Breiðfirðingur - 01.04.1989, Side 123

BREIÐFIRÐINGUR
121
Kristján vinur minn þurfti að gera merkilega reisu til Búð-
ardals að hitta höfðingja þess staðar. Áleit hann sig þurfa
mikillar styrkingar við í för þessari, kemur við hjá mér og
segir: „Barasta skal ég nú láta þig hafa minn part í tunglinu,
ef ég fæ spírahnallinn.“ - Þetta gat ég auðvitað ekki staðist.
Það hefði verið meira fíflið sem neitaði þessu boði. Ég fæ
honum þegar flöskuna, en með því skilyrði að hann léti
þinglýsa að þessi partur hans í tunglinu væri mín skuldlaus
og kvaðlaus eign, einnig að hann bæri kostnað af þinglesn-
ingu og stimpilgjaldi og kæmi með pappírana. Ekki tókst
þessum ágæta vini mínum að hafa þetta í gegn þrátt fyrir
góðan vilja. Tel ég, að bókhald sýslunnar sé stórum fátækara
eftir.
Litlu síðar dó Kristján og var gróðursettur á öðruhvoru
svæðinu fyrir sunnan.
Trjónukrabbi
(Vesturlandsblaðið 1986)
Afskrifað tveim dögum fyrir Mikjálsmessu 1984.
Herra Pétur Þorsteinsson sýslumaður.
Alúðar heilsan óskir bestu.
Þar sem ég hef sannspurt að þú sért áhugamaður um sjávar-
gagn og aðra aðskiljanlega náttúru á og hér framundan
þessum veraldarinnar útnára sem Dalasýsla teljast má, vil ég
vekja athygli þína á eftirfarandi.
Hér framundan láðinu býr ein sérkennileg sjókind bæði
djúpt og grunnt og virðist vera af stjarnfræðilegri stofnstærð.
Meðalstærð þessa kvikindis sem einstaklings er svipuð og
eitt handsápustykki, sava de París, en þó fram mjókkandi og
endar í trjónu búkurinn. Augu eru á stilkum svo sem Mars-
búar hafa og getur dýrið horft aftur fyrir sig og fram, og haft
yfirsýn fyrir báða sína enda jafntímis. Leikur framsóknar-
mönnum mjög öfund til þessa hæfileika dýrsins.
Tvær tennur hefur dýrið sína í hvoru munnviki og bítur