Bændablaðið - 01.12.2022, Blaðsíða 8

8 Bændablaðið | Fimmtudagur 1. desember 2022
FRÉTTIR
Gúrkuútflutningur
hefur fest sig í sessi
– Aðrir vænlegir evrópskir markaðir í skoðun
Útflutningur á íslenskum gúrkum
til Grænlands og Færeyja virðist
hafa fest sig í sessi. Þegar framboð
er nægt á Íslandi þá eru nokkur
bretti send úr landi á viku.
Þá er enn horft til Danmerkur
og Noregs sem vænlegan
markaðsvettvang fyrir íslenskar
gúrkur – og annað íslenskt
grænmeti – í ljósi þeirrar orku-
og áburðarkreppu sem nú plagar
landbúnað margra Evrópulanda.
Fyrir ári síðan var sagt frá því
hér í blaðinu að verkefnið Íslenskt
grænmeti á erlenda markaði hafi
hlotið einn hæsta styrk Matvælasjóðs,
eða 20 milljónir króna. Í forsvari
fyrir verkefnið eru þeir Sverrir
Sverrisson, stjórnarformaður
útflutningsfyrirtækisins Pure
Arctic, og Gunnlaugur Karlsson,
framkvæmdastjóri Sölufélags
garðyrkjumanna (SFG). Gunnlaugur
segir ljóst að íslenskar gúrkur hafi
fest sig í sessi sem útflutningsvara
til Færeyja og Grænlands.
Ekki alltaf nóg til af gúrkum
„Þetta er í stöðugum farvegi, nema
þegar ekki er nóg til af gúrkum fyrir
innanlandsmarkað,“ segir hann,
spurður um framvinduna í þessum
útflutningsmálum á þessu og næsta
ári. „Verðið sveiflast mikið á erlendu
mörkuðunum – sérstaklega yfir
sumartímann. Það er alveg ljóst að
vetrartíminn er mest spennandi fyrir
okkur til að markaðssetja okkar vörur
og byggja upp framtíðarmarkað á
Norðurlöndunum allt árið.
Þannig má segja að helstu
tíðindin séu utan frá, þar sem til
dæmis í Hollandi, þar sem venjulega
eru 850 hektarar undir tómatarækt
með lýsingu, en þar er verið að skera
umfangið í vetur niður í 150 hektara
vegna óhagstæðs orkuverðs. Það má
segja að það sé kannski lýsandi fyrir
stöðuna í Norður-Evrópu, þar sem
framleiðslan hefur víða dottið alveg
niður í vetur.“
Líka mjólk og kjöt
„Grænlendingar eru áfjáðir í
að kaupa af okkur Íslendingum
ferskvöru, ekki bara grænmeti
heldur líka mjólk og kjöt,“ segir
Gunnlaugur en Pure Arctic, sem
SFG er hluthafi í, hefur einmitt
einnig haft milligöngu um sölu slíkra
vara til þessara landa. Gallinn er sá
að það er nokkuð dýrara að flytja
þessar búvörur frá Reykjavík til
Nuuk en alla leið frá Danmörku, þó
það sé um tæplega 60 prósent styttri
siglingaleið að ræða í sama skipi
sem hefur viðkomu í Reykjavík.
Þessi staða hefur neikvæð áhrif á
samkeppnisstöðu íslenskra afurða
og það er mikið atriði að þetta verði
fært til betri vegar sem fyrst.
Spennandi Noregsmarkaður
Varðandi sölu á gúrkum til
Danmerkur, segir Gunnlaugur
að í raun hafi þetta verið
tilraunasendingar fram til þessa.
„Við prófuðum þetta aðeins
síðasta vetur og veturinn þar á
undan, en það verður að segjast
eins og er að það hefur verið erfitt
að komast aftur inn á markaðinn
í vetur, þar sem neytendur hafa
almennt séð dregið mjög saman
seglin í sínum innkaupum og velja
alla jafna ódýrustu vöruna vegna
orkukreppunnar sem ríkir í Evrópu.
Einn af okkar stærri viðskiptavinum
er samt sem áður byrjaður að
kaupa af okkur aftur og við vitum
einnig að það eru fleiri tækifæri á
Danmerkurmarkaði fyrir þann hluta
markaðarins sem leggur áherslu á
hreinleika, gæði og umhverfisvæna
framleiðslu vörunnar, en þar stendur
íslenska gúrkan mjög sterk. Við
væntum þess að eftirspurnin muni
aukast á ný þegar orkumarkaðirnir
leita aftur í eðlilegt horf og neytendur
hafa meira á milli handanna sem
vonandi gerist fyrr en seinna.
Við höfum einnig verið að kanna
markaðinn í Noregi og eigum í
viðræðum við stóran dreifingaraðila
sem stendur og munum líklega
fara í einhverjar prufusendingar
þangað. Noregsmarkaðurinn er
mjög spennandi fyrir okkur þar
sem verðlagningin er hærri en í
Danmerku og því eru okkar vörur
samkeppnishæfari þar.“
Stækkun garðyrkjustöðva
Á síðustu tveimur árum hefur orðið
talverð aukning í gúrkuframleiðslu
á Íslandi.
„Hluti af ástæðunni fyrir því
að gúrkuframleiðendur réðust í
stækkanir á sínum stöðvum var
að markaðsaðstæður voru taldar
vænlegar með tilliti til útflutnings
til nágrannaríkja okkar. Það hefur
reynst rétt hvað varðar Grænland
og Færeyjar en aðeins meiri óvissa
með Danmörku sem og önnur
Evrópulönd. Samkvæmt okkar
rannsóknum þá virðast samt vera
ákveðin tækifæri þar í stöðunni –
og ekki bara með gúrkur – en það
tekur lengri tíma að vinna sig inn á
þá markaði.
