Arkitektúr og skipulag - 01.08.1992, Síða 37

„LUNDUR"
SKAPANDI UMHVERFI VIÐ DVALAR-
HEIMILI ALDRAÐRA Á HELLU
Lokaverkefni í landslagsarkitektúr frá Landbúnaðarháskólanum í
Kaupmannahöfn, um staðsetningu verndaðra íhúða og skipulag
sameiginlegs útivistarsvæðis við íbúðirnar og elliheimilið.
Höfundur: DAGNÝ BJARNADÓTTIR
landslagsarkitekt
Stöðugt stærri hópur þjóð-
félagsins er aldrað fólk, og
það fer vaxandi að fólk
þurfi að víkja fyrir yngra
fólki úr vinnu, ennþá með
fulla starfsorku. Margir missa
fótanna við það að vera ekki lengur
nýtir þjóðfélagsþegnar, og þá vantar
hlutverk í lífinu.
Elliheimilin rúma sjaldnast mögu-
leika á lifandi starfsemi, og það
föndur sem fólki er boðið upp á
hefur fyrir marga engan annan
tilgang en að láta tímann líða, og
stofnunin ekki annað en biðstofa
dauðans. Það er ljóst að það er þörf
á nýsköpun þessara mála, bæði í
stærri og minni mælikvarða.
VERKEFNISVAL
Mér var kunnugt um að það ætti að
skipuleggja útivistarsvæðið við
elliheimilið Lund á Hellu, sem hefur
starfað í nokkur ár. Ut frá sérstakri
staðsetningu þess í útjaðri bæjarins
og eftir samtal við forstöðukonu
Teikning: Jon Ranheimsæter.
heimilisins, Elsie Júníusdóttur,
skapaðist beinagrindin að verkefn-
inu.
Flestir á elliheimilinu eru bænda-
fólk úr nærliggjandi sveit og ennþá
er enginn bundinn hjólastól. Það er
mikill áhugi hjá fólkinu að fá
aðstöðu til að rækta og halda
skepnur í smáum stíl. Sem dæmi
má nefna að einn vistmaðurinn fer
og sinnir kindunum sínum á
hverjum degi í hesthúsahverfið á
Hellu og hirðir hey við heimilið.
Annar vistmaður tók með sér til
staðarins litla gróðurhúsið sittog
ræktar m.a. blóm og jarðarber.
Forstöðukonan fræddi mig á því að
margir vistmenn fyndu engan
tilgang í því að fara út að ganga, þar
sem þeir ættu ekkert erindi út.
AÐFERÐARFRÆÐI
Forvinnan til að nálgast lausnina á
verkefninu skiptist í tvennt, annars
vegar að afla upplýsinga um kann-
anirástöðu aldraðra íþjóðfélaginu,
35