandendur, fyrir
hönd fjölskyldu minnar votta ég
mína dýpstu samúð og óska ykk-
ur guðs blessunar.
Minning um góðan vin lifir að
eilífu.
Flýt þér, vinur! í fegra heim;
krjúptu’ að fótum friðarboðans
og fljúgðu’ á vængjum morgunroðans
meira’ að starfa guðs um geim.
(J. Hallgrímsson)
Pétur Jónsson.
Kæri vinur, nú ert þú floginn
endanlega og við sitjum eftir
með fallegar minningar um góð-
an dreng. Michael Valdimarsson
flugstjóri, eða Mikki refur eins
og hann hefur alltaf verið kall-
aður á mínu heimili, lést fyrir
stuttu í Þýskalandi eftir harða
baráttu við hvítblæði. Mikki var
góður vinur, alltaf einlægur og
meinti það sem hann sagði en
hann gat líka verið fastur fyrir
og stundum svo þver að það var
bara ekkert hægt að þoka hon-
um. Þetta átti sérstaklega við í
pólitíkinni þegar hann setti upp
sín gömlu kratagleraugu og las í
það sem var að gerast hér heima.
Engan mann hef ég þekkt sem
var jafnmikill límheili og Mikki
enda gat hann rifjað upp ótrúleg-
ustu samtöl og atburði.
Við Mikki þekktumst úr
Laugarnesinu, ég einu ári eldri
en Mikki svona töffari sem
reykti bak við skóla í sinni her-
mannaúlpu sem var auðvitað
framleidd í Belgjagerðinni sem
afi hans stofnaði og Valdi, pabbi
Mikka, réð ríkjum í þegar hér
var komið sögu. Þegar ég fór svo
að taka mína fyrstu flugtíma 18
ára hjá Flugtaki hitti ég fyrir
Mikka sem var líka farinn að
fljúga og urðum við samferða
næstu árin gegnum flugnámið.
Þetta voru sérlega skemmtileg
ár af töffaraskap og alvöru en
mikilli vinnu til að eiga fyrir flug-
tímunum. Við Mikki ásamt Pétri
Jóns, Bergi Axels, Guðmundi
Tómasar og Ægi Westman feng-
um svo að leggja undir okkur
skrifstofuna í Belgjagerðinni til
að lesa og voru þetta skemmtileg
kvöld og helgar þar sem legið
var yfir siglingafræði og flug-
reglum og síðan skroppið í flug-
túra á vélinni okkar. Mikki var
svo einn af þeim svo höfðu úthald
sem þurfti á þessum árum til að
landa vinnu hjá flugfélagi og
varð hann flugstjóri hjá Atlanta
til fjölda ára.
Mikki var litríkur karakter,
nautnamaður sem hafði sérstaka
ánægju af því að reykja góða
Kúbuvindla sem hann safnaði og
í veikindum sínum átti hann
gæðastundir með góðum vindl-
um og vinum sem voru duglegir
að heimsækja hann milli flug-
túra. Það var gott að eiga tíma í
sumar með þeim hjónum í fallega
húsinu þeirra í Körrig og láta
Mikka vísa okkur um sitt heima-
hérað í kringum Saarburg en það
verður okkur Þórunni, Pétri og
Hrefnu falleg minning, enda var
Mikki brattur og lék á als oddi
þótt hann vissi að hann þyrfti að
fara aftur í meðferð með haust-
inu. Mikki var afar reglufastur
maður, eins gott í hans starfi, svo
reglufastur að stundum fannst
mér hann lifa alveg eftir manu-
alnum eða tékklistanum og það
gerði hann líka í veikindum sín-
um. Hann gerði bókstaflega allt
sem læknarnir sögðu og allt eftir
bókinni fram til síðasta dags,
þannig var hann bara gerður.
Það er sárt að sjá á eftir æsku-
vini sínum fljúga burt úr þessu
lífi en ég hugga mig við að Mikki
refur er einhvers staðar í fjar-
lægum upphæðum á full power
eftir einhverju óþekktu trakki
horfandi niður til okkar hinna,
segjandi coaranum endalausar
sögur. Að lokum langar mig að
þakka þér tryggan vinskap,
fljúgðu á brott, kæri vinur,
fljúgðu.
Elsku Lóló, Ragnar Tjörfi,
Þórunn, Danni, afabörnin og fjöl-
skyldan öll, við Þórunn vottum
ykkur samúð okkar á þessum
erfiðu tímum.
