Ófeigur - 15.05.1956, Qupperneq 10

8
ÓFEIGUR
skiptingu krossa og heiðursmerkja, bæði innan lands
og utan.
*
Forsetinn hefur leyst þessar skyldur af hendi vel
og skilmerkilega. Hermann og Ólafur ættu nú að játa,
að þeim hafi yfirsézt í þessu efni og fylgja í spor rúss-
neska ráðherrans að lofa bót og betrun um alla framtíð.
Forsetinn hefur í sinni stjórnartíð, án þess að það
væri bein embættisskylda, útvegað þjóðinni fjögur fá-
séðustu heiðursmerki sem til eru í Danmörku, Noregi.
Svíþjóð og Finnlandi, með því að láta afhenda fjórar
gullkeðjur í staðinn. Þessir dýrgripir verða nú um
stund í eigu hins íslenzka ríkis og ættu að vera til
sýnis öllum landsbúum.
Forsetinn hefur upp á síðkastið mjög dregið úr meiri
háttar veizlum fyrir félög og einstaklinga, er koma
til Reykjavíkur. Má að líkindum kenna það spamaði
Eysteins, stórgjaldkera landsins. Áður fyrr hallaðist
ríkisstjórnin að þeirri skoðun, að forsetinn mætti eyða
að vild í veizlur fram yfir fjárlög, en þegar móttöku-
veizlur héraðanna úti á landi ætluðu líka að fara að
þyngja á landssjóði, hefur verið tekið í taumana. Þess
vegna gerist þjóðlífið nú þunglamalegra og alvarlegra
heldur en það áður var. Forsetinn hafði að mestu
lokið hinni nauðsynlegu yfirreið um landið, þegar sam-
felldir óþurrkar er gengu um sláttinn í fyrra og hörku-
frost í vetur hindruðu síðustu veizluhöldin í Skafta-
fells- og Rangárvallasýslum. Má þó væntanlega bæta
úr þeirri vöntun, þegar ytri aðstæður batna.
Sinn er siður í landi hverju. Á Islandi á forsetinn
ekki að sinna verkefnum nema á mjög þröngu starfs-
sviði, en í Bandaríkjunum er forsetinn húsbóndi á
þjóðarheimilinu. Hann hefur meginforystu um allt, sem
þjóðfélagið gerir til almenningsheilla, inn á við og út
á við. Þjóðin velur til forseta menn, sem talið er að
hafi kunnugleika mikinn í þjóðmálum, mikla skapandi
gáfu og framkvæmdarhug. Engin þjóð hefur lagt
meiri stund á að tryggja sér úrvals hæfileikamenn til
raunverulegrar forustu um stjórn landins heldur en
Bandaríkjamenn. Hafa þeir venjulega verið fengsælir
að fá til æðstu valda mikla þjóðskörunga. En hér eru