Rökkur - 01.08.1930, Qupperneq 37

Rökkur - 01.08.1930, Qupperneq 37
ROKKUR 83 rak niSur hjá honum stoS, og er hann hafði molcaS mold í holuna og troðið hana fast niSur, þá batt hann stofninn fast meS hálmbandi við stoSina, bæSi aS ofan, neSan og um miSjuna. „En segiS mér eitt“, mælti komumaSur, „þarna úti í horninu er kræklótt og bogiS tré, sem nærri því liggur út af á jörðinni, því bindiS þér þa'S ekki líka viS stoS, eins og þetta, svo þaS vaxi beint“. Gamli maSurinn brosti viS og mælti: „þér taliS, herra góSur, eins og þér hafiS vit til; en þaS er auS- heyrt, aS þér hafiS ekki fengist viS garSyrkjustörf, tréS þarna er gamalt, knýtt og kræklaS, og eng- inn getur framar gert þaS beint; þaS verSur aS venja trén meSan þau enn eru ung“. „Alveg eins er um son ySar“, sagSi komumaSur, „ef þér hefSuS vaniS hann meSan h^nn enn var ungur, þá hefSi hann ekki hlaupiS burt, en nú mun hann vera harSn- aSur og kræklaSur eins og tréS“. „Ó-já, meir en svo,“ svaraSi bóndinn, „þaS er æSilangt síSan bann fór sína leiS; hann mun hafa breyst.“ „HaldiS þér nú, aS þér þektuS hann, ef hann kæmi í augsýn yS- ar ?“ spurSi komumaSur. „HæpiS mun þaS, aS eg þekti hann á andlitsfalli," svaraSi bóndi, »en einkenni hefir hann, sem hann er fæddur meS; hann heíir á ann- ari öxlinni örlítinn nabba, eins og baun í laginu.“ Þegar bóndi hafSi þetta mælt dór komumaSur úr frakkanum, beraSi síSan öxlina og sýndi bóndanum einkenniS. — „Og sér er nú hvaS,“ kallaSi gamli maSur- inn, „sannarlega ertu sonur minn.“ Og föSurelskan vaknaSi í hjarta hans. „En,“ bætti hann viS, „hvernig getur þaS veriS, aS þú sért sonur minn, þú ert orSinn stórherra og lifir í allsnægtum; hvernig hef- urSu komist í þessa velsæld?“ „Æ, faSir minn,“ svaraSi son- urinn, „ungi viSurinn var ekki bundinn viS neina stoS og hefir því bognaS í vextinum; nú er hann orSinn of gamall, héSan af getur hann aldrei orSiS beinn. Þú spyr, hvernig eg hafi aflaS mér alls þessa? Þar til svarast: Eg er orS- inn þjófur. En láttu þér ckki bylt viS verSa. Eg er meistaraþjófur. Engin lás eSa loka stenst fyrir mér; alt, sem mig lystii til, er mitt. Þú mátt ekki halda, aS eg steli eins og algengur þjófur; eg tek aS eins af ofurnægS ríkis- mannanna. Fátæklingarnir eru óhultir fyrir mér, og þeim gef eg miklu heldur en eg taki nokkuS frá þeim. Sama er um þaS, sem eg get fengiS fyrirhafnarlaust og án þess aS beita vélum og lag- kænsku; þaS snerti eg ekki.“ „Æ, sonur minn,“ sagSi bónd- 6*
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68

x

Rökkur

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Rökkur
https://timarit.is/publication/1770

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.