Úrval - 01.08.1955, Blaðsíða 79

Úrval - 01.08.1955, Blaðsíða 79
BRÉF HINNA DAUÐADÆMDU 77 I raun og veru er það trú þeirra, sem þeir eru stoltir af, hún er uppsprettan að staðfestu þeirra og þarf ekki að vera guðstrúarlegs eðlis í eiginleg- um, þröngum skilningi. Sumir eru guðhræddir. Þeir eru það stundum á hálf gamansaman hátt; þeir lofa ástvinum sín- um því, að þeir skuli finna sér ,,góðan samastað í himnaríki“. Stundum virðast þeir tefla fram trúarbrögðunum til hugg- unar öðrum, án þess að hirða um þau sjálfir, og ráðleggja þeim, sem eftir lifa: „Biðjið fyrir okkur. Það verður ylckur til góðs.“ Aðrir tala af sömu sannfæringu um himnaríki og endurfundinn þar: ,,Við mun- um öll fjögur hittast bráðum í himnaríki.“ Og hin fegursta sönnun um ágæti kristinnar kaþólskrar trúar kemur fram í bréfi þýzka aðstoðarprestsins, Hermanns Lange, til foreldra sinna rétt fyrr aftökuna: „Ef þið spyrðuð mig, hvernig mér er innanbrjósts gæti ég aðeins svarað ykkur: Eg er í fyrsta lagi glaður, í öðru lagi fullur af eftirvæntingu. Fyrir mér er öll þjáning, allt jarðneskt vol- æði búið þessa dagana — og „Guð mun þerra hvert tár úr augum ykkar“. Hvílík huggun, hvílíkur dásemdar kraftur sprettur ekki upp af trúnni á Krist, sem gekk á undan okk- ur út í dauðann. Á hann hef ég trúað, og einmitt í dag trúi ég heitar á hann og vil ekki að trú mín verði sér til smánar . . . Hvað getur hent eitt Guðs barn, hvað skyldi ég óttast? . . . Sjá, band kærleikans, sem bindur okkur hvert öðru, er ekki sundur skorið í dauðanum. Þið hugsið til mín í bænum ykkar, ég mun ætíð vera hjá ykkur, ég sem á mér enga takmörkun framar, hvorki í tíma né rúmi (( „Eg mun ætíð vera hjá ykk- ur“: Þeir sem eru hlutlausir gagnvart trúarbrögðum eða vísa þeim á bug, eru líka fullir af þessari hugsun, eins og Fernande, sem staðhæfir á síðustu stund ævinnar: „Ég hef ætíð staðið fast á sannfæringu minni, ég hef alltaf verið trú- leysingi". Já, það er merkilegt til frásagnar, að þeir, sem tala ekki um Guð og himnaríki, finna háleitari, andríkari og skáldlegri orð fyrir hugmynd- ina um framhaldslíf. „I dag dey ég, það er maídagur, við erum fjórir í klefanum og bíð- um þess, að við eigum að skiljast. Hjá ykkur, meðal ykk- ar mun ég vera, ásamt ykkur mun ég sitja á bekknum í garð- inum, andi minn mun ætíð vera hjá ykkur . . . Til ykkar mun ég brosa í morgunroðanum og ykk- ur mun ég kyssa með rökkrinu. Megi ástin en ekki hatrið ríkja í heiminum . . .“ „. . . Ég er lítilfjörlegur, og persóna mín mun fljótlega gleymast, en sú hugsjón, það líf, sem ég var þrunginn af, mun lifa áfram.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.