Arkitektúr og skipulag - 01.08.1992, Side 58

ÁHUGAMÁL ALDRAÐRA
Af þessu sést að það er erfitt að
skilgreina orðið antík svo öllum
líki. Þrátt fyrir skiptar skoðanir og
ólíkan smekk manna eru milljónir
antíksafnara í heiminum að fást við
það sama. - Þeir eru að halda til
haga merkilegum hlutum úr for-
tíðinni og allir leggja þeir sig fram
við að finna hluti sem vekja hjá
þeim aðdáun. Allir hafa þeir gaman
af að þekkj a sögu hlutanna sem þeir
eignast, vita aldur þeirra og hvaðan
þeir koma. Það getur verið erfitt að
finna aldur hluta sem eru orðnir
verulega gamlir og eins getur reynst
ógjörningur að komast að sögu hluta
sem víðahafaflækst, enflestirreyna.
Islendingar hafa ekki gefið antík
mikinn gaum fram að þessu, það er
þó ekki vegna þess að hún finnist
ekki hér á landi. Margir dýrmætir
gripir eru til frá heimilishaldi for-
feðra okkar, bæði aðkeyptir frá
útlöndum og heimagerðir.
Gallinn er bara sá, að ekki er langt
síðan aðeins hlutir sem keyptir
voru fr á Danmörku eða M ið- Evrópu
þóttu nógu „fínir” til að geta kallast
antík. Þetta olli því að margt merkra
íslenskra listmuna fór forgörðum af
því að aðeins „sérvitringum” þótti
ástæða til að halda upp á þá, og
oftast var það vegna tilfinninga-
tengsla. Nú eru augu almennings
að opnast fyrir dýrmætum íslenskum
listaverkum, bæði stássi og nytja-
list úr tré og málmi.
NÝRÞÁTTUR
Á mörgum heimilum á íslandi eru
til hinir fegurstu antíkmunir, hér-
lendir og erlendir, og margir þeirra
hafa alla möguleika á að verða
dýrmætir vegna kosta sinna þegar
fram líða stundir. Ahugi almenn-
ings er líka að vakna, sem betur fer.
Framvegis mun Arkitektúr og
skipulag kynna að minnsta kosti
einn antíkmun í hverju blaði og
verður reynt að koma víða við.
Seinna verður möguleiki á að kynna
helstu hugtök og heiti á þessu sviði
ef áhugi reynist fyrir hendi.
I þessu tölublaði kynnum við forláta
klukku sem stóð heiðursvörð í
verslun í miðbæ Reykjavíkur.
VÖNDUÐ KLUKKA FRÁ1910
Klukkan sem við segjum frá í þessu
blaði var smíðuð á Englandi árið
1910. Klukkur með þessu sniði
voru talsvert algengar á Islandi fyrir
miðja öldina og margar þeirra hafa
gengið alveg fram á okkar daga ef
þeim hefur verið vel við haldið.
I þessari klukku er svokallað 8 daga
verk, sem þýðir að nóg er að trekkja
klukkuna upp einu sinni í viku.
Klukkukassinn er úr manhogníi
með renndum súlum og hnúðum
upp með hornum og lakkaður utan.
Hægt er að opna kassann að aftan
til að eiga við klukkuverkið og þar
er líka geymdur lykillinn sem hún
er trekkt upp með. Á hliðum
klukkunnar og framan á henni er
slípað gler og hægt er að horfa á
klukkuverkið gegnum hliðarglerin.
Til að trekkja hana upp er fram-
hliðin opnuð, en þar gefur að líta
rómverskar tölur og gyllt útflúr sem
geymir meðal annars mynd af veru
sem sennilega hefur átt að tákna
sólguðinn.
Klukkan er 40 cm á hæð, 38 cm á
breidd og 20 cm á dýpt og er metin
á um 35.000 krónur. ■