Úrval - 01.08.1955, Blaðsíða 104

102
ÚRVAL
Hillary að taka við. En þá áttu
þeir að vera búnir að reisa ní-
undu bækistöðina eins hátt og
þeir kæmu henni, og þaðan átt-
um við að gera lokaáhlaupið.
Við stóðum því miklu betur að
vígi en þeir.
Hinn 23. maí lagði flokkur
Bourdillons og Evans af stað.
Og daginn eftir héldum við Hil-
lary og aðstoðarmenn okkar á
eftir þeim.
Við vorum um nóttina í sjö-
undu bækistöðinni, en þar voru
nokkrir menn fyrir. En í átt-
undu bækistöðinni var aðeins
einn maður. Það var Sérpi að
nafni Balu — Björninn. Hann
var annar af tveim Sérpum úr
flokki Hunts, en hafði ekki
treyst sér að fara hærra. Hunt
og hinn Sérpinn höfðu haldið
áfram og borið eins þungar
byrðar og þeir framast gátu.
Skömmu seinna komum við
auga á Hunt og Sérpann. Þeir
voru á leið niður, alveg ör-
magna. Hunt Iagðist fyrir í
nokkrar mínútur, og ég gaf hon-
um heitan sítrónusafa og hjálp-
aði honum inn í tjald. Þegar
hann hafði hvílst stundarkorn,
sagði hann okkur að þeir hefðu
komizt upp í 27.350 feta hæð
og hefðu skilið þar eftir birgðir
handa okkur. Meðal þeirra voru
súrefnisgeymarnir, sem þeir
höfðu notað á leiðinni upp eftir.
Þeir voru svona aðframkomnir,
af því, að þeir voru súrefnis-
lausir.
Síðan biðum við þarna á öm-
urlegri auðninni eftir þeim
Bourdillon og Evans.
Við biðum — horfðum upp'
eftir fjallinu. Biðum og horfð-
um. Loks sáum við tvo menn
koma niður fönnina. „Þeim hef-
ur ekki tekizt það,“ hugsaði ég
með mér. „Þeir myndu þá ekki
koma svona snemma." Við hröð-
uðum okkur til móts við þá, og
þeir voru svo uppgefnir, að þeir
máttu varla mæla. Nei, þeir
höfðu ekki komizt upp á tind-
inn. Þeir höfðu komizt upp á
Suðurtindinn, hærra en nokkur
maður hafði klifið til þessa. En
hærra höfðu þeir ekki komizt.
Seinna, þegar þeir voru búnir
að jafna sig dálítið, spurðum við
þá margs um leiðina og erfið-
leikana, sem urðu á vegi þeirra.
Þeir reyndu að hjálpa okkur
eftir beztu getu, enda þótt þeir
væru ákaflega máttfarnir.
„Svona eru fjallamenn alltaf,“
sagði ég við sjálfan mig. „Svona
gera fjöllin mennina mikla.“
Það var einungis vegna starfs
þeirra og fórna, að við Hillary
gátum gert tilraun til að klífa
tindinn.
Við vorum tíu saman um
nóttina í þrem tjöldum. Við Hil-
lary áttum að leggja upp
snemma næsta morguns, en
stormurinn, sem ávallt næddi
um fjallið, virtist færast í auk-
ana með nóttinni. f dögun var
komið ofsarok. Það var til-
gangslaust að hugsa til hreyf-
ings. Við urðum að bíða og vona
að storminn lægði.