Ef það reynast vel borgandi
markaðir þarna úti, þá er í sjálfu
sér ekki vandamál fyrir íslensku
stöðvarnar að auka framleiðsluna,“
segir Gunnlaugur. /smh
Gunnlaugur Karlsson, framkvæmda-
stjóri Sölufélags garðyrkjubænda.
Gúrkuútflutningur til Færeyja og Grænlands hefur fest sig í sessi. Viðræður eru við stóran norskan dreifingaraðila.
Stæður af íslenskum gúrkum á leið í útflutning.
Auðhumla svf.:
Jóhannes Hreiðar ráðinn
framkvæmdastjóri
Auðhumla hefur ráðið
Jóhannes Hreiðar Símonarson
framkvæmdastjóra Auðhumlu
svf.
Jóhannes tekur við starfinu af
Garðari Sverrissyni, sem hefur
gegnt starfinu frá ársbyrjun 2016.
Hann tekur við starfinu fljótlega
eftir áramót, en hann starfaði lengi
sem ráðunautur hjá BSSL og færði
sig síðan yfir til Arion banka og var
meðal annars útibússtjóri hjá Arion
banka á Hellu. Frá 2020 hefur
Jóhannes verið framkvæmdastjóri
umhverfis- og tæknisviðs Uppsveita
bs.
Ræðst ekki á garðinn þar sem
hann er lægstur
Jóhannes segist spenntur fyrir
starfinu og
hlakkar til að
takast á við
það. „Ég geri
mér grein fyrir
að það er ekki
ráðist á garðinn
þar sem hann er
lægstur, að taka
við starfi af jafn
farsælum manni
og Garðar Eiríksson er – en ég mun
gera mitt besta,“ segir Jóhannes.
Auðhumla er samvinnufélag í
eigu um 500 mjólkurframleiðenda
um land allt.
Auðhumla hefur það hlutverk að
taka við mjólk frá félagsmönnum
sínum og umbreyta í mjólkurafurðir
sem eru seldar á markaði á Íslandi
og erlendis. /smh
Jóhannes Hreiðar
Símonarson.
Slow Food:
Dominique kveður eftir
rúm 20 ár í stjórn
Talsverðar breytingar urðu á
stjórn samtakanna Slow Food
Reykjavík á aðalfundi þeirra á
dögunum.
Dominique Plédel Jónsson
kvaddi stjórnina eftir rúm tuttugu
ár þar innanborðs og lengst af sem
formaður. Nýr formaður er Dóra
Svavarsdóttir matreiðslumeistari,
en hún hefur lengi starfaði innan
hreyfingarinnar.
Tek hugsjónina með mér
út úr hreyfingunni
Dominique segir að tími sé kominn
til að láta nýtt og yngra fólk taka
við. „Ég er búin að vera formaður
síðan 2008 og í stjórn frá formlegri
stofnun deildarinnar 2001. „Ég er
mjög sátt við hvernig ég skil við
hreyfinguna, er komin á aldur ef svo
má segja. En Slow Food-hugsjónin
fer ekkert því þetta er lífsstíll, ekki
bara einhver samtök sem ég hef
verið svo lengi bundin,“ segir hún.
Hún segir að engar ályktanir hafi
verið samþykktar á aðalfundinum,
en hins vegar hafi verið tekin sú
stefnumótandi ákvörðun að blása á
ný lífi í Slow Food Youth-verkefnið,
sem felur í sér markvissa kynningu
á hugmyndafræði Slow Food fyrir
yngra fólki; með viðburðahaldi og
með því að gera hreyfinguna meira
sýnilega ungu fólki.
Hugsjónin
hefur
smitast inn í
stjórnsýsluna
D o m i n i q u e
hefur verið at-
kvæða mikil á
undan förnum
árum, bæði
hvað varðar
ásýnd og
áherslur Slow
Food á Íslandi en einnig í þjóð-
félags umræðunni um innlenda
matvælaframleiðslu.
„Það er bara gleðiefni að
heyra valdamenn í stjórnsýslunni
í sífellt meira mæli tileinka sér
hugmyndafræði Slow Food fyrir
íslenska matvælaframleiðslu,
jafnvel án þess að nefna hvaðan
áhrifin séu komin. Það þýðir að
við höfum gert það sem þurfti og
að skilaboðin frá okkur hafa skilað
sér á réttan stað. Slow Food eru
hagsmunasamtök já, en í þágu
allra,“ segir hún.
Nýja stjórn Slow Food Reykjavík
skipa ásamt Dóru þau Axel
Sigurðsson, Sif Matthíasdóttir,
Þórhildur María Jónsdóttir og
Ægir Friðriksson. Varamenn
eru Gunnþórunn Einarsdóttir og
Jóhanna Vilhjálmsdóttir.
/smh
Dominique Plédel
Jónsson.
| S t r ú k t ú r e h f | w w w . s t r u k t u r . i s | s t r u k t u r @ s t r u k t u r . i s |
| B æ j a r f l ö t 9 | 1 1 2 R e y k j a v í k | S í m i : 5 8 8 6 6 4 0 |
Límtré-Timbureiningar
Stálgrind
Yleiningar
PIR
Steinull