Ársrit um starfsendurhæfingu - 2013, Blaðsíða 40

40 www.virk.is
SA
M
ST
A
RF
ATVINNULÍF
Merton í Bretlandi jókst atvinnuþátttaka
þessa hóps úr 10,9% árið 2004 í
20,5% árið 2006. Á sama tíma varð lítil
breyting niður á við á almennri þátttöku
á vinnumarkaði. Samhliða þessu aflaði
sami hópur sér menntunar og tók þátt í
sjálfboðastörfum í auknum mæli (Centre
for Mental Health, 2012).
Þar sem IPS-aðferðin hefur verið innleidd
hefur oft þurft að byrja á að breyta
gömlum hefðum, venjum og fastmótuðum
viðhorfum. Rannsóknir hafa sýnt að jafn-
vel teymi fagfólks sem viðurkennir atvinnu
sem mikilvægan hluta af bataferlinu vinna
ekki í samræmi við þá hugmyndafræði
dagsdaglega. Því hefur þurft mikla þjálfun
og viðhorfsbreytingu við innleiðingu.
Heimildir
Bacon, J. og Grove, B. (2010).
Employability interventions for people with
mental health problems. WHO Regional
Office for Europe.
Bond G.R, Drake R.E og Becker, D.R.
(2012). Generalizability of the Individual
Placement and Support (IPS) model of
supported employment outside the US.
World Psychiatry; 11: 23–39.
Burns, T, Catty, J og Becker, T.
(2007). The effectiveness of supported
employment for people with severe mental
illness: A randomized controlled trial, The
Lancet, 370, 1146–1152.
Loveland, D., Driscoll, H. og Boyle, M.
(2007). Enhancing supported employment
services for individuals with a serious
mental illness: A review of the literature.
Journal of Vocational Rehabilitation, 27,
177–189.
Rinaldi, M., Montibeller, T og. Perkins, R.
(2011). Increasing the employment rate
for people with longer-term mental health
problems. The Psychiatrist, 35: 339–343.
Swanson, S.J. og Becker, D.R. (2011).
Applying the Individual Placement and
Support (IPS) Model to Help Clients
Compete in the Worforce: Manual.
Hazelden.
Aðferðin krefst þess að læknar og annað
fagfólk vísi einstaklingum sem segjast
vilja vinna í þjónustuna, hvort sem þeir
hafa trú á að það geti borið árangur eða
ekki. Þetta hefur reynst mörgu fagfólki
erfitt en bæði reynsla og rannsóknir hafa
sýnt að það borgar sig.
Eins og fram hefur komið hefur aðferðin
fyrst og fremst verið notuð fyrir fólk
með langvinna geðsjúkdóma, svo sem
geðklofa og geðhvörf. Hins vegar hefur
einnig verið sýnt fram á enn betri árangur
af IPS hjá hermönnum með áfallastreitu.
Áfallastreituröskun er yfirleitt ekki flokkuð
sem langvinnur geðsjúkdómur, þrátt fyrir
að bati geti tekið langan tíma þegar um
flókin áföll er að ræða. Þessi hópur virðist
vera móttækilegur fyrir IPS og aðferðin
getur flýtt fyrir endurkomu hans á
vinnumarkað. Frekari rannsókna er þörf
til að sjá hvort IPS geti jafnvel gagnast
fleiri hópum (Centre for Mental Health,
2012).
Um höfundinn
Sveina Berglind Jónsdóttir er sálfræðingur
með meistaragráðu í vinnusálfræði frá
Universitiy of Westminster í London og
framhaldsnám í klínískri sálarfræði frá
Háskóla Íslands. Hún hefur starfað við
starfsmanna- og gæðastjórnun, sálfræði-
meðferð ásamt ráðgjöf og fræðslu til
fyrirtækja og stofnana.
Centre for Mental Health (2012).
Implementing what works, briefing 44.
UK.
Dartmouth Psychiatric Research Center
(2012). Sótt á vef 13. janúar 2013. http://
www.dartmouth.edu/~ips