Heimsmynd - 01.11.1987, Blaðsíða 96

Heimsmynd - 01.11.1987, Blaðsíða 96
LEIKHUS EFTIR SIGURÐ SKULASON VESALINGAR FYRR OG NÚ Söngleikur í Pjóðleikhúsinu umjólin Les Misérables eða „ Vesalingarnir" Á þeim 125 árum sem liðin eru frá því skáldsagan Les Misérables eða Vesaling- arnir, eins og hún heitir á íslensku, kom út hefur útbreiðsla hennar verið með ólíkindum. Hún hefur verið þýdd á nán- ast öll tungumál heims og víða verið endurútgefin hvað eftir annað. Mest selda skáldsaga fyrr og síðar segja sumir. Ekki alls fyrir löngu áskotnaðist mér eintak af þessari merku bók í 4 bindum á íslensku sem stimplað var í: „Lestrar- fjelag Borgarfjarðar“ (eystri). Pað var velkt og snjáð og á sumar blaðsíðurnar höfðu hreinlega verið lesin göt. Með þessa bók í höndunum skildist mér end- anlega hvað átt er við með því, að bók sé lesin upp til agna. Undanfarin ár og ára- tugi hefur þessi bók sem sagt farið um ótal hendur sveitafólks austur á fjörðum, sem hefur sökkt sér niður í stórfenglega og spennandi atburði og fjölskrúðugar persónulýsingar frá Frakklandi á önd- verðri 19. öld. Alveg eins og fólk hefur gert um allan heim. Hver skrifaði eiginlega þessa ótrúlega lífseigu skáldsögu og um hvað fjallar hún? Og hvernig stendur á því, að enn þann dag í dag er hún jafn mikið í kast- ljósi og raun ber vitni? Victor Hugo og verk hans Höfundur skáldsögunnar Les Miséra- bles, Victor Hugo, er fæddur í Frakk- landi árið 1802. Faðir hans var hershöfð- ingi í her Napóleons keisara, búsettur í París, en oft og einatt á ferðum og hafði þá fjölskyldu sína með sér. Victor Hugo dvaldist því oft í herbúðum á æskuárum sínum, þar sem herlúðraþytur og hvinur 96 HEIMSMYND í byssukúlum urðu hversdagsleg um- hverfishljóð. Sjálfur komst Hugo ungur að árum í snertingu við dauðann, er hann veiktist alvarlega og var vart hugað líf. Victor Hugo er fyrst og fremst kunnur af skáldskap sínum; sögum, ljóðum og leikritum. Hann hóf skáldferil sinn mjög ungur að árum og tvítugur að aldri sendi hann frá sér sína fyrstu ljóðabók. Meðal þeirra leikverka, sem hann skrifaði, og sem flest eru talin ósýningarhæf vegna lengdar eða ýmissa annarra annmaka í sviðsetningu, má nefna Cromwell (6 tíma verk), Marion Delome (var bannað á sínum tíma af pólitískum ástæðum), og Hernani, sem olli uppþoti í leikhúsinu á frumsýningarkvöldinu, og Ruy Blas. Tvö þau síðasttöldu eru þekktustu leikverk Hugo og þau ásamt öðru skipuðu honum á bekk sem einum helsta forsvarsmanni rómantísku stefnunnar. Að lokum má einnig nefna leikrit hans Le Roi s’amuse (Konungurinn skemmtir sér), sem var bannað eftir eina sýningu, en það leikrit er uppistaðan í texta Verdis í óperunni Rigoletto. Líklega verður þó Victors Hugo fyrst og fremst minnst fyrir skáldsögur sínar og af þeim ættu íslendingar að minnsta kosti að kannast við þrjár sem hafa verið þýddar á íslensku, það er Maríukirkjan i París (Notre Dame de Paris), þar sem segir frá kroppinbakinum fræga Quasi- modo, Vesalingarnir (Les Misérables) og Maðurinn, sem hlœr (L’homme qui rit). En Victor Hugo var einnig víðkunnur af pólitískum afskiptum sínum í ræðu, riti og verki. Ungur að árum var hann konungssinni og hlaut margs konar við- urkenningar og upphefð frá æðstu valda- mönnum Frakklands. Hann átti þó eftir að skipta um skoðun síðar meir og verða ein af forvígishetjum hins borgaralega franska lýðveldis. Pegar Lúðvík Napó-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140

x

Heimsmynd

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimsmynd
https://timarit.is/publication/1408

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.