Íslenskar landbúnaðarrannsóknir - 01.09.1977, Qupperneq 25

DRÁTTARÁTAK VIÐ PLÆGINGU 23
Fig. 1: Profile showing the arrangement of the tractors and the dynamometer when measurements were
carried out.
þörf plóga í ólíkum jarSvegsgerðum í því
skyni að fá hugmynd um, hvaða plógstærSir
hentuðu við íslenzkar aðstæður.
ÁÆTLUN UM SKIPULAG
MÆLINGANNA.
Hér á eftir verður greint frá þeim áætlun-
um um mælingar, sem unnið var eftir við
rannsókn á dráttarátaki plóganna. Dráttar-
átak plóganna verði mælt með sérstökum
átaksmæli (fjederdynamometer), þar sem
traktorinn, sem plógurinn er tengdur við sé
dreginn á mismunandi ökuhraða, í ólíkum
jarðvegi og með misstórum plógum.
I. Okuhraði og dýpt.
DráttarátakiÖ verði mælt:
1. eins nálægt ökuhraðanum 1,0, 1,5 og
2,0 m/s og unnt er,
2. við þá plægingardýpt, sem plógstrengur-
inn veltur vel við, þ.e. hlutfallið breidd/
dýpt sé 1,4—1,0. Strengbreidd ákvarðist
af plógstærð.
II. Ja ‘ðvegsgerðir.
a. Mælingarnar verði gerðar á þeim jarð-
vegstegundum, sem algengastar eru, en
einkum þó á mýrarjarðvegi og gömlum
túnum.
b. Þar sem mælingarnar verða gerðar, skal
1. lýsa gróðrinum í stórum dráttum,
2. ákvarða vatnsmagn jarðvegsins,
3. ákvarða humusmagn jarðvegsins og
glæðitap og rotnunarstig hans.
III. Plóggerði'.
Þeir plógar, sem notaðir verða við mæling-
arnar, eiga að vera lyftutengdir og hafa
skrúfulaga moldverpi. Stærð þeirra miðist við
þær gerðir, sem mest eru notaðar hér á landi,
og minnst einn plógur verði mældur við all-
ar jarðvegsgerðir. Hjólskerar og forplógar séu
notaðir á moldarjarðvegi, en þó aðeins hjól-
skeri á mýrar.
FRAMKVÆMD MÆLINGANNA.
Ataksmcelmgar.
Mælingarnar fóru fram á Hvanneyri og ná-
grenni á tímabilinu 9- júní til 1. júlí 1970.
Við mælingarnar voru notaðir tveir traktorar.
Var annar þeirra af gerðinni Fordson Super
Major og vó með aukaþyngingu 2850 kg.
Hinn var af gerðinni Massey Ferguson 135,
en við hann voru plógarnir tengdir. Við
mælingarnar var hann dreginn af stærri
traktornum, en á milli þeirra var dráttar-
taug. Á henni var átaksmælinum komið fyrir,
1. mynd. Okuhraðinn var grófstilltur með
snúningshraðamæli traktors, en til nánari
ákvörðunar var tíminn, sem tók að aka
ákveðna vegalengd (oft 100 m), mældur með
skeiðklukku.
Ætlunin var, eins og áður sagði, að miða
við ökuhraðann 1,0, 1,5 og 2,0 m/s, en
erfitt reyndist að halda honum stöðugum
vegna hjólskriks. Skrikið var breytilegt eftir