Tímarit Máls og menningar - 01.06.2015, Blaðsíða 21

É g e r s j a l d a n s a m m á l a s j á l f r i m é r l e n g i í e i n u
TMM 2015 · 2 21
***
Hvenær byrjaðir þú að skrifa?
Mér fannst mjög gott að skrifa þegar ég var krakki, ekki afþví ég ætlaði
að verða rithöfundur, mér fannst það bara gott, svo fannst mér spennandi
að hafa stílabók og blýant. Þegar hundurinn minn dó skrifaði ég erfiljóð um
hann:
Nú ertu farinn Sámur minn.
Ég syrgi þig sárum, lubbalingurinn.
Við okkur lékum saman um móa og grund.
Nú er horfin, sú gleðinnar stund.
Þetta er fyrsta erindið en þau voru mörg, skrifuð í ljósbleika stílabók með
mynd af Chaplin sem mamma hafði keypt handa mér í París. Þetta var
virkilegur harmur. Ég átti alltaf hund þegar ég var krakki og það var eins og
að missa sinn besta vin, ég var óhuggandi dögum saman – þetta var minn
besti vinur. Svo skrifaði ég langa sögu um hana Fillipíu sem fékk allt sem
mig langaði í.
Hvernig barn varstu? Á skalanum þæg og óþekk, frá 0 til 10, hvar staðsetur
þú þig?
Mjög þægt barn (0) og hræðilegur unglingur (10). Það var farið með mig
til læknis afþví ég hreyfði mig svo lítið, ég var alltaf að lesa, læknirinn sagði
að ég yrði að fara meira út og leika mér, en ég vildi bara vera ein og lék mér
mikið ein, ég var einbirni þar til ég var fimm ára, pabbi segir að ég hafi verið
fyndið barn. Ég var mikið með ömmu og talaði fornt mál og fólk fór að hlæja
þegar ég talaði, ég var pínu frík. Ofurlögfræðingurinn Katrín Oddsdóttir
spurði mig eitt sinn: Varstu mikið með ömmu þinni þegar þú varst barn?
Hún heyrði það á málfari mínu.
Varstu trúuð sem barn? Ertu trúuð núna? Eru foreldrar þínir trúaðir?
Ég var alin upp við að fara með bænirnar á kvöldin – uppeldiskækur ein-
hvers frekar en trú því pabbi er raunvísindamaður og mamma líka trúlaus
– ég gerði það svo samviskusamlega að það tók mig hálftíma að fara með
bænirnar og gat aldrei sofnað því ég var alltaf að muna eftir einhverju sem
ég hafði gleymt í bæninni. Ég var mjög auðtrúa barn, las Biblíusögurnar og
trúði öllu sem ég heyrði. Þegar ég gekk til prests í Mosfellsdalnum fór ég að
hitta á laun kaþólskan prest í gegnum írska konu sem var heimilishjálp hjá
föðurömmu minni. Ég fór stundum með henni í kaþólska messu í Breiðholti
og hitti þar föður Róbert Bradshaw sem sagði að ég gæti farið í sumarbúðir
á Írlandi ef ég yrði kaþólsk svo ég var meira en til í að hitta hann sem oftast.
Daginn fyrir ferminguna kom faðir Róbert Bradshaw heim og sagðist vera
að undirbúa mig fyrir kaþólska fræðslu, mamma sagði að það gæti ekki verið