Íþróttablaðið - 01.05.1978, Síða 11

Útilíf — ferðalög
49 staðir friðlýstir
Á síðasta áratug hefur vaknað
bæði skilningur og áhugi hér-
lendis á gildi og nauðsyn nátt-
úruverndar. I langan aldur um-
gengust íslendingar land sitt af
lítilli nærfærni og létu það af-
skiptalítið eða afskiptalaust þótt
útlendingar færu sínu fram og
umgengni þeirra væri stundum
miður góð. Máltækið: „Lengi
tekur sjórinn við“, var haft að
leiðarljósi, og ekki fárast yfir því
þótt viðkvæmum gróðri væri
spillt með ágangi, þótt sorpi og
rusli væri kastað þar sem ferða-
maðurinn vildi það við hafa, og
þótt fallegum stöðum og sér-
kennilegum væri raskað.
Þeir sem komnir eru um eða yfir
miðjan aldur muna það sennilega, að
þegar þeir voru að ferðast á sínum yngri
árum, þótti sjálfsagt að slá tjöldum þar
sem fallegan blett var að finna, og jjað
þótti ekkert tiltökumál þótt menn
skildu ýmislegt rusl eftir á tjaldstað, eða
urðuðu það aðeins lauslega.
Þáttaskil í náttúruverndarmálum
hérlendis verða raunar ekki fyrr en rtý
lög voru sett um náttúruvernd árið
1971. Áróður fyrir betri umgengni var
þó reyndar hafinn alllöngu áður, en um
skipulegar náttúruverndaraðgerðir var
tæpast að ræða. Síðan farið var að
vinna ákveðið að þessum málum hefur
margt áunnist. Nú hafa 49 staðir á ís-
landi verið friðlýstir og náttúruvernd-
arráð mun hafa áhuga á að bæta veru-
lega við þá tölu á næstunni - enda mun
tæpast af veita. Jafnframt hefur svo
verið gert verulegt átak í að bæta al-
menna umgengni um landið, og ekki
sízt á þeim stöðum sem hvað fjölsótt-
astir eru. Mörgu er vitanlega ábótavant
ennþá, enda þurfti nánast hugarfars-
breytingu í þessum efnum. En sá áróð-
ur sem hafður hefur verið í frammi
hefur tvímælalaust skilað sér. Nú finnst
fólki næstum því eins skammarlegt að
skilja eftir rusl á áfangastöðum sínum
og það þótti sjálfsagt áður.
íslenzk náttúra er á margan hátt sér-
stæð og hér er enn margt að finna og
11