Ófeigur - 15.05.1956, Qupperneq 31

ÓFEIGUR
29
sókninni innan þess hrings, sem hafði mestra hagsmuna
að gæta. Styrkár tók að sér að yfirheyra með nokkr-
um röskleik þá menn, sem líklegastir voru til að vita
um gróðaplön og fjáraflaaðgerðir við Keflavíkurvöll.
Skyldi rannsóknin gerð með skyndingu og hvatleik, með
aðstoð þeirra, sem mest kom við að vitneskja bærist
ekki út um gróðalindir fésýslumanna og hindra að þeir
grunuðu gætu borið hverir öðrum fregnir af þessari
einkarannsókn.
*
Margir voru yfirheyrðir, en hér verður aðeins minnst
tveggja ,,grunáðra“. Styrkár sat í rannsóknarherberg-
inu í djúprn stól og lagði fætur upp á borðið að sið
vestrænna auðmanna. Sakborningur kom inn glaður
í bragði, enda höfðu þeir Styrkár oft unnið að kaup-
sýslu saman. Var komumaður í gönguklæðum, vetrar-
frakka og með harðan hatt. Hélt sakborningur þegar
hann kom inn í herbergið, að þar ætti að bera undir
hann nýja hlutafélagsstofnun á Vellinum. En í stað
þess ávarpaði styrkár manninn í harkalegum tón og
skipaði viðstöddum réttarþjóni að taka við skjólföt-
um af manninum og flytja þau út úr herberginu.
*
Næst var sakborningi skipað að setjast í stól and-
spænis dómaranum. Styrkár vék sér þá formálalaust
að manninum og mælti í þungum áfellistón: „Þú ert
grunaður um að hafa stolið og selt til birtingar þýð-
ingarmikil skjöl. Við því broti liggur þriggja ára betr-
unarhúsvinna." Sakborningur sór og sárt við lagði, að
sér hefði ekki komið til hugar að stela nokkrum skjöl-
um, hvorki þýðingarlitlum eða verðmætum plöggum.
En Styrkár sótti því fastar á til að freista að knýja
fram játningu, en þegar yfirheyrzlunni lauk, var sak-
bomingurinn í því ástandi, að hann brá sér strax til
útlanda og naut þar langrar og nauðsynlegrar hvíldar.
#
Síðan kallar Styrkár á sinn fund ungan og röskan
skrifstofumann og bar á hann skjalaþjófnað. Maður-
inn brást hið versta við þessum ásökunum og sneri
vöm upp í sókn. Kvað hann ásakanir Styrkárs í hans
garð tilefnislausan óhróður og minnti rannsóknardóm-
arann sjálfan á gamlar og nýjar syndir hans, og væri