Heimsmynd - 01.10.1987, Blaðsíða 136

Að sögn vina hefur Andrew breyst eftir
að hann gekk í hjónaband. „Hann er kom-
inn með fæturna niður á jörðina fyrir til-
stuðlan konu sinnar,“ segir vinur þeirra.
„Hún féll ekki flöt fyrir honum í upphafi.
Leit reyndar ekki alvarlegum augum á þá
tilburði hans að hefja nánari kynni við
hana. Hún sat ekki heima og beið eftir því
að prinsinn hringdi í hana heldur hélt hún
áfram að hitta fyrrum elskhuga sinn,
Paddy McNally, sem hún hafði búið
með.“
Andrew bað Söru með hönd á hjarta-
stað á hnjánum. Móðir hans heiðraði
hann með titlinum hertoginn af Jórvík.
Það er sá titill sem faðir hennar bar áður
en hann tók við konungsembætti eftir að
eldri bróðir hans Játvarður hafði sagt af
sér vegna konu.
Afsögn Játvarðar VIII, föðurbróður
Elísabetar, olli á sínum tíma miklu
hneyksli. Frá því að Elísabet II var krýnd
drottning breska samveldisins árið 1953
hafa henni ekki orðið á nein umtalsverð
mistök í hugum og hjörtum þegna hennar.
Hún þykir að vísu skapstór og stíf á köfl-
um en virðingu sinni hefur hún haldið og
þar með virðingu krúnunnar í gegnum
þykkt og þunnt á tímum örra þjóðfélags-
breytinga þar sem gildi krúnunnar hefur
verið véfengt meir en nokkru sinni fyrr.
Það skiptir því engu smámáli hvernig arf-
takar hennar hegða sér.
Verður breska krúnan eins virt þegar
Díana er sest í hásæti við hlið Karls síns?
Munu þegnarnir umbera sameiningar-
tákn sem er komið svo langan veg frá hug-
myndum Viktoríu drottningar um hvernig
konungborið fólk á að haga sér.
Það er ekki að ástæðulausu að breska
pressan hefur fjallað svo mikið um Díönu
prinsessu. Meirihluti bresku þjóðarinnar
virðist hlynntur konungdæminu, þessu
órjúfanlega sameiningartákni síðustu þús-
und árin, glæstustu framhlið breska
heimsveldisins. Framhlið sem ekki má
hnekkja en getur þó þrátt fyrir allt verið
hnekkt, jafnvel af fisléttri konu á borð við
Díönu prinsessu.
Þungarokk
framhald af bls. 101
sonar, sem um skeið var gítarleikari í
Drýsli, að hann hlustaði í sjálfu sér sáralít-
ið á þungarokk, en hins vegar þætti hon-
um óhemju gaman að spila það.
Samt er það nú svo að íslenskar þunga-
rokkshljómsveitir hafa enst illa, þó svo að
tvær þeirra Start og Drýsill hafi notið tals-
verðra vinsælda. Skýring þess er vand-
fundin og minna má á að Eiríkur Hauks-
son sem söng með báðum er enn með vin-
sælustu söngvurum íslands, og þó svo að
hann sé ekki í þungarokksveit er hárprýði
hans enn hin sama og söngstíllinn ræki-
lega eyrnamerktur þungarokkinu.
Auk þess að þungarokk er yfirleitt í
hávaðasamara lagi þykir mörgum sem
umfjöllunarefnin séu oft óhugnanleg.
Nöfnin segja sína sögu: Slayer, Nuclear
assault, Execution, Sheer Terror, Lucifer
lives og þar fram eftir götum. Ekki svo að
skilja að þessum hljómsveitum standi ekki
nákvæmlega á sama, en útgefendurnir eru
ekki eins ánægðir með þetta. Stórar versl-
anakeðjur vilja ekki hafa sum plötuum-
slög uppi við þar sem þeir telja útlit þeirra
geta styggt kaupendur. Sundurlimaðir
mannslíkamar geta nefnilega farið fyrir
brjóstið á sumum. í Washington hafa ver-
ið stofnuð samtök fólks, sem vill beijast
gegn velsæmisbrotum í rokktónlist —
hvort sem þau eru í textum eða á umslög-
um. Samtökin hafa að vísu ekki krafist
þess að textar eða umslög verði beinlínis
ritskoðuð, en vilja að umslögin verði ræki-
lega merkt eftir því hvort textarnir eru tví-
ræðir, hreint og beint klámfengnir, hvetji
til djöfladýrkunar eða ofbeldis auk ann-
arra annmarka, sem á þeim kunni að vera.
Þá vilja samtökin að einnig verði ábend-
ingar um aldurstakmarkanir skráðar á
umslögin líkt og gert er þegar kvikmyndir
eiga í hlut.
Þetta hefur auðvitað heldur betur farið
fyrir brjóstið á tónlistarmönnum vestra og
berjast þeir nú hatrammri baráttu gegn
þessu. Hljómsveitin Judas Priest gaf auk
þess út lag á síðustu breiðskífu sinni, sem
hét Parental guidance, þar sem þeir sögðu
álit sitt á forræði foreldra í þessum mál-
um. Til þess að svara ásökunum um að
136 HEIMSMYND