Ófeigur - 15.05.1956, Qupperneq 8

Ófeigur - 15.05.1956, Qupperneq 8
8 ÖFEIGUR á landi. Of snemmt er að spá um hvort hún heldur út til jafns við Stefánunga og Briemsniðja. En fast hef- ur róðurinn verið sóttur fram að þessu. * Vorið 1932 tók þáverandi þm. Vestur-lsfirðinga all- ar byggingartekjur Þjóðleikhússins til almennrar eyðslu, með þeim rökstuðningi, í samtali við annan þingmann, „að þá væri ekki tími til að leika sér“. Þegar leið á síðara stríðið, var sýnilegt, að íslenzk dýrtíð mundi sporðreisa atvinnukerfi landsins og gera þjóðina óhæfa til samkeppni við önnur lönd. Bar ég þá tvívegis fram á þingi tillögu um að sendisveitum landsins væri falið að rannsaka dýrtíðina, kaup, kjör og framleiðslu- kostnað í næstu löndum og byggja síðan á þeim skýrsl- um niðurfærslu dýrtíðarinnar með samræmingu kaup- gjalds og verðlags, til að gera þjóðina samkeppnis- hæfa við keppinautana. Liðsoddar og liðsmenn þing- flokkanna töldu þetta fjarstæðu. I stað þess gekk Al- þingi á einum kvöldfundi, eftir eina umræðu, í ótak- markaða ábyrgð fyrir bátaútveginn. Ég var einn í andófi. Þessi litla kvöldvinna kostaði ríkið 164 millj- ónir, en meira fé hefur síðan hrapað í sömu botn- lausu hítina. Ég benti strax á, að þessi ábyrgðar- greiðsla markaði skil í sögu landsins. Þá var kom- inn „tími til að leika sér“. * Þjóðin unir allvel núverandi ástandi. Hún er í jafn- ingjasamtökum til að vernda frelsi sitt og annarra. En hún vill engu fórna, heldur græða peninga á land- vörnunum. Allar hinar Atlantshafsþjóðirnar leggja fram stórmikið fé og liðsafla til að tryggja frelsið, en við erum eins og hortugur niðursetningur, krefj- umst fóma af öðrum, en komum ekki einu sinni á ólaunuðum þjóðverði til að tryggja frið og reglu í landinu. Hins vegar krefjumst við mikilla framlaga og fyrirgreiðslu af grannþjóðunum og verðbætum með því fé alla framleiðslu til lands og sjávar, og iðnaðinn með tollum. Islendingar eru fyrsta þjóðin sem græðir stórfé í útlendum peningum fyrir að leyfa öðrum að verja land þeirra. Árin 1945—46 lagði ég til að gerðir yrðu tveir sátt- málar í aldarf jórðimg við Bandaríkin. Annar um land-
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72

x

Ófeigur

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ófeigur
https://timarit.is/publication/1352

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.