Saga - 2017, Blaðsíða 197

Frásögn um hvert félag verður því á köflum tíðindalítil og stundum er
eins og heimildirnar taki völdin af höfundinum.
Þetta vinnulag við verkið leiðir líka til þess að erfitt er að átta sig á
megin línum. Hafði kjarabaráttan á Vestfjörðum einhver sérkenni, voru
áherslur þar svipaðar og annars staðar á landinu eða ólíkar, var hreyfingin
þar sterk eða veik? Af hverju voru ekki sérfélög verkakvenna á Vestfjörðum?
Hver var staða jafnréttisbaráttunnar á þessum slóðum samanborið við aðra
staði? — þetta efni fær raunar ekki mikið vægi í verkinu. Hvernig voru sam-
skipti við atvinnurekendur á Vestfjörðum samanborið við önnur svæði?
Hvernig stóð á því að „samflot“ í kjarasamningum hófst umtalsvert fyrr á
Vestfjörðum en annars staðar? Er einhver skýring á því að svo margir for-
ystumenn verkalýðshreyfingarinnar á landsvísu komu frá Vestfjörðum? Af
hverju lýkur umfjölluninni um 1970 en ekki við þau tímamót þegar flest
félög á Vestfjörðum höfðu verið sameinuð í eitt? Og síðast en ekki síst:
hvernig stóð á sterkri stöðu jafnaðarmanna á Ísafirði? Hvernig stóð á því að
þeim tókst að halda áhrifum kommúnista niðri að mestu og byggja upp
samfélag sem á þessum tíma vísaði sannarlega veginn fram á við? Ég sakna
þess að fá ekki skýr svör við þessum spurningum og ýmsum öðrum. Nefna
má í þessu samhengi að í lok verksins er enginn yfirlitskafli, raunar ekki
inngangur heldur þar sem höfundur hefði getað vísað lesendum veginn.
Æskilegt hefði verið að standa svo að málum. Í greinargóðu yfirliti hefði
mátt ræða þessar spurningar og samræma sjónarmiðin tvö: að fjalla um
hvert einstakt félag en um leið leggja fram yfirlit um hreyfinguna á svæðinu.
Frágangur verksins er að flestu leyti góður, sérstaklega á 1. bindi. Þar
eru margar sjaldséðar myndir og víða hefur verið lögð vinna í að leita nafna
á hópmyndum. En það verður að segjast eins og er að myndavali er betur
sinnt í því bindi en hinum tveimur. Myndir í seinni bindunum eru oft lakari
að gæðum og nokkuð er um að myndir séu teknar úr öðrum ritum, en slíkt
er óæskilegt.
Þrátt fyrir gagnrýnisorð er Vindur í seglum auðvitað mikill fengur. Útgáfa
verksins verður vonandi hvatning til frekari rannsókna á þessu sviði. Ef sú
verður raunin er tilganginum náð.
Sumarliði R. Ísleifsson
ritdómar 195
Saga vor 2017.qxp_Saga haust 2004 - NOTA 18.5.2017 11:01 Page 195