Borgar Jónsteinsson.
Michael
Valdimarsson
JÓN HJALTASON
hæstaréttarlögmaður,
Vestmannaeyjum,
lést fimmtudaginn 7. desember.
Minningarathöfn verður í Grensáskirkju
14. desember klukkan 13. Útför verður frá
Bjarnaneskirkju í Hornafirði laugardaginn 16. desember
klukkan 14.
Blóm og kransar afþökkuð.
Steinunn Sigurðardóttir
Þorleifur Jónsson Halldóra Andrésdóttir
Ómar Arnarson
Guðbjörg Ósk Jónsdóttir Hermann Einarsson
Anna Lilja Jónsdóttir Brynjólfur Garðarsson
Þorbergur Hjalti Jónsson Helga Skúladóttir
og fjölskyldur
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
hlýhug og vináttu við andlát og útför
elskulegs föður, tengdaföður, afa og
langafa okkar,
BJARNA H. BALDURSSONAR
frá Vallanesi
í Vestmannaeyjum.
Svava Bjarnadóttir Gunnar Darri Adólfsson
Sigríður Bjarnadóttir Árni Gunnarsson
afabörn og langafabörn
Okkar ástkæri
VALDIMAR GUNNARSSON,
Fremri-Kotum,
Skagafirði,
lést á Sjúkrahúsinu á Akureyri föstudaginn
24. nóvember.
Útförin fer fram frá Akureyrarkirkju föstu-
daginn 15. desember klukkan 13.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á Minningarsjóð
heimahlynningar á Akureyri eða Sjúkrahúsið á Akureyri.
Brynja Björk Pálsdóttir
Arnar Logi Valdimarsson
Gunnar Ingi Valdimarsson Helga Lucia Bergsdóttir
sonardóttir og bræður hins látna
ERLINGUR HARÐARSON,
kerfisstjóri Háskólans á Akureyri,
varð bráðkvaddur sunnudaginn
10. desember.
Útför hans fer fram frá Akureyrarkirkju
miðvikudaginn 20. desember klukkan
13.30.
Arnfríður Arnardóttir
Valdemar Örn Erlingsson Elizabeth Anne Moorcroft
Aldís Dagmar Erlingsdóttir
Kristjana Valdemarsdóttir Reynir Ölversson
Guðbjörg Harðardóttir
Linda Björk Harðardóttir Finnbjörn Birgisson
Alúðarþakkir fyrir auðsýnda samúð og
vinarhug við andlát og útför elskulegrar
móður okkar, tengdamóður, ömmu,
langömmu og langalangömmu,
JÓHÖNNU SIGFÚSDÓTTUR,
Laugarbrekku 18, Húsavík.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk Heilbrigðisstofnunar Norðurlands
á Húsavík fyrir góða umönnun.
Ólafur Ármann
Guðrún Óðinn
Edda Margrét
Klara Valgerður Þórsteinunn Rut
tengdabörn, barnabörn, langömmubörn og
langalangömmubörn
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför
ástkærs föður okkar, sonar, bróður og
mágs,
GUÐMUNDAR ÁRMANNS
EGGERTSSONAR
stálsmiðs,
Viðarási 21 a, Reykjavík.
Sérstakar þakkir til allra þeirra sem önnuðust hann í
veikindunum.
Arnar Jón Guðmundsson
Katrín Ósk Guðmundsdóttir
Eggert Guðmundsson
Óli Már Eggertsson Eydís Dögg Sigurðardóttir
Vignir Eggertsson Lilja Björk Kristjánsdóttir
Birna Eggertsdóttir Rúnar Hrafn Ingimarsson
og fjölskyldur
Ástkær eiginmaður, faðir, tengdafaðir, afi,
bróðir og mágur,
ÓLAFUR FRIÐFINNSSON,
Sóltúni 16,
lést á Landspítalanum við Hringbraut
fimmtudaginn 7. desember 2017.
Útför hans fer fram frá Bústaðakirkju þriðjudaginn 19. desember
2017 klukkan 13.
Sigrún Gústafsdóttir
Sunneva Líf Ólafsdóttir Hafþór Jónsson
barnabörn
Iðunn Steinsdóttir
Guðríður Friðfinnsdóttir Hermann Árnason
Stefán Friðfinnsson Ragnheiður Ebenezerdóttir
Sigrún Bára Friðfinnsdóttir
Elín Þóra Friðfinnsdóttir