Breiðfirðingur - 01.04.1989, Síða 55

BREIÐFIRÐINGUR
53
Tómas mun hafa byrjað búskap á Fosskoti í Miðfirði en
bjó þar stuttan tíma. Þá flutti hann að Gilhaga í Flrútafirði
og bjó þar í sjö ár. Árið 1898 fluttu þau Guðrún að Gilla-
stöðum og bjuggu þar tvö ár en árið 1900 keyptu þau jörðina
Lambastaði og fluttu þangað sama vor.
Ekki var nú aðkoman þangað glæsileg. Öll hús á jörðinni
byggð úr torfi með torfþaki. Baðstofan var þrjú stafgólf eða
um níu álna löng. Hún var sperrureist og á þær lögð óplægð
borð en þar á ofan tvöfalt torfþak. Baðstofan lak því svo að
segja hverjum dropa þegar rigndi og var reynt að setja
byttur, trog og önnur ílát undir lekann til að verja rúmföt og
annað í baðstofunni frá því að blotna. Inngangur í baðstof-
una var í þriðja stafgólfið og þaðan gangur til útidyra.
Vestan við þann gang næst útidyrum var eldhús með tveim
hlóðum hlöðnum úr grjóti og strompi í þekjunni. Fað var
hurðarlaust. Fví næst var búr sem mig minnir að væri með hurð
fyrir dyrum. Þar var geymt saltkjöt, saltfiskur, slátur í
tunnum, brauð, smjör og önnur matvæli til daglegra nota. í
búrinu var smáborð. Þar var matur skammtaður og borinn
til hvers og eins í baðstofu á diskum og í skálum.
Að fáum árum liðnum byggði Tómas nýja íbúð. Hún var
með kjallara hlöðnum úr grjóti, ein hæð og portbyggð bað-
stofa. Norðurgafl og austurhlið voru með torfveggjum en
suðurgafl og vesturhlið úr timbri. Þakið var járnvarið. Loks
byggði hann nýtt íbúðarhús árið 1920. Það var steinsteyptur
kjallari og ein hæð með háu risi, þak og veggir járnvarið.
Fjárhús voru byggð með torfveggjum og torfþaki yfir
hundrað kindur og átta hross.
Túnið mátti allt heita kargaþýft og í því voru að minnsta
kosti sex húsarústir. Sumar þeirra voru nýlegar en aðrar
gamlar og grasi grónar. Tómas hófst þegar handa við að
slétta túnið og stækka það lítilsháttar. Verkfæri hafði hann
ekki önnur en skóflu og síðar ofanristuspaða. Túnið gaf af
sér 60 hestburði af töðu í fyrstu en tuttugu árum síðar 200
hestburði. Tómas hlaut verðlaun fyrir framtakssemi í