Úrval - 01.10.1952, Síða 35

Erfið sambúð tengúaforeldra og -barna
er vandamál sem veldur böli
í lífi ailtof margra.
Tengdaforeldrar.
Grein úr „Hörde Ni“,
efter Torsten Frey.
AÐ eru til margar skrítlur
um tengdamæður. Ef við
hlæjum að þeim þá er sá hlát-
ur venjulega blandinn mein-
fýsi. Að sjálfsögðu eru það eink-
um karlmennirnir sem henda á
lofti þessar skrítlur. Þær
fljúga um borð með svonefndum
tvíræðum skrítlum í klúbbnum
eða veitingastofunni þar sem
konur eru hvergi nærri og þörf
karlmannanna til að stæra sig
af karlmannsgildi sínu segir til
sín.
Að þessar skrítlur eru svo al-
gengar sem raun ber vitni,
bendir ótvírætt til, að bak við
þær leynist alvarlegt vandamál.
Alvarlegast er þetta vandamál
í sambúð ungu konunnar og
og móður mannsins. Ég mun í
þessu erindi mínu aðallega ræða
þessa árekstra, enda má í ljósi
þeirra sjá flesta aðra erfiðleika
sem upp koma í sambúð tengda-
foreldra og tengdabarna.
Það sem ég segi er að sjálf-
sögðu ekki neitt nýtt fyrir þá
sem eiga við að stríða vandamál
af þessu tagi. Þeir hafa vafa-
laust glímt við þau og velt þeim
fyrir sér fram og aftur. Þó getur
kannski verið gagnlegt að heyra
óviðkomandi mann ræða þau.
Árekstrar milli tengdafor-
eldra og tengdabarna eru auð-
vitað ekki nýtt fyrirbrigði, en
þó hygg ég að þeim hafi farið
allmjög fjölgandi síðustu ára-
tugina. Lífið er orðið miklu
flóknara en það var áður fyrr.
Það er svo margt sem hægt er
að hafa ólíkar skoðanir á og ríf-
ast um. Börn er hægt að ala upp
á svo margan hátt nú orðið.
Fatatízkan er ekki jafnfábreyti-
leg og áður. Mataræðið, skemmt-
analífið — já, allt er orðið svo
undarlegt og óákveðið. Sú stað-
reynd að tengdaforeldrar nú-
tímans hafa lifað örari breyt-
ingar í lifnaðarháttum en nokk-
ur önnur kynslóð, eykur mjög
bilið milli þeirra og ungu kyn-
slóðarinnar og torveldar gagn-
kvæman skilning þeirra í milli.
Annað atriði skiptir einnig
nokkru máli. Við lifum lengur
en forfeður okkar. Meðalaldur
á einni öld hefur hækkað geysi-
lega. Afleiðingin er sú að þeim
tengdaforeldrum sem ná háum