Strandapósturinn - 01.06.2021, Qupperneq 162

161
Barnaskóli Bæjarskólahverfis, sem
síðar var nefndur Barnaskólinn á Borð-
eyri, var lengi vel sjö mánaða skóli og
starfaði hann bara í sjö mánuði á ári á
meðan t.d. þéttbýlisskólarnir störfuðu
í níu mánuði ár hvert. Þetta hafði að
sjálfsögðu mikið að segja fyrir dreif-
býlisskólana bæði hvað varðaði lengd
kennslutímans og laun kennaranna,
sem skertust um 1/12 fyrir hvern
mánuð sem skólinn starfaði skemur en
níu mánaða skólinn, því var kennslu-
tíminn í sjö mánaðaskólunum skertur
um 2/12 og samsvarandi voru laun
kennaranna skert.
Eftir því sem ég best veit fór ríkið
ekki að borga föður mínum laun fyrr
en 1924 er hann gerðist farkennari í
Bæjarskólahverfi. Þau voru ekki há og
þurfti að sækja þau til ríkisféhirðis í
Reykjavík. En þar sem pabbi bjó úti á
landi varð hann að hafa umboðsmann
í Reykjavík til að sækja launin og
leggja þau inn á ávísanareikning föður míns er hann átti í Landsbankanum.
Umboðsmaður föður míns var séra Jón Guðnason á Prestbakka og sinnti
hann því starfi alla tíð eða eins lengi og faðir minn þurfti á því að halda.
Gamla skólahúsið
Þá er komið að haustinu 1957 en þá hóf ég kennslu við Barnaskólann á
Borðeyri og var þá kennt í gamla símstöðvarhúsinu á Borðeyri. Það hafði
reyndar verið gert frá haustinu 1951 er Landssíminn flutti starfsemi sína
inn að Brú. Hreppurinn og ríkið keyptu stöðvarhúsið til að hægt væri að
stofnsetja þar barnaskóla til afnota fyrir börnin í Bæjarhreppi og einnig
nærliggjandi hús, Ólafshús, sem ætlað var sem íbúðarhús handa skóla-
stjóra.
Systkinin Jóna Kristín Bjarnadóttir
og Þorbjörn Bjarnason.
Bjarni Þorsteinsson.