Tímarit Máls og menningar - 01.02.2006, Side 23

Þáttur af Friðriki VII
Friðrik tengdasonur skal kanna þá staði að hann heldur óskaði sér ann-
arra betri. Geri hann hvorki iðran né yfirbót skal slíta yðar ektaband og
munum vér þá fá yður annan ektamaka og verðugri yðar beðmála."
Þá var konungur reiður og slitu þau talinu.
Friðrik konungur lét nú taka tengdason sinn nauðugan og flytja um
sinn í eins konar gæslu þar sem heitir Jagaraprís í Oddahéraði á Sjálandi.
Þar er fagurt slot og veiðilendur ágætar og skyldi nú Friðrik hugsa þar
ráð sitt í næði. Ekki hafði þó Friðrik lengi setið á Jagaraprísi er honum
fór að líka þar vistin betur en í öðrum stöðum og saknaði síst eiginkonu
sinnar. Þar í kring eru miklir fornmannahaugar og tröllastofur stórar og
fúlar. Friðrik axiaði nú grefil sinn á hverjum morgni og braut haug af
haug. Gæslumönnum hans leiddist ákaflega þessi iðja og linaðist varð-
haldið. Hvern dag er tók að rökkva tók Friðrik að þyrsta og gekk hann
þá úr haug sínum á nærliggjandi krá. Öllum er þangað sóttu líkaði við
hann vel, enda maðurinn örlátur á fé og veitingar og blíður og
skemmtinn í viðmóti.
Það barst til eyrna Friðriks konungs, að í stað þess að taka út verðuga
refsingu og meðfylgjandi iðran dámaði Friðrik tengdasyni hans hvergi
betur en í útlegð sinni á Jagaraprísi og léki hann þar við hvern sinn fing-
ur og syngi drykkjusöngva á kvöldum með þrekkjúðum og eldabuskum
í Oddahéraði. Konungur lét nú þegar senda eftir Friðriki og flytja út á
herskip sín. Var fátt um kveðjur með þeim tengdafeðgum og lét Friðrik
konungur svo um mælt að nú skyldi frysta óartina úr Friðriki Kristjáns-
syni í eitt skipti fyrir öll.
En það er af Friðriki að segja að herskipin stefndu með hann norður
í Dumbshaf. Hann seldi ákaflega upp hin fyrstu dægur en er skipin
komu í námunda við Færeyjar rénaði sjósóttin. Skipin sigldu inn á
Djúpið undir Karlsey, þar sá Friðrik prins margar sauðkindur í bröttum
hlíðum og á bjargastöllum og spurði hverju sætti. Fróður skipstjórnar-
maður sagði honum hið sanna, að eyjarnar væru kvikar af sauðfé og
drægju nafn sitt af þeim. Þeir ásauðir sem Friðrik hafði séð á Jagaraprísi
og suður hjá Róm voru kollótt dýr og halasíð og hann undraðist mjög
ærnar er hann nú sá á beit í björgum í Karlsey og vildi skoða nánar.
Skipstjórnarmaður lét skjóta út báti og róa honum undir björgin. Friðrik
hafði tekið með sér veiðibyssu sína og skaut hann nú tvær ær mórendar
og ultu þær úr bjarginu niður í sjó. Bátsverjar hökuðu þær upp svo
prinsinn mætti skoða þær nánar og hann sagði það skipverjum að hér
væri fundin ný veiðidýrategund áður óþekkt og skyldi leggja ærnar
heilar í salt og flytja heim til Danmerkur að vísindamenn næðu að
skoða þær.
TMM 2006 ■ 1
21