Morgunblaðið - 27.11.2020, Blaðsíða 54

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 27. NÓVEMBER 2020
Elínrós Líndal
elinros@mbl.is
Þórunn Antonía segir ástandið í dag
tilvalið í allskonar spennandi verk-
efni.
„Ég er að vinna í því spennandi
verkefni að tengjast innsæinu mínu
betur. Að muna að þakka fyrir alla
hlutina sem ganga vel í lífinu, stóra
og smáa. Telja hversdagsævintýrin
og dreyma stóru dagdraumana. Svo
er ég bara að skoða heiminn út frá
breyttu landslagi sem atvinnulaus
tónlistarmaður og hef falið sjálfri
mér það verkefni að halda í gleðina,
húmorinn og vonina.“
Hvaða hug berðu til jólanna?
„Ég ber allskonar tilfinningar til
jólanna. Ég á dásamlega fallegar
minningar af jólunum sem barn hjá
ömmu og afa í Tjarnarbólinu á Sel-
tjarnarnesi þar sem móðir mín Sjöfn
Pálsdóttir og hennar systkini mættu
með börnin sín þegar ég var lítil. Það
var dásamlegt að fá að vera með
frændum og frænkum og þar upp-
lifðum við mikla gleði. Við völdum
Mackintosh af kostgæfni. Búrið var
fullt af smákökum og það var kerta-
ljós og gleði. Ég held að mín uppá-
haldsjólaminning sé bara eitt augna-
blik er ég lagði höfuð mitt á mjúka
öxlina á svarta pelsinum sem mamma
mín átti og hann ilmaði af jólamat og
ilmvatninu hennar og ég var með
fullt af fallegum gjöfum í poka á leið-
inni heim að sofa eftir jólaveislu hjá
afa og ömmu. Södd og sæl og alveg
áhyggjulaus í hlýja bílnum. Það var
enginn á ferli og svo ótrúlega
stjörnubjart. En svo eru minningar
sem ég er minna hrifin af og eru
meira kvíðavekjandi. Ég kann illa við
spennuna sem magnast í þjóðfélag-
inu. Einhvers konar gleðiskipun í
háum jólalagatónunum og einhver
manía í gangi þar sem þrífa, kaupa,
borða og njóta er í öndvegi.
Hatari ætti kannski að syngja um
þessa tilfinningu. Þannig líður mér á
Þorláksmessu ef ég hætti mér í
Kringluna. Þveröfugt við nánd, kær-
leik og það verðmætasta af öllu, sem
er tengsl og tími.“
Jólin breyttust með
tilkomu barnanna
Þórunn segir jólin hafa breyst
mikið frá því hún varð mamma og þá
til hins betra.
„Jólin breyttust stórkostlega í
mínum augum við að verða móðir og
hafa þau aftur verið sveipuð ævin-
týralegum blæ á ný barna minna
vegna. Ég átti erfitt með jólin áður
fyrr og sérstaklega fyrstu jólin eftir
að Freyja stúlkan mín kom í heiminn
því ég fékk svo mikinn kvíða. Ég var
ennþá að jafna mig á erfiðri fæðingu
og áfallastreitu sem ég greindist með
í kjölfarið og af þeim sökum frestaði
ég öllu fram á seinasta dag eins og ég
geri reyndar oft. Þarna var það miklu
ýktara og ég stóð í mannmergðinni
og grét inni í Eymundsson á Þorláks-
messu yfir því að heimilið mitt væri
ekki hreint. Ég hefði ekki keypt æð-
islegar gjafir handa öllum og pakkað
þeim fagmannlega inn og að ég væri
enn og aftur búin að klúðra jólunum
með því að græja ekki allt fyrr. Nú er
ég blessunarlega búin að tóna niður
væntingar til sjálfs mín. Ég er komin
á kvíðalyf og met jólin út frá allt öðru
en hreinlæti og verðmæti gjafa. Fyr-
ir mér snúast jólin um að heiðra fólk-
ið sem maður elskar með tíma sínum,
nærveru, hlýju og ást.“
Hvernig voru jólin áður?
