Íþróttablaðið - 01.05.1978, Qupperneq 13

Útilíf — ferðalög
skoða sem önnur lönd bjóða ekki upp á.
Margir íslendingar sem jafnvel fara til
sólarlanda á hverju ári þekkja landið
sitt í raun og veru afskaplega lítið. All-
margir þeystu þó hringveginn þegar
hann var opnaður og nutu þess sem var
að sjá út um bílgluggana á þeirri ferð,
en hinir sem farið hafa um landið vítt
og breitt — skoðað óbyggðirnar og farið
á afskekkta staði sem fyrirhöfn kostar
að komast á, eru á hinn bóginn ótrúlega
fáir.
Hvernig stendur á ásókn íslendinga í
sólarlandaferðir, á sama tíma og ferða-
lög innanlands aukast ekki að mun?
Helzta ástæða þess er augljós. Veðurfar
hérlendis er þannig að fólk bókstaflega
þyrstir í betra veður og sól. Einnig
kemur fleira til. Fólki finnst það ekki
neitt ævintýralegt að ferðast um eigið
land, það er viss spenningur sem fylgir
því að fara til framandi landa, jafnvel
þótt viðkomandi fari lítt út af bað-
strandarsvæðinu.
Á sama tíma og fjöldi íslendinga sem
ferðast til útlanda fer vaxandi, fjölgar
erlendum ferðamönnum hérlendis að
mun. Árið 1950 voru erlendir ferða-
menn hérlendis um 3% af fjölda lands-
manna. Áratug síðar, 1960 var hlutfall-
ið komið upp í 7%, og árið 1977 var það
komið upp í hvorki meira né minna en
36%. (Samtals 72.690). Og það sem
merkilegast er, miklar líkur eru á því að
þorri þeirra er ferðast hér um hálendið
ár hvert séu útlendingar.
Nýlega sendi félagsskapur þeirra
manna er annast skálavörzlu og land-
gæzlu á vegum Ferðafélags íslands og
Náttúruverndarráðs frá sér mjög svo
athyglisverða greinargerð, um gæzlu
lands og ferðamál. Telja þeir nauðsyn-
legt að auka verulega gæzlu lands bæði
með því að fjölga gæsluliði á fjölsóttum
stöðum og eins með því að færa gæslu-
svæðin út. Þá telja þeir að dreifa þurfi
ferðamönnum um landið, miklu meira
en nú er gert, og álíta að unnt sé að
beina hluta ferðamannastraumsins á ný
og lítt notuð útivistarsvæði. Þeir telja
einnig að sæluhús eigi ekki að reisa í
viðkvæmum gróðurvinjum á hálend-
inu, heldur fremur einhvers staðar ekki
allfjarri þeim, og ennfremur álíta þeir
nauðsynlegt að auka verulega upplýs-
ingar til ferðamanna, og gera fólki ljóst
hvað það má gera og hvað það eigi að
gera.
Svo sem áður er að vikið hafa nú 49
staðir á landinu verið friðlýstir og
skiptast þeir þannig:
Reykjanes; — Reykjavík:
Fólkvangur: Bláfjallasvæðið
Reykjanesfólkvangur.
Friðlönd: Eldey, Ástjörn við Hafnar-
fjörð, Grótta á Seltjarnarnesi.
Náttúruvætti: Eldborg.
VESTURLAND:
Friðlönd: Húsafellsskógur í Borgar-
firði, Búðarhraun á Snæfellsnesi, Mel-
rakkaey á Breiðafirði.
Náttúruvætti: Steðji i Hvalfirði,
Grábrókargígir í Borgarfirði, Eldborg á
Mýrum.
Vestfirðir:
Friðlönd: Flatey á Breiðafirði, Hrísey
á Breiðafirði, Vatnsfjörður á Barða-
strönd, Homstrandir.
Náttúruvætti: Surtarbrandsgil á
Barðaströnd.
NORÐURLAND VESTRA:
Fólkvangur: Hrútey í Blöndu.
Friðlönd: Miklavatn í Skagafirði.
Náttúruvætti: Kattarauga í Húna-
vatnssýslu.
NORÐURLAND EYSTRA:
Þjóðgarður: Jökulsárgljúfur
Friðlönd: Friðland Svarfdæla í
Svarfaðardal, Vestmannsvatn í Þing-
eyjarsýslu.
Náttúruvætti: Skútustaðargígar.
AUSTURLAND:
Fólkvangar: Álftaborg, Fólkvangur
Neskaupsstaðar og Hólmanes.
Náttúruvætti: Helgustaðanáma við
Reyðarfjörð, Teigahorn og Díma í
Lóni.
SUÐURLAND:
Þjóðgarðar: Skaftafell í Öræfum og
Þingvellir.
Friðlönd: Salthöfði í Skaftafellssýslu,
Ingólfshöfði, Dyrhólaey, Surtsey.
Náttúruvætti: Háalda í Skaftafells-
sýslu, Álftaversgígar, Geysis-svæðið.
ÓBYGGÐIR:
Friðlönd: Herðubreiðarsvæðið,
Hvannarlindir, Kringilsárrani, Lónsör-
æfi, Esjufjöll í Vatnajökli.
Náttúruvætti: Hveravellir, Lakagíg-
ar, Askja.
Auk áðurnefndra staða er svo Mý-
vatns- og Laxársvæðið í Þingeyjarsýslu
friðlýst, og tekur það yfir mjög víðáttu-
mikið svæði allt inn á Mývatnsöræfin.
Benzín- og
olíustöð
ESSO
OLÍS
SHELL
við Aðalgötu, Stykkishólmi
Sími 93-8254 93-8286
Alhliða
ferðamannaverzlun
SALA Á BENZÍNI
OG OLÍUM
ALLS KONAR
FERÐAVÖRUR
ÖL, SÆLGÆTI, ÍS,
HEITAR PYLSUR
OG FL.
FERÐAMENN!
VERIÐ VELKOMIN
13