Breiðfirðingur - 01.04.1993, Síða 67

65
SÝSLUMANNARÉTTARFAR í DÖLUM
Gangan í fjörunni þarna í vetrarnóttunni, þegar tungl óð í
skýjunr er með eftirminnilegustu náttúrustemmningum, sem
ég man eftir. Það verður nú að segjast að fyrir myrkfælna er
ekkert ákjósanlegt að vera þarna þegar tungl veður í skýjum
og öldurnar byltast undan í fárviðri undir skriðurnar og bergið.
En allt gekk þetta vel. Eg kom við á bænum Hvalsnesi og var
þar tekið með kosturn og kynjum. Og unr miðnætti 13. janúar
komst ég heim.
- Svo var ég heima þarna frain eftir vetri, en bróðir nrinn
fór suður á spítala í Hafnarfirði eftir að hafa verið aðeins hjá
lækni á Fáskrúðsfirði. En trúlega skipti það sköpum í veikind-
um hans að það hafði verið ófært milli fjarða með lækni og á
meðan safnaðist fyrir svo mikið vatn sem þrýsti á lungun að
það þurfti að tappa af honum vatninu svo lítrum skipti. En
þegar þetta fór að lagast urðu svo miklir samgróningar, að
tveimur og hálfu ári seinna leiddi það hann til dauða.
Þarna heirna var ég fram í mars og þá fór ég aftur í Eiða að
lesa undir próf og um vorið gengu prófin vel. Næstu tvö sum-
ur var ég í kaupavinnu í Eiðaþinghá hjá ýmsu ágætu fólki.
Þegar ég fór frá skólanum fékk ég vinnu hjá ágæturn bónda á
Finnsstöðum í Eiðaþinghá. Og kaupið þótti ekkert sérlega lágt
- fjórar krónur á dag (alla daga). Allt frítt og mjög gott að
vera þarna. Það fólk hefur síðan verið vinafólk mitt.
„ Og hertu þig, letingi“
— Þú lentir mjög í störfum fyrir Ungmenna- og íþróttasam-
hand Austuriands. Tókstu íþróttahakteríuna á Eiðum?
- Það var mikið félagslíf á Eiðum. Og eftirminnilegastur í
þeirn störfum var íþróttakennarinn, Þórarinn Sveinsson. Þórar-
inn var þá kominn frá íþróttaskólanum í Ollerup og var mjög
harður í kennslunni eins og mér skilst að nemendur frá þeirn
skóla hafi orðið að vera. Eg man eftir fyrstu tímunum mínum
hjá honum. Honum þótti einhver taka linlega á við æfingar í
salnum og þá kallaði liann: „Og hertu þig, letingi“. Þannig
vissi maður að það átti ekki að draga af sér í þessu. Íþróttalíf á
5 Rreiðfirðingur