Tímarit Máls og menningar - 01.02.2006, Blaðsíða 121

Tónlist
Ég ætla ekki að endurtaka þessar greinar hér, enda má lesa þær á vefnum
Musik.is, en ánægjulegt er að geta þess að staðan hefur lagast um „nokkur
hundruð prósent“ eins og Bergþóra Jónsdóttir orðaði það í haust í grein um
vetrardagskrá Sinfóníunnar í Morgunblaðinu. Hún sagðist vona „... að á síð-
asta vetri hafi botninum verið náð í vanrækslu á íslenskri músík. Það er ber-
sýnilega verið að taka á málunum vestur á Melum og fyrir það eiga forsvars-
menn hljómsveitarinnar hrós skilið.“ Hún benti á að í vetur fáum við að heyra
nýjar og nýlegar erlendar tónsmíðar, „... en það er ekki síður nauðsynlegt fyrir
okkur og lærdómsrikt en fylgjast með erlendum samtímabókmenntum."
Hávaðamengun á Nasa
Töluverð gróska hefur verið í öðrum tónlistargeirum og sjálfsagt að nefna það
hér þótt ég sé fyrst og fremst að einblína á klassíkina.
Tónleikar Patti Smith, sem stundum er kölluð guðmóðir rokksins, voru t.d.
stórfenglegir og verða lengi í minnum hafðir. Þeir voru haldnir á skemmti-
staðnum Nasa í haust, en í lok ársins tróð þar einnig upp tónlistarmaðurinn
Rocco de Luca ásamt Kiefer Sutherland, sem er ekki aðeins leikari heldur spil-
ar líka afbragðsvel á gítar. Ég var á þessum tónleikum og verð að minnast á
Ghostdigital, sem var ein af upphitunarhljómsveitunum. Mér fannst hún
afburðagóð; tónlistin var laus við hefðbundnar dúr- og molltóntegundir og því
hrárri en maður á að venjast, samt var samspil ólíkra radda sérkennilega fágað
- það var eins og að hitta villimann í smóking og með brilljantín í hárinu!
Sömu sögu er ekki að segja um það sem á eftir kom, því náunginn sem sá um
hljóðstyrkinn skrúfaði allt í botn. Hvers vegna veit ég ekki. Bassanóturnar
voru svo kraftmiklar og ferlegar að þær bókstaflega lömdu allan neðri hluta
líkama míns. Eftir fyrsta lagið flúði ég af vettvangi, enda hef ég engan áhuga á
að verða fyrir ofbeldi.
í bókinni Music in Everyday Life bendir Tia De Nora á að tónlist sé félagslegt
afl og vitnar í rannsóknir sem sýndu að þegar klassísk tónlist var spiluð á til-
tekinni rútubílastöð í New York dró verulega úr spellvirkjum. Tónlist er víða
notuð til að hafa jákvæð áhrif á hegðun almennings, og ég held að allir geti
verið sammála um að hún virkar. Má ekki ætla að svona öskurorgía hafi slæm
áhrif á fólk? Og þá er ég ekki að tala um augljósan heyrnarskaða. Mikið er rætt
um hugsanlegan áhrifamátt ofbeldisfullra tölvuleikja og kvikmynda, en hvað
með ofbeldisfulla tónlist? Mér finnst að það þurfi að vera einhverjar reglur um
svona lagað á skemmtistöðum. Það sem var lagt á áheyrendur á Nasa fór yfir
öll velsæmismörk.
Ný tónlistarhús
Að lokum verð ég að nefna endanlega áætlun um nýja tónlistarhúsið sem
kynnt var í haust. Hún lofar verulega góðu. Fyrirætlanir um að byggja óperu-
hús í Kópavoginum eru sömuleiðis spennandi, og þegar þetta tvennt verður
TMM 2006 • 1
119