Úrval - 01.08.1955, Síða 47

Úrval - 01.08.1955, Síða 47
VINÁTTA MEÐAL HJÖNA 45 Með uppeldinu, eða réttara sagt rangsnúnu uppeldi, drekk- ur unga fólkið oft í sig þá skoð- un, að kynin séu tvær andstæð- ur. Það er blásið að glóðum baráttunnar milli kynjanna. Af furðulegri ósamkvæmni er hjónabandinu samtímis haldið á lofti sem hinu eina rétta í sam- skiptum kynjanna. Karlmaður- inn á að kvænast, staðfesta ráð sitt. Og konan á að finna sér þá stöðu í lífinu, sem er hin eina náttúrlega fyrir hana. Og lokkað af óraunhæfri eftirvænt- ingu anar unga fólkið svo út í hjónabandið og væntir þess, þrátt fyrir það sem það hefur heyrt um ágalla þess og ófull- komleik, að allt fari vel. Því að elska þau ekki hvort annað? Og ást þeirra mun aldrei fyrn- ast! En una þau sér í sambúðinni ? Skilja þau sérkenni hvors ann- ars og eru þau reiðubúin að virða þau? Eru þau góðir vinir til viðbótar við allt hitt, sem þrátt fyrir unaðsleik sinn hættir svo oft til að fölna eða jafnvel verða að engu? Þau verða að vera það, ef vel á að fara. Og ég geng svo langt að segja, að ef mannseðlið væri þannig, að fyrst kæmi vináttan tii sögunn- ar og ástin sprytti síðan upp af henni, þá mundi óhamingjusöm- um hjónaböndum fækka stór- lega. En hve fánýt er ekki sú ósk! Þegar manni er fullljóst, að neistinn, sem kveikist milli karls og konu, er af allt öðrum toga, og að menn kjósa heldur að brenna sig á loga ástarinnar en að vera án hans. Og þó er vinátta í hjónaband- inu þrátt fyrir allt ein af mikil- vægustu eigindum þess, ef ekki í upphafi þá að minnsta kosti þegar sá tími kemur að heit- asta ástarþráin fer að dofna og vaninn tekur að setja sinn svip á sambúðina. Hjónaband- ið er sambúð tveggja einstakl- inga í meðlæti jafnt og mótlæti, einstaklinga, sem eru ófull- komnir og hafa ríka þörf fyrir umburðarlyndi, skilning — og vináttu. Hver hefur ekki komizt í kynni við hjón, sem endilega þurfa að þrátta um sambúðar- vandamál sín í áheyrn annarra ? Ásakanirnar vaxa orð af orði unz bæði hafa algerlega gleymt öllum viðstöddum, sem sjálfum sér þvert um geð eru hér dregn- ir inn í mál, sem vissulega eru alger einkamál. Þegar heim kemur eru þessi hjón kannski heitir elskendur, sem í einskon- ar örvæntingu reyna að eyða ó- vildinni milli sín í ástríðuhita, en hversu miklu unaðslegri og gjöfulli hefði ekki ást þeirra verið, ef þau hefðu jafnframt verið vinir og sýnt hvort öðru tillitssemi. Það mundi mörgum ásteiting- arsteininum rutt úr vegi, ef hjónin gætu rætt vandamál sín í vinsemd. Ágreiningur t. d. um peningamál á ekki að þurfa að verða ástinni til tjóns. En þó er það svo, að þau valda stund-
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.