Heimsmynd - 01.11.1987, Blaðsíða 106

Heimsmynd - 01.11.1987, Blaðsíða 106
Brosandi kokkur með táknrænan kreóla-rétt, krabbakjöt. Mississippi-fljótiö og Mexíkó-flóann gerði þaö aö verkum að hún varð aðal hafnarborgin í miðjum Bandaríkjunum. Sykuruppskera, hrísgrjónaekrur og mikill fiskur hafa að sjálfsögðu sett mark sitt á matargerð í borginni frá upphafi. Alla nítjándu öldina var New Orleans aðallega frönsk borg en þangað flykktust Frakkar í stríðum straumum undan yfirgangi Breta í Kanada og frá frönskum nýlendum eins og Haiti, jafnvel frá upprunalega ættlandinu, Frakklandi. Auðugar fjölskyldur í New Orleans sendu börn sín á skóla til Parísar. Svokallaðir kreólar voru áhrifamiklir i New Orleans löngu áður en Bandaríkjamenn keyptu landið af Frökkum. Kreólarnir voru sumir hverjir vellauðugir, aðrir bláfátækir. Þeir litu gjarnan á sig sem innfædda fremur en Ameríkana. Menning kreólanna á rætur að rekja til Frakklands en óx og dafnaði í nýja heiminum. Það er matargerð kreólanna sem ber hæst í New Orleans og það sem gerir eldhús þeirra svo sérstakt er sambland af notkun af frönskum uppskriftum með sterku kryddi og nýjum hráefnum sem þeir lærðu að nota af Spánverjum, Indjánum og negrunum í gamla borgarhluta New Orleans. New Orleans hefur löngum verið vinsæl borg að heimsækja fyrir fólk hvaðanæva að úr Bandaríkjunum, þar er elsta óperuhús Bandaríkjanna og merkilegt leikhús. Fáir efast þó um að það eru matsölustaðir borgarinnar sem hafa átt stærstan þátt í að lokka ferðamenn þangað. Á dýrari matsölustöðum í borginni var löngum boðið upp á tíu rótta máltíðir, ostrur, skjaldbökusúpu, nautasteik, önd, kalkúna, grænmeti, soufflé, tertusneið, ábæti og kaffi. Þótt venjuleg máltíð samanstandi oftast ekki af fleiri réttum en súpu og sjávarrétti í forrétt, sætu brauði og lambasteik, nautasteik eða kjúklingi og grænmeti, auk ávaxta eða ávaxtahlaups í ábæti. Þótt matreiðslumenn í New Orleans hafi aldrei verið áfjáðir í að gefa upp uppskriftir hafa áhrif þessarar matargerðarlistar breiðst út. Ótal kokkabækur hafa verið gefnar út á undanförnum árum með leiðbeiningum um öll þau hráefni, krydd og síðast en ekki síst tækni sem gerir þessa matargerðarlist svo sérstaka. Kreóla-matsölustaðirnir í New York bjóða nú upp á sjávarrétti, krabbakjöt, rækjur og ostrur í sérstökum jafningi þar sem smátt skorinn laukur, pipar (cayenne og Tabascosósa), smjör og hveiti er notað ásamt kryddum og borið fram með hýðishrísgrjónum. Þetta er kallað gumbo. Annar þekktur réttur er jambalaya, réttur úr rauðum eða hvítum baunum borðaður með hrísgrjónum. Baunaréttirnir eru til dæmis soðnir með lauk, grænum perlulauk, pipar, hvítlauk, persilju, reyktu svínakjöti, salti, svörtum pipar, cayenne, lárviðarlaufum, basilikum og svo mætti lengi telja. Krabbakjöt, ostrur, rækjur og fiskur, sérstaklega silungur eru vinsæl hráefni. Þykkar matarmiklar sósur eru jafnan notaðar, þar sem uppistaðan er hveiti með söltuðu smjöri eða olíu. Franskar sósur, bernaise og hollandaise-sósur eru betrumbættar með sítrónu og pipar og notaðar með allskonar mat. Fyrir sælkera er New Orleans draumastaður en það er styttra að fara til New York, þótt ekki muni miklu, og hver veit nema einhver áhugasamur íslenskur matreiðslumeistari taki upp þessa nýjung hér. Hráefnin eru til staðar í öllum þeim sjávarréttum sem hér eru á boðstólum og óneitanlega væri það tilbreyting að fá meiri fjölbreytni í meðhöndlun þeirra. 106 HEIMSMYND
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140

x

Heimsmynd

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimsmynd
https://timarit.is/publication/1408

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.