„Jólin hafa verið alls konar en hin
klassíska jóladagskrá hjá mér er önd
hjá mömmu minni Sjöfn Pálsdóttur
og Þórhalli Sigurðssyni stjúppabba
mínum á aðfangadagskvöld. Það er
allt svo fallegt hjá þeim og hátíðlegt,
einnig alltaf tandurhreint og fínt og
ég hef ekki húsmæðragen móður
minnar, það get ég sagt þér. Ég fékk
blessunarlega húmorinn frá henni,
þannig að ég get allavega hlegið að
því. Svo er jóladagsboð hjá þeim dag-
inn eftir þar sem börn Þórhalls og
þeirra börn mæta og allir borða sam-
an hangikjöt sem er dýrmæt stund.
Svo á öðrum í jólum fer ég til pabba
míns Magnúsar Þórs og konu hans
hennar Jennýjar þar sem við systk-
inin þeim megin, sex talsins, hittumst
með börnin okkar og barnabörn. Þar
er fiskur og mikið stuð. Þar erum við
eins og ítölsk fjölskylda. Tölum hátt,
hlæjum og spilum stundum langt
fram eftir nóttu. Ég hef verið blessuð
með risastórri fjölskyldu og fjölda af
systkinum og systkinabörnum, þann-
ig að þetta er virkilega skemmtilegt.
Ég er líka fegin að fá nokkra daga
milli jóla og nýárs til að hanga heima
á náttfötunum og knúsa börnin mín.
Þau fara reyndar líka bæði til pabba
sinna og við reynum að skipta þessu
eftir þeirra gleði og þörfum.“
Þórunn segir óljóst með jólin á
þessu ári.
„Það á eiginlega svolítið eftir að
koma í ljós vegna kórónuveirunnar.
Við erum svo mörg og við erum af-
skaplega varkár með heilsu og hag
hvert annars. Ég vona að við getum
notið saman á fallegan hátt. Ég veit
að við finnum leiðir til að blása lífi í
ævintýraheim barnanna og það er
það sem skiptir máli.“
Samvinna mikilvæg fyrir börnin
Er mikið sungið á jólunum?
„Ótrúlegt en satt þá syngjum við
eiginlega ekki neitt á jólunum. Pabbi
spilar alltaf Van Morrison og við
hlustum alltaf á Ellen og KK og Elly
Vilhjálms hjá mömmu. Þannig að tón-
list skiptir að sjálfsögðu miklu máli.
Svo er það á planinu að syngja mikið
með börnum mínum.“
Áttu þér uppáhaldsjólalag?
„Nei, í rauninni ekki. KK og Ellen-
platan er dásamleg og svo er önnur
jólaplata sem heitir Christmas með
hljómsveitinni Low. Svona melan-
kólísk jólaplata.“
Nú veit ég að þú ert mikil fjöl-
skyldukona. Hvernig deilið þið for-
eldrar á milli ykkar jólunum með
börnin?
„Ég og pabbi Freyju minnar eig-
um mjög fallegt og skilningsríkt sam-
band þar sem þarfir hennar eru
ávallt í fyrsta sæti; við sem dæmi
höldum alltaf saman upp á afmælin
hennar og það er mikil vinátta fjöl-
skyldna okkar á milli. Við höfum haft
það þannig að hún eyðir deginum
með mér og við borðum saman og
opnum okkar pakka, svo fer hún til
hans og þau opna pakka hjá þeim og
þeirra fjölskyldu. Hún borðar á að-
fangadagskvöldi hjá þeim sama og á
áramótum. Svo höfum við líka bara
Reddaði hvítum jólum
fyrir mömmu sína í æsku
Tónlistarkonan Þórunn Antonía Magnúsdóttir
er jákvæð, sjálfstæð tveggja barna móðir sem
ætlar að leggja sig fram um að njóta sín um jólin.
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Þórunn Antonía býr í
Hveragerði með börn-
um sínum tveimur. Nú finnur
þú það sem
þú leitar að
á FINNA.is