Breiðfirðingur - 01.04.1993, Qupperneq 70

68
BRFilÐFIRÐINGUR
göngunum á Akureyri. Ég vildi helst líkja þessu við óræðan
furðu og spekingssvip - með vissum hýrleika þó. Ég áttaði
mig seinna á því að Ríkarður náði þessu með því að spjalla
um alla heima og geima við þá sem hann mótaði hverju sinni.
Þannig náðist skapgerðin fram og þau einkenni sem maður átti
ekki von á að aðrir vissu um en þeir sem nákunnugir voru.
Því miður var ég í allt of fáum kennslustundum hjá Sigurði.
Ég kynntist honum eiginlega meira öðruvísi. Þegar ég kom frá
Eiðum tók hann mig upp í fyrstu kennslustund til að kanna
þekkinguna. Ekki var ég sjálfur ánægður með þá frammistöðu.
Sigurður fór vítt og breitt um sviðið og þá var stundum fátt
um svör. En ég kynntist drengskap hans og hæfileikum til að
komast að nemendanum og láta hann njóta sín eins og hægt
var. Hann gerði mér þann einstaka greiða þegar ég ætlaði að
taka stúdentspróf utanskóla að leyfa mér að sitja á víxl í 5. og
6. bekk seinnihluta vetrar. Það skar úr um, að ég komst í gegn-
um þetta próf. Og því hefur mér ekki þótt vænna um annan
mann vandalausan en hann.
„ SigurÖur fœr skólann “
Kennaraliðið á Akureyri var afbragðs gott. En þótt Sigurður
vildi kenna til stúdentsprófs varð hann að sæta því að senda
nemendur sína suður til Reykjavíkur til prófs. Einhvem tím-
ann var ábyrgur aðili í menntamálaráðuneytinu spurður að því
hvernig þeir hefðu staðið sig þessir strákar að norðan. Það
voru nemendur eins og Brynjólfur Sveinsson og Þórarinn
Björnsson sem síðar urðu þekktir kennarar við skólann. „Þeir
stóðu sig vel“, sagði viðmælandinn. „Sigurður fær skólann.“
Og síðan kom það í hlut Jónasar Jónssonar þá menntamálaráð-
herra að koma norður og stofna formlega menntaskóla á Akur-
eyri.
Sigurður hafði mikinn metnað fyrir hönd síns skóla og það
hafði áhrif á mikinn hluta nemendanna. Hann vandaði val
kennara, og í þessu liði voru allar tegundir af spekingum. Þar
var hámenntaður maður eins og Vernharður Þorsteinsson frá