Úrval - 01.10.1952, Blaðsíða 15

„Við þekkjum svo margar staðreyndir
»un krabbameinið, að við eygjiun
tæpast skóginn fyrir trjánum.“
Hvað vitiira við um krabbaraein?
Grein úr „United Nations World“,
eftir W. B. Gye, lækni.
HVAÐ vitum við um krabba-
mein ? Heilmikið — kannski
of mikið. Okkur eru kunnar svo
margar staðreyndir, að við sjá-
um tæpast skóginn fyrir trján-
um — frumorsök sjúkdómsins
flýr okkur eins og mýrarljós,
sem við eygjum í svip, en hverf-
ur síðan sjónum okkar aftur.
Pyrir 150 árum var ekki skýr
markalína milli krabbameins og
margra annarra sjúkdóma sem
valda bólgu og sárum, megrun,
kvölum og að lokum dauða.
Jafnvel fyrir 50 árum gátum við
spurt: ,,Fá dýr krabbamein?“
„Pá kjötætur oftar krabbamein
en jurtaætur ?“ eða: „Er krabba-
mein eins algengt meðal frum-
stæðra þjóða og menningar-
þjóða?“ án þess að hafa nokkra
von um að fá ótvírætt svar.
Jafnvel árið 1910 var sjúk-
lingum á stóru sjúkrahúsi í há-
skólaborg í Englandi bannað að
borða tómata vegna skoðunar
Dr. Gye var áður forstjóri Imper-
ial Cancer Research Láboratory
(Krabbameinsstöð ríkisins) í London,
en vinnur nú að rannsóknum fyrir
stjórnina í Vesturástralíu.
sem þá var uppi um, að fjölg-
un krabbameinstilfella stafaði
af auknu tómatáti, en tómat-
arnir náðu um aldamótin mikl-
um vinsældum sem matjurt.
Svipaður ágreiningur er nú uppi
um hugsanlegt samband milli
benzíngufu eða sígarettureyk-
inga og krabbameins í lungum.
Sannleikurinn er sá, að öll
dýr, allt frá fiskum til apa og
manna geta fengið krabbamein,
hvernig sem mataræði og lifn-
aðarháttum þeirra er háttað, og
að allar þjóðir — menntaðar og
frumstæðar — eru jafnmóttæki-
legar fyrir það.
Sýndarmunur á næmleik ein-
stakra kynþátta fyrir krabba-
meini kemur einkum af því að
krabbameins gætir aðallega í
miðaldra og gömlu fólki, og er
því ekki ofarlega á lista um dán-
arorsakir meðal þjóða þar sem
meðalaldur er lágur vegna far-
sótta, skorts, sóðaskapar eða
styrjalda.
I Nýja Sjálandi, t. d., þar sem
meðalaldurinn er hærri en í
nokkru öðru landi og lífsskil-
yrðin sennilega heilsusamlegri
en nokkursstaðar annarsstaðar,