Rökkur - 01.08.1930, Side 46

92
RÖKKUR
Bretar hefði þar ekki öflugan her
kæmist alt í bál og brand. Má vel
vera, að Bretar hafi þar eitthvað
til síns máls; mun þó flestum verSa
ósjálfrátt að minnast þess, að vold-
ugar þjóðir, sem ráða yfir þjóð-
um sem minni máttar eru, en vilja
ráða málum sínum sjálfar, bera
einatt slíku við í lengstu lög. Virð-
ist alt benda í þá átt (sbr. og sjálf-
stæðishreyfinguna á Indlandi), að
það reki að því, að Bretar í ná-
inni framtíð taki kröfur Egipta og
Indverja til greina, a. m. k. ef jafn-
aðarmenn verða áfram við völd.
Óðru máli gegnir, ef íhaldsmenn
kornast aftur til valda. Þeir vilja
ekki slaka til í þessum málum, þvx
að þeir álíta að framtíð Bretaveld-
is sé undir því komin, að þessi
lönd sé áfram undir breskum yfir-
raðum — og sömuleiðis, að fram-
tíð þessara þjóða verði best trygð
með því, að þær verði áfram inn-
an Bretaveldis.
A. Conan Doyle,
skáldsagnahöfundurinn breski,
andaðist að morgni þ. 7. júlí, 71
árs að aldri, á heimili sínu,
Windlesham, Crowborugh, Sussex,
Hafði hann undanfarnar vikur
þjáðst af hjartabilun.
Conan Doyle varð frægur fyrir
leynilögreglusögur sínar, „Sher-
lock Holmes“-sögurnar, en svo
voru þær oftast nefndar manna á
meðal. Á síðari árum lét hann oft
í ljós, að hann mæti ekki mikils
þá frægð, sem honum hafði fallið
í skaut fyrir skáldsögurnar. Sjálf-
ur kaus hann helst, að hsns yrði
rninst á ókomnum tímum fyrir
starf sitt i þágu spiritismans. Con-
an Doyle mun hafa samið tíu bæk-
ur um dulræn efni, en þær voru
ekki alment lesnar, eins og leyni-
lögreglusögurnar. Honum mun
hafa fallið það þungt, því að hann
var einlægur í sinni trú, og hann
var sannfærður um, að hann hefði
boðskap að flytja öllum mönnum.
Hann flutti boðskap sinn af mikl-
um áhuga og snild, en fékk ekki
eins góða áheyrn, fanst honum, og
málefnið átti skilið.
Conan Doyle hefir aldrei verið
talinn til mestu andans manna
bxæskra, en vafalítið er, að hann
var víðkunnastur breskra skáld-
sagnahöfunda á síðari tímum. Og
það var fyrir sögurnar um Sher-
lock Holmes, sem hann varð fræg-
ur, fyrir nærfelt fjörutíu árum.
Árið 1891 kom út „The Adventures
of Sherlock Holmes“ (Æfintýri
Sherlock Holmes). A. m. k. þrisvar
sinnum lýsti hann því yfir, að
hann væri hættur að skrifa sögur
um Sherlock Holmes, en svo mikið
var að honum lagt, að hann hélt
áfram að skrifa sögur um S. H.