Strandapósturinn - 01.06.2021, Síða 17

16
var í ungmennafélaginu, kvenfélaginu og í sóknarnefnd. Hún fór stundum
á fundi utan sveitar fyrir hönd síns kvenfélags. Þá létti Gyða undir með
henni og passaði börnin og sá um heimilið á meðan. Amma var líka handa-
vinnukennari við skólann frá haustinu 1966. Hún var flink í höndunum og
hugmyndarík að hanna alls kyns föndur. Hún var þolinmóð við krakkana
og hafði einstakt lag á að koma þeim í gegnum verkin, því áhuginn var
mismikill hjá börnunum. Reyndar var hún afar lagin við börn og virtist ná
vel til þeirra og skilja þau. Eins og hún var ljúf í lund, var hún hugulsöm
við alla en sérstaklega börnin og t.d. mundi hún alla þeirra afmælisdaga.
Þau áttu hjá henni sérstakt pláss í hjartanu og fengu líka að njóta þess.
Sumarið 1963 flytur Þórólfur til Finnbogastaða. Amma hafði síðustu
árin haft miklar áhyggjur af pabba sínum því hann var orðinn heilsuveill.
Hún hafði líka haft samviskubit yfir því að hafa ekki getað ekki gert meira
fyrir hann gegnum árin. Þess vegna var hún mjög fegin og glöð að fá gamla
manninn til sín enda var afar kært þeirra á milli og þau náin. Þórólfur fær
heilablóðfall í lok mars 1964 og missir máttinn þannig að hann á erfitt
með að tala en virðist hress að öðru leyti. Rúmum tveimur vikum síðar
fær hann aðra heilablæðingu og verður þá rúmfastur. Það er ekki fyrr en
21. apríl sem Þórólfur kveður þennan heim. Þetta var ömmu bæði sorg
og léttir. Henni þótti ömurlegt að horfa upp á pabba sinn svona veikan og
geta ekkert gert í því en jafnframt er alltaf erfitt að kveðja þá sem maður
elskar mest.
Tíminn leið og börnin hennar ömmu urðu fullorðin. Gugga hafði
fundið sér mannsefni og þurfti ekki að leita langt til þess. Sumarið 1971
giftist hún Hjalta Guðmundssyni í Bæ og fluttist þangað. Nokkrum árum
síðar fékk Steini afi slag og 1977 var hann orðinn lamaður og búinn að
missa málið mikið til. Hann fékk þó aftur máttinn og málið að einhverju
leyti. Þetta var bæði honum og ömmu mikið áfall. Hann þurfti að vera þó
nokkuð fyrir sunnan undir læknishöndum. Sumarið 1979 var hann heima
á Finnbogastöðum. Þangað var þá komin konuefnið hans Munda, Helga
Eiríksdóttir frá Eskifirði. Hún hafði upphaflega komið að Melum sem ráðs-
kona hjá Kristjáni Albertssyni. Hún var með ungan son sinn með sér sem
Mundi tók að sér. Við húsmóðurskiptin flutti amma alveg upp á loft. Her-
bergi þeirra afa var þokkalega stórt og þar lét hún útbúa eldunaraðstöðu
fyrir sig og bjó út herbergið eins og litla íbúð.