Tímarit Máls og menningar - 01.02.2005, Side 57

Líf og önd
Það var haglabyssa. Haglabyssa í glansandi pappakassa sem hún
hafði límt á myndir af jólasveinum.
Maðurinn þagði, brosti og kyssti ljómandi konuna á kinnina.
Á jólanótt smeygði konan sér undir sæng mannsins og settist
klofvega í kjöltu hans. Þau nutu ásta með lokuð augun.
Maðurinn svaf órólega um nóttina, en var þakklátur fyrir það að
eyða henni í hjónarúminu í örmum konunnar.
*
Morguninn eftir var hún horfin. Maðurinn vissi ekki alveg hvað
hann átti til bragðs að taka. Hann eyddi deginum í íbúðinni í von
um að hún kæmi heim.
Hún kom ekki.
Hann hringdi í lögregluna. Lögregluþjónninn sem svaraði í sím-
ann sagði að fyrst konan ætti vanda til að hverfa til skamms tíma
og koma svo aftur þá væri engin ástæða fyrir þá að leita að henni.
Þetta væri sjálfráða manneskja sem hefði aldrei verið úrskurðuð
vanheil á geði og því hlyti það að vera hennar réttur að vera ekki
heima hjá sér á jólunum. Hann ráðlagði manninum að hringja
aftur eftir nýárið, ef konan væri ekki komin í ljós þá.
Hann sat með bjórglas í stofunni þegar lykli var snúið í útidyra-
hurðinni.
Kunnugleg rödd kallaði nafnið hans og hún kom hlaupandi inn
í stofuna með stóran blómvönd í fanginu. Hann velti fyrir sér hvar
hún hetði fengið blóm á jóladag. Aftur virtist andlit hennar upp-
ljómað af hamingju. Hún kastaði á hann kveðju og hljóp svo að
sjónvarpstækinu og kveikti.
Og þar stóð hún, á skjánum. í sömu kápunni með sömu blómin
með sama svipinn. Á skjánum stóð „Jólagjöf til námsmanna.“
Hann leit á hana. Hún brosti jafnvel breiðar en fyrr og benti
honum að horfa á skjáinn.
„... gaf í dag Verslunarskóla fslands fimm milljónir króna að
stofnfé í minningarsjóð um fyrrum nemanda skólans, Jón ...“
Fimm milljónir?
„... Sjóðnum er ætlað að styðja við bakið á afburðanáms-
mönnum ...“
Hvaðan komu þær?
TMM 2005 • 1
55