Strandapósturinn - 01.06.2021, Side 36

35
það auðsótt af hans hendi. Þetta áttu að vera sex hektarar af ræktan legu
landi og vorum við faðir minn búnir að ákveða landamerki en af ýmsum
orsökum varð á endanum landskikinn minni en til stóð. Landamerkin lágu
frá Sandvíkurnefi, upp eystri brúnina á Sandvík og fylgdi síðan bæjar-
læknum upp að skurði sem liggur til austurs út undir fjárhúsin hans Guð-
mundar Ragnars, sem stóðu þá þarna á hólnum, og þaðan í vörðu úti á
melröndinni. Þaðan niður melröndina, síðan til vesturs að læk sem liggur
beint í suður til sjávar og sá okkur fyrir neysluvatni. Síðan er bakkabrún-
inni fylgt í austur út að Ytri-Tanga. Reka áttum við því frá Sandvík að
Ytri-Tanga þó lítill væri. Árið 1941 byrjaði ég að viða að mér efni í þessar
byggingar sem reisa átti í Bakkagerði. Möl varð að sækja inn undir Malar-
horn og flytja á sjó. Ég mokaði mölinni í poka og bar þá út í bátinn. Sæunn
mín var með mér og gat haldið sundur pokaopinu meðan ég mokaði í.
Siglingin milli staða tók ekki nema tíu mínútur og þegar heim kom bar
ég pokana upp á gras. Ég hef nú ekki töluna á þessum ferðum inn undir
Malarhorn en þær voru margar. Það var að öllu leyti betra með sandinn
því nóg var af honum í henni Sandvík. Þá þurfti að rista torf til að einangra
húsið og varð að þurrka það vel. Síðan byrjaði ég að grafa fyrir grunni
hússins sem skyldi rísa þarna. Stærðin átti að vera 8x9 metrar að utanmáli
Vilhelmína Sæmundsdóttir og Guðjón Guðmundsson.